ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Χωρίς προηγούμενο είναι η πρόταση που κομίζει ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, στη Μόσχα όπου συναντάται με τον ομόλογό του, Σεργκέι Λαβρόφ, αλλά και τον ίδιο τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Πούτιν και αφορά στο θέμα της Συρίας.
Σύμφωνα με το αμερικανικό σχέδιο, αμερικανικές και ρωσικές δυνάμεις θα συνεργαστούν απόλυτα και θα πλήξουν από κοινού τις θέσεις των ισλαμιστών μαχητών που θα λάβουν τον χαρακτηρισμό τρομοκράτες, μεταξύ των οποίων και η διαβόητη Jabhat al-Nusra, το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία, πάλαι ποτέ – ή μήπως ακόμα; – διατηρούσα εξαιρετικές σχέσεις με το τουρκικό κράτος, τουλάχιστον με το βαθύ, όπως αυτό εκπροσωπείται από την υπηρεσία πληροφοριών MIT.
Οι κοινές επιχειρήσεις θα προχωρήσουν με τη σύσταση ενιαίου κέντρου διοίκησης και ελέγχου όπου θα φιλοξενεί Αμερικανούς και Ρώσους στρατιωτικούς αξιωματούχους, στελέχη υπηρεσιών πληροφοριών και πρόσωπα με ειδικές γνώσεις για την περιοχή.
Η κοινή δομή που θα δημιουργηθεί θα ονομάζεται «κοινή ομάδα εφαρμογής» (JIG: Joint Implementation Group) και θα έχει τη βάση της κοντά στην πρωτεύουσα Αμάν της Ιορδανίας. Θα έχει μορφή… «ομοσπονδίας» αφού οι δυο χώρες θα έχουν ξεχωριστές αντιπροσωπείες και θα υπάρχει ένας μηχανισμός που θα επιχειρεί τον συντονισμό τους.
Θα επιχειρηθεί να συμφωνηθούν κοινές επιχειρήσεις, η κάθε πλευρά θα υποδείξει στην άλλη στόχους επί των οποίων θα πρέπει να περιοριστεί η στρατιωτική δράση, ενώ θα καθηλωθεί η συριακή Αεροπορία, ώστε να μην υπάρχει εμφύλιο πυρ, κάτι που οι ΗΠΑ ευελπιστούν να βοηθήσει για την επόμενη ημέρα…
Το σχέδιο περιλαμβάνει συμφωνία ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία στις 31 Ιουλίου για τη στρατιωτική συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών, ένα σχέδιο για καθολική κατάπαυση του πυρός στη Συρία και ένα «νέο πλαίσιο» για την πολιτική μετάβαση στη Συρία.
Εδώ, «αγκάθι» ίσως παραμείνει το μέλλον του ιδίου του Μπασάρ Αλ Άσαντ και για να υποχωρήσει η Μόσχα αποδεχόμενη την αποχώρησή του, μάλλον θα πρέπει να λάβει σοβαρό αντάλλαγμα που θα αφορά π.χ. τη σημαντική χαλάρωση των κυρώσεων σε βάρος της. Αλλιώς η προσπάθεια θα κινδυνεύσει να εκτροχιαστεί ξανά.
Πρόκειται για μια δραματική στροφή στην πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία, με τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα να επιχειρεί να τελειώσει με αυτή την εκκρεμότητα προτού αλλάξει ένοικος στον λευκό Οίκο και προτού η προεκλογική περίοδος στις Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργήσει συνθήκες που θα τραυματίσουν τις σχέσεις Ουάσιγκτον-Μόσχας και θα απαιτήσει αρκετό χρόνο για να αποκατασταθούν.
Εάν το σχέδιο πετύχει, τότε θα έχει καταγραφεί ένα προηγούμενο επιτυχημένης ad hoc συνεργασίας των δυο πλευρών, με αποτέλεσμα να γνωρίζουν οι πάντες ότι η συνεργασία δεν είναι ένα απίθανο σενάριο όπως θεωρείται από ισχυρούς κύκλους στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Η αμερικανική αυτή πρόταση όμως, είναι απολύτως συμβατή και με τις διατυπωμένες επιθυμίες του Ρώσου προέδρου Πούτιν για τη σύσφιξη των στρατιωτικών σχέσεων με τις ΗΠΑ και τη σταδιακή έξοδο της χώρας του από τη διεθνή απομόνωση, κυρίως όμως από τις οικονομικές κυρώσεις. Αυτός ήταν και ο λόγος που το εν λόγω σχέδιο, αρχικά συνάντησε αντίσταση στο Πεντάγωνο για να εγκριθεί.