Είπε (και έγινε το απόλυτο viral), ενώπιον της τηλεοπτικής κάμερας, στο μακρινό 2010 ο τιτανοτεράστιος Θωμάς Μάτσιος, αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού για να δικαιολογήσει την στάση της ομάδας του απέναντι στην αναβολή του αγώνα με την Καλαμαριά, λόγω έλλειψης του ενός βοηθού διαιτητή:
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ
«Δημοσιογράφος: Έτσι λοιπόν, ότι ο Εδεσσαϊκός στην αρχή ήθελε, αλλά από την πρώτη άρνηση της Καλαμαριάς….
Θ. Μάτσιος: Ναι ναι α μπράβο, ύστερα ακούς μόλις είπανε… είπανε κοιτάξτε αυτοί ότι.. ότι.. ότι.. όχι δεν θέλαμε για να γίνει το παιχνίδι, ε, κι εμείς ύστερα είπαμε εντάξει θέλουμ..εεε…δεν θέλουμε κι εμείς και αυτοί ύστερα, μετά εμείς αφού είπαμε είπαμε με αυτό θέλουμε, είπαμε δεν θέλουμε κι εμείς το αλλάξαμε και λέμε εντάξει λέμε ούτε κι εμείς θέλουμε και μετά είπαν αυτοί πάλι ότι ξέρετε εμείς λέει θέλουμε να γίν…εεε εμείς όμως μετά δεν δεχτήκαμε μετά απ’ όλα αυτά κι είπαμε να γα..γίνει μετά το παιχνίδι όποτε τοοο..το κάνει όπως ορίσει η ΕΠΑΕ. Αυτό ακριβώς, τίποτα άλλο!».
Ζήλωσε τη δόξα του «συναδέλφου του» ο Αλέξης Τσίπρας, Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, στο σημερινό 2022 και στις 15 Φεβρουαρίου, ημέρα Τρίτη στη Βουλή, στη διάρκεια της συζήτησης για την κύρωση της σύμβασης για την προμήθεια των έξι, επιπλέον, Rafale, των τριών φρεγατών Belharra και των τορπιλών βαρέως τύπου για τα υποβρύχια, είπε τα μοναδικά:
«Είπαμε όχι στην ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, δηλώνουμε παρών για τους εξοπλισμούς, λέμε όχι στην προμήθεια των έξι επιπλέον Rafale, υπερψηφίζουμε την προμήθεια των τριών Belharra και των τορπιλών βαρέως τύπου».
Είχε προηγηθεί, στην ίδια συνεδρίαση, η μοναδική δημόσια παραδοχή του έτερου των Τσιπραίων, του κ. Γιώργου Τσίπρα, εξαδέλφου και εξ απορρήτων του Προέδρου Αλέξη, που άφησε εμβρόντητη την αίθουσα όταν διατύπωσε την άποψη πως «η εθνική άμυνα δεν είναι αυτοσκοπός».
Τους πήρε και τους χτύπαγε σαν τα χταπόδια στο τσιμέντο ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τους δύο, ειδικά τον Αλέξη, έως ότου έβαλαν την ουρά κάτω από τα σκέλια και με μια λογική «βούτυρο αντί για κανόνια» ενέγραψαν στο παλμαρέ του ΣΥΡΙΖΑ «μια ακόμη τεράστια επιτυχία»: Να αποθεώνουν τη στάση τους η τουρκική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ της γείτονος χώρας και να εισφέρουν ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο στον Ταγίπ Ερτνογάν να παίζει το παιχνίδι της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών και να θέτει ζητήματα κυριαρχίας και συνθηκών.
Ήταν ένας θρίαμβος του κλασικού λενινισμού στις διεθνείς σχέσεις η σημερινή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, μια τριτοδιεθνιστική ανακατωσούρα με ολίγη από προλεταριακό διεθνισμό και αλληλεγγύη των λαών, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στα οποία η αριστερά, στις περισσότερες εκδοχές της, εξακολουθεί να ομνύει, επειδή αποτελούν τα ιερά και τα όσια της λενινοκρατίας και του πρώιμου σταλινισμού.
Επαφή με την πραγματικότητα καμία. Απλή ανάγνωση, έστω, των δεδομένων της συγκυρίας σε μια περιοχή που έχει εγκαθιδρυθεί στο κέντρο του ενδιαφέροντος και είναι βασικό πολιτικό παίγνιο στο γεωπολιτικό παιχνίδι, ούτε λόγος.
Εμμονές, ιδεοληψίες, διαστρεβλώσεις, φαντασιώσεις και ονειρώξεις, ερμηνείες που προκύπτουν από τον τριτοδιεθνισμό και μια απόλυτη έλλειψη συναίσθησης των πραγμάτων και των κινδύνων από ένα κόμμα που υποτίθεται ζητεί εκλογές για να κερδίσει την εξουσία και να διαχειριστεί τη χώρα.
Μέχρι που ο κ. Γεώργιος Τσίπρας βρήκε την ευκαιρία να εγκαλέσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επειδή στην υπέρ της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν προσέθεσε και «το δικαίωμα άμυνας», λες και αυτός που έχει την κυριαρχία σε ένα χώρο θα αποστεί ποτέ από το δικαίωμα της άμυνας, που είναι αναφαίρετο στο διεθνές δίκαιο.
Χαμένοι στη μετάφραση, έρμαια μεταξύ συνιστωσών, συνισταμένων, γύρω τους ομοταξίες, φράξιες και συνομοταξίες σε ένα κανονικό πόλεμο που εξελίσσεται στην αξιωματική αντιπολίτευση ενόψει του συνεδρίου, οι εξάδελφοι Τσίπρα κατέστησαν σχεδόν γραφικοί με όσα επικαλούνταν, έφτασαν μέχρι του σημείου να υποστηρίξουν ότι το «παρών» σε μια ψηφοφορία τέτοιας εμβέλειας δεν είναι «κατά», ωσάν οι ψηφοφορίες στη Βουλή για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση της χώρας να είναι παλαιοκομμουνστικός συνδικαλισμός της περιόδου της μεταπολίτευσης στα φοιτητικά έδρανα.
«Τα είχαν χύμα στον ΣΥΡΙΖΑ τους ήρθαν και τσουβαλάτα» με την δημόσια εικόνα τους να επιχειρούν να ασκήσουν αντιπολίτευση σε τόσο κομβικής σημασίας εθνικά ζητήματα με όρους φοιτητικής συνέλευσης της δεκαετίας του 1970 και με ιδεοληψίες, τις οποίες η ίδια η αριστερά έχει ξεπεράσει στην πορεία των ετών που μεσολάβησαν, πλην του κ. Κουτσούμπα και των συντρόφων του, που επιμένουν «τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα κάνουμε εργαλεία, να δουλεύει η εργατιά»…
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .