Παρά τα όσα περί του αντιθέτου δηλώνει ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν παρακολουθεί με αυξημένο ενδιαφέρον το βρετανικό δημοψήφισμα για έξοδο ή παραμονή στην ΕΕ. Η επίσημη γραμμή του Κρεμλίνου είναι πως η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για τις αποφάσεις του βρετανικού λαού.
Ο ίδιος ο Πούτιν είπε πως είναι απόφαση του βρετανικού λαού και μόνο, αν και παράλληλα κατηγόρησε τον Βρετανό πρωθυπουργό Κάμερον ότι επιχείρησε να εκβιάσει την Ευρώπη προκηρύσσοντας το δημοψήφισμα. Αν και το Κρεμλίνο όμως εμφανίζεται ως ουδέτερος παρατηρητής στην πραγματικότητα τίποτα δεν θα ευχαριστούσε περισσότερο τον Πούτιν από ένα Brexit.
Από την έναρξη της προσπάθειάς του να ξαναφέρει τη Ρωσία στην παλαιά σοβιετική της δόξα, ο Πούτιν δεν έχει κρύψει την αντιπαλότητά του προς την ΕΕ. Αντιδρά έντονα στην ένταξη στην Ένωση πρώην δορυφόρων της ΕΣΣΔ κρατών, όπως η Πολωνία, η Τσεχία ή η Ουγγαρία, που θεωρεί πως ακόμα παραδοσιακά ανήκουν στη ζώνη επιρροής της Μόσχας.
Και ήταν προσπάθεια της ΕΕ να δημιουργήσει στρατηγική εταιρική σχέση με την Ουκρανία, άλλο ένα κράτος δορυφόρο της ΕΣΣΔ, που οδήγησε τον Πούτιν να επιβάλει την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας και επεμβαίνοντας στρατιωτικά στην Αν. Ουκρανία. Οι Βαλτικές χώρες που κέρδισαν την ανεξαρτησία τους από τον σοβιετικό ζυγό μόλις το 1989 επίσης δέχονται τον ρωσικό εκφοβισμό.
Ο Πούτιν πιστεύει πως αν η Βρετανία αποχωρήσει από την ΕΕ, τότε η Ένωση θα είναι πιο αδύναμη να αντιδράσει στα ρωσικά επιθετικά σχέδια στην Κεντρική Ευρώπη και τη Βαλτική. Η Ρωσία βρίσκεται ακόμα υπό καθεστώς οικονομικών κυρώσεων εξαιτίας της εισβολής της στην Αν. Ουκρανία και την Κριμαία. Οι κυρώσεις αυτές σε συνδυασμό με την κατάρρευση της τιμής πώλησης του πετρελαίου έχουν προκαλέσει σημαντική ζημία στη ρωσική οικονομία.
Οι κυρώσεις όμως δεν είναι δημοφιλείς σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ. Ειδικά η Γερμανία και η Ιταλία έχουν στενές σχέσεις με τη Ρωσία και αμφότερες βλέπουν μάλλον χλιαρά τη συνέχισή τους. Είναι κυρίως η Βρετανία που τηρεί σκληρή γραμμή έναντι της Μόσχας που διατηρεί εν ζωή της κυρώσεις.
Η ένταση στις σχέσεις Λονδίνου και Μόσχας ξεκινά από το 2006 με την δολοφονία του Αλεξάντερ Λιτβινένκο, ο οποίος δηλητηριάστηκε με Πολώνιο κατά τη διάρκεια συνάντησής του με μέλη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών στη βρετανική πρωτεύουσα. Επίσης, η Βρετανία τηρεί την αυτή σκληρή γραμμή κατά της Ρωσίας και εντός του ΝΑΤΟ, έχοντας αναπτύξει και δυνάμεις της στην Αν. Ευρώπη.
Ωστόσο, είναι λάθος να πιστεύει ο Πούτιν πως αν οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ της αποχώρησής τους από την ΕΕ η Ευρώπη θα χαλαρώσει την στάση της απέναντί του. Ακόμα και αν η Βρετανία αποχωρήσει από την Ένωση θα έχει λόγο στην Ευρώπη και θα συνεργάζεται με την ΕΕ ως ανεξάρτητη, έστω, διπλωματική οντότητα, χωρίς μάλιστα να αναγκάζεται να χαμηλώνει τη φωνή της από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Και η Βρετανία εκτός της ΕΕ θα είναι το ίδιο σκληρή έναντι της Μόσχας όπως είναι και τώρα. Εξάλλου το ΝΑΤΟ και όχι η ΕΕ είναι ο οργανισμός που επί του προκειμένου υποχρεώνει τη Ρωσία να τηρεί χαμηλούς τόνους.
Εκτός της Γαλλίας, η μόνη άλλη ευρωπαϊκή χώρα με ισχυρή στρατιωτική επιρροή είναι η Βρετανία και θα εξακολουθήσει να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της Ατλαντικής Συμμαχίας ανεξαρτήτως του πως θα ψηφίσουν οι Βρετανοί πολίτες στο δημοψήφισμα.
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .