Γράφει ο Vladislav Perunović – (wperunovic@gmail.com)
Η πολιτική σκηνή στην FYROM, «εμπλουτίζεται» με τη σημερινή (05-ΙΙ-2015) εμφάνιση μιας νέας Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης- ΜΚΟ, που ονομάζεται ‘Πολιτικό Κίνημα για την Υπεράσπιση της «Μακεδονίας»’ (ή στα σλαβικά: Граѓанско движење за одбрана на Македонија).
Το ίδιο το γεγονός ότι η κίνηση αυτή αναφέρεται με «αιτία τα υφιστάμενα», την υποτιθέμενη, δηλαδή, παρέμβαση ξένων μυστικών υπηρεσιών, που θέλουν να καταστρέψουν την «Μακεδονική Πατρίδα», μόνο μερικές ημέρες από τη δράση της αστυνομίας στην υπόθεση «πραξικόπημα», η συγκυρία αυτή δηλώνει εξ εαυτής ότι είναι μια πιθανή ad hoc δομή που δημιουργήθηκε από το κυρίαρχο πολιτικό κόμμα VMRO-DPMNE.
Επικεφαλής της είναι η καθηγήτρια ιστορίας Βιολέτα Άτσκοσκα- Виолета Ачкоска, από το Πανεπιστήμιο των Σκοπίων UKIM, η οποία είναι γνωστή για τις ψευδοϊστορικές της προσπάθειες να συνδέσει την πολιτική ιστορία της Αρχαίας Μακεδονίας με τη Γιουγκοσλαβική Οντότητα που δημιουργήθηκε και διατηρήθηκε μετά το 1943.
Η Άτσκοσκα, πρώην υψηλόβαθμη ακτιβίστρια του Κομμουνισμού, πριν από το 1991, κατά το τέλος της εφαρμογής της κομμουνιστικής φιλοσοφίας στην πράξη από την κυβέρνηση της λεγόμενης «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», τώρα (ως ακροδεξιά) εξέφρασε με έναν μελοδραματικό τρόπο, την ανησυχία της για την επιδείνωση της ασφάλειας και κατ’ επέκταση της ίδιας της κυριαρχίας στη FYROM.
Η νέο-εμφανισθείσα οργάνωση εισήγαγε ως στόχο της, την «εθνική ενότητα στο πρόσωπο του κινδύνου για την ίδια την ύπαρξη του έθνους».
Ένα άλλο μέρος, ο Ζόραν Λιούτκοφ- Зоран Љутков, που είναι ηθοποιός, υποστήριξε επίσης την έκκληση της Άτσκοσκα, για εθνική ενότητα, δηλώνοντας ότι «ελπίζει ότι δεν θα υπάρξουν μαύρα σενάρια από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες».
Αυτή η οργάνωση αποτελείται από άτομα διάφορης κοινωνικής προέλευσης, που ως επί το πλείστον, δεν είναι πολιτικά πρόσωπα ή πανεπιστημιακοί, αλλά παρόλα αυτά είναι ευδιάκριτα πρόσωπα στα τοπικά μέσα ενημέρωσης: αθλητές, τραγουδιστές, ηθοποιοί και άλλοι.
Μια τοπική πρακτική κυριαρχεί στη FYROM: τα μεγάλα πολιτικά κόμματα έχουν συνήθως ΜΚΟ-δορυφόρους, για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, αλλά και του πλεονεκτήματος του ελέγχου των μέσων ενημέρωσης, όπως το VMRO-DPMNE, εξασφαλίζοντας έτσι μεγαλύτερη επίδραση στην κοινωνία, ενστερνιζόμενες τους στόχους και τις μεθοδεύσεις του κυβερνώντος κόμματος.
Σε αντίθεση με τους οργανισμούς που πρόσκεινται στο VMRO-DPMNE, οι άλλες ΜΚΟ που ενστερνίζονται ιδέες κοινωνικές- δημοκρατικές, σοσιαλιστικές, φιλελεύθερες, είναι συνήθως είναι ελεύθερες και ανοιχτές στη συνεργασία με τους ξένους ομοϊδεάτες οργανισμούς και έχουν μεγαλύτερη αυτονομία.
Ενώ οι ακροδεξιοί οργανισμοί εξαρτώνται πλήρως από την ενιαία γραμμή της ακροδεξιάς πολιτικής οργάνωσης του VMRO-DPMNE.
Η χρησιμότητα αυτών των οργανισμών, είναι ότι μπορούν να χρησιμεύσουν για τον έλεγχο της κοινής γνώμης με την προώθηση νέων -δικών τους-, ιδεών που αναφέρονται στα πολιτικά κόμματα, ελαχιστοποιώντας, έτσι τον κίνδυνο να χάσει το κόμμα, εάν οι ιδέες αυτές δεν αποκτήσουν μεγάλη κοινωνική αποδοχή.
Η συγκεκριμένη ΜΚΟ δημιουργείται με έναν πολύ ηχηρό τρόπο, με έκκληση για εθνική ενότητα ενάντια στον κίνδυνο από τους «ξένες παράγοντες», ακολουθώντας τον «παραδοσιακό τρόπο» των ιστορικών σχολών του Ολοκληρωτισμού.
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .