Οι πρώτοι πρόσφυγες επιστρέφουν στη Συρία!

Oι Σύροι πρόσφυγες παίρνουν το δρόμο της επιστροφής σταδιακά, τον ίδιο δρόμο που τους έφερε στην Ευρώπη και το κάνουν μεταξύ άλλων λόγων και εξαιτίας των καλών νέων που φτάνουν από την πατρίδα τους.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση των προσφύγων να εγκαταλείψουν το «ευρωπαϊκό όνειρο», αλλά ο κύριος λόγος είναι πως δεν βρήκαν τον «παράδεισο» που ονειρεύτηκαν με την αυξανόμενη ισλαμοφοβία ειδικά μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι.

«Πήγαμε στην Ευρώπη γιατί πιστεύαμε πως θα μας δώσουν ένα σπίτι και κοινωνικά οφέλη. Η Μέρκελ είπε πως θα δεχόταν 800.000 πρόσφυγες» θυμάται ο Ραμί, ένας εκ των προσφύγων ο οποίος μετά από κάποιους δύσκολους μήνες στην ΕΕ αποφάσισε να επιστρέψει.

«Ζούσαμε σε στρατόπεδο προσφύγων κοντά στο Μόναχο. Σε ένα φορτηγάκι μέναμε 20 άτομα, μας έτρεφαν καλά αλλά δεν είχαμε τι να κάνουμε εκεί και δεν μας άφηναν να βγούμε εκτός στρατοπέδου» λέει ο 25χρονος πρώην πρόσφυγας.

Σύμφωνα με τον Ραμί, λόγω της ανεργίας στους καταυλισμούς, οι άραβες πρόσφυγες συγκρούονται μεταξύ τους.

«Οι διαμάχες για πολιτικούς λόγους καταλήγουν σε ξυλοδαρμούς μαζικούς μεταξύ προσφύγων διαφορετικών εθνικοτήτων» προσθέτει.

Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι και τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις της αστυνομίας στα περίχωρα της γαλλικής πρωτεύουσας όπως και στις Βρυξέλλες, αισθάνθηκαν πως η στάση των Ευρωπαίων έναντι των προσφύγων άρχισε να αλλάζει.

«Ένα στρατόπεδο προσφύγων στο Μόναχο κάηκε και πολλοί πρόσφυγες δέχθηκαν επίθεση από εθνικιστές. Οι ντόπιοι σταμάτησαν να είναι φιλόξενοι» λέει ο Ραμί.

Την ίδια ώρα από τη Συρία άρχισαν να έρχονται καλές ειδήσεις ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις απελευθερώνουν όλο και περισσότερα χωριά που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο τρομοκρατών.

Μετά από όλα αυτά ο Ραμί και πολλοί άλλοι πρόσφυγες αποφάσισαν να πάρουν το δρόμο της επιστροφής «Καθοδόν συναντηθήκαμε με διάφορες ομάδες προσφύγων που έρχονταν στην Ευρώπη και όταν τους είπαμε πως πάμε ξανά στη Συρία μας κοίταζαν σαν τρελούς».

Ο Ραμί πιστεύει πως όλο και περισσότεροι θα επιστρέφουν στο βάθος του χρόνου καθώς η διάθεση θα αλλάζει και η απογοήτευση και η απελπισία που βιώνουν στην Ευρώπη θα παίξει καθοριστικό ρόλο.