Αναστάτωση στην αθωνική μοναστηριακή κοινότητα -και όχι μόνο- προκάλεσε η ανακάλυψη θαμμένων (πιθανότατα) γυναικείων οστών στο δάπεδο νάρθηκα στο παρεκκλήσι του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη κατά τη διάρκεια εργασιών αποκατάστασης.
Τα οστά μεταφέρθηκαν από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος στο ερευνητικό κέντρο του «Δημόκριτου» και θα παραμείνουν εκεί μέχρι τη χρονολόγησή τους, μια διαδικασία που θα χρειαστεί περίπου τρεις μήνες, χωρίς να αποκλείεται ότι θα πραγματοποιηθούν και εξετάσεις DNA για να επιβεβαιωθεί ότι μεταξύ των ενταφιασμένων βρίσκεται και μία γυναίκα.
Αν αποδειχθεί ότι τα οστά είναι γυναικεία, τότε όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο σενάριο να ανήκουν στη Στάνα, τη σύζυγο ενός από τους κτήτορες της Μονής, του Μπάρμπουλ ή Μπάρμπουλη, βλάχικης καταγωγής, ο οποίος μόνασε εκεί μαζί με τους τρεις γιους του. Θα είναι η πρώτη φορά που γίνεται γνωστό ότι γυναίκα όχι μόνο πάτησε τα χώματα του Αγίου Ορους, αλλά θάφτηκε εκεί!
14 συμβάντα
Γενικότερα, στα 1.480 χρόνια εφαρμογής και επιβολής του άβατου, δεν ήταν λίγες οι γυναίκες που παραβίασαν τον κανόνα και πάτησαν το πόδι τους στο Περιβόλι της Παναγιάς. Επίσημα, έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 14 συμβάντα παραβίασης του άβατου. Πρόκειται για γυναίκες που είτε επισκέφτηκαν το Αγιον Ορος για σύντομο χρονικό διάστημα ή διέμεναν σε αυτό για λίγες μέρες. Ετσι, η ανακάλυψη γυναικείων θαμμένων οστών ανατρέπει τα μέχρι σήμερα δεδομένα.
Σύμφωνα με το άρθρο 186 του Καταστατικού Χάρτη Αγίου Ορους, «η εις την χερσόνησον του Αγίου Ορους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται». Η απαγόρευση αυτή κυρώνεται και ποινικά με τη διάταξη του άρθρου 43β του Ν.Δ. της 10ης Σεπτεμβρίου 1926 «Περί κυρώσεως του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Ορους», το οποίο προστέθηκε με το Ν.Δ. 2623/1953 (ΦΕΚ Α’ 268/28.9.1953) και προβλέπει ότι «η παράβασις του άρθρου 186 του Καταστατικού Χάρτου επισύρει την ποινήν φυλακίσεως δύο μηνών μέχρις ενός έτους».
Καταγραφές
Οι πρώτες παραβιάσεις του άβατου καταγράφηκαν το διάστημα 1081-1108 από περίπου 300 οικογένειες βοσκών. Το 1346 στο Ορος έφτασε η σύζυγος του ηγεμόνα των Σέρβων, Στέφανου Δουσάν, Ελένη, η οποία όμως έγινε αντιληπτή και δεν πέτυχε το σκοπό της να φτάσει στη Μονή Χιλανδαρίου. Το 1404 το Περιβόλι της Παναγιάς και συγκεκριμένα τη Μονή Μεγίστης Λαύρας επισκέφτηκε η σύζυγος του Αυτοκράτορα Ι. Παλαιολόγου.
Ακολούθησε, το 1850, η σύζυγος του Βρετανού πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη, Στράτφορντ Κάνινγκ, η οποία, έπειτα από ειδική άδεια, επισκέφθηκε κατ’ εξαίρεση το Άγιον Ορος. Ωστόσο, στη συνέχεια, ο τότε Πατριάρχης, Ανθιμος, ενώ έδειξε να κατανοεί τους λόγους της επίσκεψης, σύστησε με επιστολή του να μην επαναληφθούν ανάλογες εξαιρέσεις και οι γυναίκες να παραμείνουν μακριά από τον ιερό τόπο. Τέσσερα χρόνια αργότερα και μετά την εξέγερση της Χαλκιδικής, προστασία στο Αγιον Ορος βρήκε ομάδα κατατρεγμένων γυναικόπαιδων. Το 1905 η νεαρή Ρωσίδα πριγκίπισσα Τατιάνα Νικήτα φιλοξενήθηκε από φίλο της μοναχό στη Μονή Παντελεήμονος.
Ντυμένη άνδρας
Το 1929 η Γαλλίδα δημοσιογράφος Μαρίζ Σουαζί μπήκε στο Αγιον Ορος ντυμένη άνδρας και παρέμεινε εκεί για ένα μήνα. Επιστρέφοντας, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Ενας μήνας με τους άνδρες του Αγίου Ορους», όπου περιέγραψε τις εμπειρίες της από όσα είχε δει και βιώσει εκεί.
Ενα χρόνο αργότερα, η Αλίκη Διπλαράκου, η πρώτη Ελληνίδα που αναδείχθηκε «Μις Ευρώπη», μεταμφιέστηκε σε άνδρα και φιλοξενούμενη σε θαλαμηγό εφοπλιστή κατάφερε να παραβιάσει το άβατο. Το 1948 ομάδα κυνηγημένων γυναικών και αντρών του Δημοκρατικού Στρατού αναζήτησαν προστασία στο Ορος.
Το 1953 η Θεσσαλονικιά Μαρία Ποιμενίδου «τρύπωσε» στα άδυτα του Αγίου Ορους και παρέμεινε εκεί για τρεις ημέρες, μέχρι που έγινε αντιληπτή. Η άφιξή της καταγράφεται στις 17 Απριλίου και η αναχώρησή της στις 19 του ίδιου μήνα. Χαρακτηριστικό του θορύβου που προκάλεσε η Ποιμενίδου ήταν δημοσίευμα εφημερίδας της εποχής, το οποίο έκανε λόγο για το τολμηρό εγχείρημα της «νεαράς, που είχεν, όπως εδήλωσεν, από πολλού σχεδιάσει την καταπάτησιν του Αγίου Ορους, φλεγόμενη υπό της επιθυμίας της να ιδή αυτοπροσώπως κατά ποίον τρόπον διάγουν τον βίον οι μοναχοί». Η Ποιμενίδου στάθηκε αιτία, δύο μήνες μετά το εγχείρημά της, να ψηφιστεί το Νομοθετικό Διάταγμα 2623/1953, που προέβλεπε ποινή φυλάκισης έως και ενός έτους για ανάλογες περιπτώσεις. Το 1971 το άβατο έσπασαν η Γαλλίδα φιλόλογος Ζακλίν Μισελέ και οι Ιταλίδες Λουίζα Βαρβαρίτο και Μαρία Παστέρλα. Ανάμεσα στις γυναίκες που έμειναν στην ιστορία επειδή εισέβαλαν ή προσπάθησαν να εισβάλουν στα άδυτα του Αγίου Ορους ήταν και η Μαλβίνα Κάραλη, η οποία, κι εκείνη ντυμένη σαν άνδρας, προσπάθησε να παραβεί τον κανονισμό και να εκφράσει έμπρακτα την αντίθεσή της για τη συγκεκριμένη απαγόρευση.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .