Πόσο αποκομμένη είναι η πρωτοβουλία Ερντογάν-Γιλντιρίμ να στείλουν συγχαρητήριες επιστολές στους Ρώσους ομολόγους τους Πούτιν και Μεντβέντεφ αντίστοιχα, επ’ ευκαιρία της εθνικής ρωσικής εορτής, από την εν εξελίξει διαδικασία εξομάλυνσης ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ, καθώς επίσης και την αναζωπύρωση των σχέσεων των Ισραηλινών με τους Ρώσους, σε βαθμό μάλιστα που απευθύνθηκε έμμεση πρόσκληση στις ρωσικές εταιρίες να συμμετάσχουν στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο;
«Εκ μέρους του τουρκικού λαού συνεορτάζουμε με τον ρωσικό λαό. Ελπίζω επίσης οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας να φτάσουν και πάλι στο σημείο που πρέπει να είναι στο κοντινό μέλλον», αναφέρει η επιστολή Ερντογάν στον Πούτιν. «Ελπίζω η συνεργασία και οι διμερείς σχέσεις να φτάσουν στο απαραίτητο σημείο για την επίτευξη των κοινών στόχων των λαών μας σύντομα. Εύχομαι υγεία και ευημερία στον ρωσικό λαό», ανέφερε ο πρωθυπουργός Γιλντιρίμ στον Ρώσο ομόλογό του.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ επιβεβαίωσε την αποστολή των επιστολών οι οποίος παραδόθηκαν διά της διπλωματικής οδού. Οι επιστολές αυτές έρχονται αμέσως μετά την συγκατάθεση της Ρωσίας για την εκτέλεση πτήσης επιτήρησης τουρκικού κατασκοπευτικού αεροσκάφους πάνω από το ρωσικό έδαφος βάσει της Συνθήκης «Ανοικτοί Ουρανοί».
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία επιτρέπει την εκτέλεση πτήσεων επιτήρησης από τουρκικό αεροσκάφος μετά την κατάρριψη του αεροσκάφους Su-24 από τουρκικά μαχητικά τον Νοέμβριο του 2015. Ο Ερντογάν πρόσφατα είχε δηλώσει πως και οι δύο πλευρές εργάζονται για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων που επλήγησαν από το «σφάλμα ενός πιλότου».
Το Κρεμλίνο είχε εκφράσει τη λύπη του διότι η Τουρκία δεν έκανε τα απαραίτητα βήματα για την ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων μετά την κατάρριψη του Su-24 και αναμένει την τουρκική συγνώμη για το περιστατικό και την ανάλογη αποζημίωση. Λίγες μέρες πριν Μόσχα και Άγκυρα αντάλλαξαν φραστικά πυρά σχετικά με τις εξελίξεις στην Συρία.
Ωστόσο, την ίδια ώρα όμως ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν δήλωνε πως το σχέδιο για τον αγωγό Turkish Stream παραμένει ακόμα ενεργό, έβρισκε εκ νέου γλώσσα συνεννόησης με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και στο τραπέζι έπεφτα εκ νέου θέμα αγωγού από τη Ρωσία στη Βουλγαρία μέσω Μαύρης Θάλασσας, ο ποίος θα εισέρχεται στο ελληνικό έδαφος και θα παίρνει δρόμο προς την Ιταλία…
Μην ξεχνάμε και ότι ο εβραϊκού θρησκεύματος νέος πρωθυπουργός της Ουκρανίας, ενδεχομένως να δεχόταν πολύ πιο θετικά ισραηλινή μεσολάβηση για την εξεύρεση κάποιας λύσης στο αδιέξοδο Κιέβου-Μόσχας, κάτι ασφαλώς που θα είχε σοβαρές ελπίδες ευόδωσης, μόνο εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες πείθονταν για τα επιχειρήματα των εμπλεκομένων και αποφάσιζαν να στηρίξουν…
Εν ολίγοις πάντως, αυτό που φαίνεται να βρίσκεται υπό εξέλιξη είναι μια απόπειρα «παντρέματος» γεωστρατηγικών και γεωενεργειακών συμφερόντων σε μια τεράστια περιοχή που ξεκινά από τη Ρωσία μέχρι και τις δυτικές όχθες της Κασπίας (Αζερμπαϊτζάν) και φτάνει μέχρι την ανατολική Μεσόγειο και την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της. Σε περίπτωση ευνοϊκής κατάληξης, η Ρωσία επιτυγχάνει να βρίσκεται μέσα σε όλες τις νέες ενεργειακές διευθετήσεις (ενώ ζητούμενο σε κάποιες πρωτεύιυσες ήταν ο εξοβελισμός της), οι οποίες θα οδηγήσουν σε ένα δίκτυο αγωγών το οποίο πρέπει να είναι βιώσιμο οικονομικά.
Οι Ρώσοι θα συνεισφέρουν μέσω Τουρκίας με φυσικό αέριο τον αγωγό που θα ξεκινά από το Αζερμπαϊτζάν (TAP) καθιστώντας τον βιώσιμο, ένα θέμα στο οποίο πιθανότατα παίζει ενεργό ρόλο η ισραηλινή διπλωματία που διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με την ηγεσία του Αζερμπαϊτζάν, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο με αντικείμενο την αποκλιμάκωση ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία…
Την ίδια στιγμή οι Ισραηλινοί, έχοντας εξασφαλίσει τη συνεργασία – οικονομική στήριξη των Ρώσων στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα βάλουν όλα τα «αυγά» σε ένα «καλάθι» και είναι πιθανό να αναζητήσουν και εναλλακτική οδό τροφοδοσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με φυσικό αέριο μέσω Κύπρου και Ελλάδος, πέραν ενός σημαντικού μέρους που θα οδεύσει για τις δυτικές αγορές μέσω Τουρκίας.
Η ρωσική εμπλοκή στην ανατολική Μεσόγειο εξασφαλίζει ότι η Τουρκία θα βρίσκεται πάντα υπό έλεγχο, παρότι θα παίζει σημαντικό ρόλο στην ενεργειακή σκακιέρα. Η εναλλακτική οδός τροφοδοσίας της Δύσης με παράκαμψη της Τουρκίας θα μπορούσε να αποτελεί ένα «εργαλείο» ελέγχου της απρόβλεπτης συμπεριφοράς της Τουρκίας, αλλά και σημαντικό μοχλό πίεσης όταν έρθει η ώρα για την αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων, καθώς η Τουρκία δεν χάνει την ευκαιρία να προβάλει παντού διεκδικήσεις.
Η «υποκρισία» στις διεθνείς σχέσεις ξεχειλίζει, όμως αυτό που τίθεται υπό διαπραγμάτευση είναι τα συμφέροντα των δρώντων του διεθνούς συστήματος, των κρατών και τίποτε άλλο. Οι εξελίξεις θα είναι συναρπαστικές, καθώς όλοι προβαίνουν σε τακτικές κινήσεις για να πλασαριστούν όσο καλύτερα μπορούν στο νέο «μεγάλο παιχνίδι». Ας ελπίσουμε ότι και η ελληνική πλευρά πράττει το ίδιο.
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .