300.000 άνθρωποι στο Χαλέπι κινδυνεύουν να πεθάνουν από πείνα

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Ορατός είναι ο κίνδυνος να πεθάνουν από την πείνα οι κάτοικοι στο Χαλέπι, την μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, που πριν τον εξαετή εμφύλιο πόλεμο, αποτελούσε τον σημαντικότερο εμπορικό κόμβο της χώρας.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ – Σικάγο: Αυτοκίνητο έπεσε σε πλήθος ανθρώπων – ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Covid-19: Οι γάτες μπορούν να κολλήσουν κορονοϊό από τους ανθρώπους

Ο Αμερικανός γιατρός από το Σικάγο, Samer Attar, ο οποίος έχει εργαστεί με ντόπιους γιατρούς στο Χαλέπι, δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο NBC News ότι η πρόσφατη κατάληψη του δρόμου Castello, που οδηγεί στο Χαλέπι από τις κυβερνητικές δυνάμεις σημαίνει την «θανατική καταδίκη» των 300.000 κατοίκων της, αφού πλέον καθίσταται αδύνατη η μεταφορά φαρμάκων και τροφίμων.

Ακτιβιστές και γιατροί έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση στο Χαλέπι και τόνισαν ότι αυτή θα επιδεινωθεί, αφού η πόλη έχει γίνει πεδίο μάχης μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων, που κατέχουν το δυτικό τμήμα της και των ανταρτών, που έχουν τον έλεγχο του ανατολικού τμήματος.

Ο Sammer Attar δήλωσε: «Οι άνθρωποι δεν έχουν κρέας και φρέσκα φρούτα, το προσωπικό στα νοσοκομεία έχει εξαντληθεί, ολόκληρη η πόλη κινδυνεύει να πεθάνει από την πείνα, εκτός αν ενεργοποιηθεί η διεθνής κοινότητα».

Επίσης, ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Zeid Ra’ad Al Hussein προειδοποίησε ότι η κατάσταση στο Χαλέπι είναι βαθιά ανησυχητική, καθώς οι μάχες εντείνονται και η χώρα έχει ήδη μετατραπεί σε ένα τεράστιο νεκροταφείο, ενώ οι ελάχιστες προμήθειες σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα έχουν εξαντληθεί.

Οι αντάρτες μάχονται για την ανακατάληψη του δρόμου και ο Zakaria Malahifji, εκπρόσωπος της οργάνωσης των ανταρτών Fastaqim, δήλωσε στο πρακτορείο Reuters ότι «ο δρόμος έχει αποκλειστεί εντελώς».

Ο δρόμος Castello είχε μεγάλη σπουδαιότητα για την πόλη καθώς μέσω αυτού οι αντάρτες και οι έμποροι μετέφεραν τρόφιμα και φάρμακα, εκτός από τους αντάρτες, περισσότεροι από 150.000 πολίτες, που κατοικούν στις συνοικίες που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανταρτών είναι παγιδευμένοι και αντιμέτωποι με τον θάνατο από πείνα.