Αζερμπαϊτζάν: Η τζαζ έχει γίνει παγκόσμια γλώσσα που παρέχει διαπολιτισμικό διάλογο και συνδέει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Είναι επίσης η αγαπημένη μουσική του Αζερμπαϊτζάν, όπου έχει μια μακρά ιστορία και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του εθνικού του πολιτισμού.
Πρωτοεμφανίστηκε στο Αζερμπαϊτζάν στις αρχές του 20ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια της εποχής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, το Μπακού ήταν μία από τις τρεις πόλεις που ήταν περισσότερο γνωστές για την τζαζ, μαζί με το Λένινγκραντ και τη Ρίγα. Έτσι η τζαζ στο Αζερμπαϊτζάν δεν είναι ένα πρόσφατο φαινόμενο. Είναι παράδοση.
Η τζαζ του Αζερμπαϊτζάν είναι μια μοναδική μουσική, που συνδυάζει το κλασσικό και το λαϊκό είδος του Αζερμπαϊτζάν και σχεδόν καμία άλλη εθνική τζαζ σκηνή δεν έχει τέτοια ποικιλία μορφών, παραδόσεων και τεχνικών.
Παρά την απαγόρευση της τζαζ από τη σοβιετική κυβέρνηση, για να αποφύγει την δυτική προπαγάνδα, οι αληθινοί λάτρεις της τζαζ συνέχισαν να ακούν το δυτικό ραδιόφωνο και να ενεργοποιούν τους λάτρεις της μουσικής με αγαπημένες μελωδίες σε ιδιωτικές συναυλίες.
Η αναβίωση της τζαζ στη γη της φωτιάς ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960, χάρη στις δραστήριες προσπάθειες μεγάλων εθνικών συνθετών όπως οι Γκάρα Γκαράγιεφ, Τόφιγκ Γκουλιγιέφ, Ραούφ Χατζίεφ και Νιγιάζη.
Η αγάπη για φωνητικό τραγούδι και τζαζ έφερε μαζί τα τέσσερα νεαρά ταλέντα, όπως ο Teymur Mirzoyev, ο Arif Hajiyev, ο Rauf Babayev και ο Lev Elisvetskiy το 1961, για να δημιουργήσουν το διάσημο εθνικό κουαρτέτο “Gaya”, τα αρχεία του οποίου ήταν δημοφιλή σε περισσότερες από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Σοβιετικής Ένωσης και χωρών της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αφρικής.
Η «ανθοφορία» της τζαζ του Αζερμπαϊτζάν συνδέεται με τα ονόματα των γιγάντων όπως ο Rafig Babayev και ο Vagif Mustafazade, οι οποίοι πειραματίστηκαν δημιουργώντας απρόσκοπτες συνθέσεις και έγιναν ιδρυτές μιας νέας τζαζ-mugham τάσης τζαζ. Αυτό το μοναδικό είδος συνδυάζει τόσο παραδοσιακή μουσική του Αζερμπαϊτζάν όσο και κλασσική αμερικανική τζαζ.
Οι δύο ταλαντούχοι μουσικοί έκλεψαν την καρδιά του κοινού, παίζοντας στην ίδια σκηνή με θρύλους όπως ο Charles Lloyd και ο Jack DeJohnette στο Φεστιβάλ Jazz στο Ταλίν της Εσθονίας.
Ο εξαιρετικός πιανίστας Mustafazade, ο οποίος συνέθεσε fugues, πρελούδια, μπαλάντες και scherzos έγινε από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου το 1979.
Η σύνθεση “Περιμένοντας την Aziza” της ιδιοφυΐας, που έστειλε στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Μουσικής Τζαζ στο Μονακό, κέρδισε το βραβείο “Λευκό Πιάνο”, θεωρούμενος το σύμβολο της καθαρής μουσικής, που φέρει ειρήνη και αγάπη για μια ζωή που ταιριάζει με τη μουσική του Mustafazadeh.
Η κόρη του διάσημου μουσικού, η γοητευτική Aziza Mustafazadeh, κληρονόμησε το ταλέντο της από τους μουσικούς γονείς της.
Η ιστορία της τζαζ του Αζερμπαϊτζάν είναι πολύ πλούσια και λαμπρή και συνεχίζει να μεγαλώνει μέχρι σήμερα, χάρη σε ταλαντούχους μουσικούς και συνθέτες όπως ο Βλαντ Σουλτάνοφ, ο Τζάμιλ Αμίροφ, ο Σάλμαν Γκαμπαρόφ, καθώς και οι νέοι ιδιοφυείς Ίσφαρ Σαράμπσκι, Νουρλάν Νόβρασλι, Εμίλ Αφρασιαμπ, Ελτσίν Σιρινόφ και άλλοι.
Οι τζαζ μουσικοί του Αζερμπαϊτζάν πραγματοποιούν συναυλίες τακτικά στο εξωτερικό και είναι γνωστοί σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Οι ενδιαφέροντες και ασυνήθιστοι αυτοσχεδιασμοί τους κάθε φορά γίνονται δεκτοί θερμά από το ακροατήριο και συνοδεύονται από μόνιμη επευφημία
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .