Χαμός στο Σύριζα…………………..

Όλοι εναντίον όλων στον ΣΥΡΙΖΑ και στη μέση ένας Τσίπρας να τον κλαίνε οι ρέγγες, αδύναμος να επιβάλλει στο τσούρμο την πολιτική ηγεμονία του και ανίκανος να βγάλει το κόμμα από το τέλμα του +- 20%, στο οποίο έχει εγκλωβιστεί από την επομένη των εκλογών του Ιουλίου 2019.

Του Χρήστου Υφαντή

«Γίνεται της τάσης το κάγκελο σε όλο το κόμμα σε ολόκληρη τη χώρα» είναι η εκτίμηση παλαιού κομματικού με μεγάλη εμπειρία στις εσωτερικές διαδικασίες της αριστεράς, ο οποίος προβλέπει «ακόμη χειρότερες μέρες, καθώς απελευθερώθηκαν δυνάμεις που ήταν μέχρι χθες χωρίς δική τους φωνή και αναζητούν ρόλο στην επόμενη μέρα».

Κομβικό σημείο αυτού του απίστευτου ιδεολογικοπολιτικού αλαλούμ που βιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η εκκίνηση για τη διαμόρφωση των ισορροπιών για την «μετά τον Τσίπρα περίοδο», την οποία όλοι πλέον βλέπουν να ξεκινάει πολύ νωρίτερα από ότι αναμένονταν.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΣΥΡΙΖΑ: Αποσύρει τη στήριξη στο νομοσχέδιο για την επιστολική ψήφο

Γ. Πούλου, τομεάρχης Εσωτερικών ΣΥΡΙΖΑ: Φθηνό τέχνασμα η τροπολογία Κεραμέως

Η πολιτικά και επικοινωνιακά επιβεβαιωμένη αδυναμία του «ηγέτη» να ανορθώσει το κόμμα, να εκσυγχρονίσει τον πολιτικό του λόγο και να το επαναφέρει σε τροχιά να διεκδικεί κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας προκαλεί από τη μια φυγόκεντρες τάσεις στις ομάδες στελεχών που έζησαν δίπλα του για μεγάλο χρονικό διάστημα και από την άλλη μετακινεί «προς τα αριστερά» ισχυρές κομματικές προσωπικότητες, η εμβέλεια των οποίων στον κομματικό μηχανισμό είναι παραδοσιακά ευρεία.

Όλοι και όλα πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούν ρόλο, προφανώς ευρύτερο και ισχυρότερο του παρόντος, στην μετά τον Τσίπρα κομματική γεωγραφία και για το λόγο αυτό συσπειρώνονται σε μικρότερες ή μεγαλύτερες φράξιες «απαιτώντας κομματική νομιμοποίηση, άρα συμμετοχή στα λάφυρα ενός συνεδρίου τάσεων και μηχανισμών», σύμφωνα με την ιστορική παράδοση του χώρου.

Με τις «τάσεις και τις ομάδες» να είναι η ασφαλής οδός για να ξεφύγει ο καθένας από την ανωνυμία ή την περιθωριοποίηση και να βρεθεί να διεκδικεί πολιτικό ρόλο είναι βέβαιο ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα οι συσπειρώσεις θα ενταθούν, οι μετακινήσεις κομματικών μηχανισμών θα αυξηθούν και οι διάφορες (υπαρκτές και μη) προσωπικότητες θα απαιτήσουν μερίδιο στα λάφυρα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις προηγούμενες μέρες κάποιοι για να προλάβουν τις εξελίξεις και τα πολιτικά μπετοναρίσματα «ξέθαψαν», χωρίς καν να τον ρωτήσουν, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, τον πρώτο κυβερνητικό εκπρόσωπο που δεν είναι καν κομματικό μέλος πλέον και έχει διαρρήξει κάθε σχέση με την κομματική νομιμότητα και τον παρουσίασαν ως επίδοξο διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα σε μια προφανή απόπειρα να ελέγξουν τις ισορροπίες και να περιγράψουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο εντός του οποίου «πρέπει να κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην μετά τον Τσίπρα εποχή».

Σε όλο αυτό το αλισβερίσι που εξελίσσεται σε όλη την επικράτεια και εκτός αυτής στις κομματικές οργανώσεις οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι η ομάδα Τζανακόπουλου, Αχτσιόγλου, Χαρίτση, που έχει αποφασίσει να παίξει στα δύο βασικά ταμπλό του μικρόκοσμου των τάσεων (Ομπρέλα και Κίνηση Μελών), χωρίς να αποστεί από τη βασική της στρατηγική επιλογή να διαχειριστεί η ίδια το κόμμα όταν έρθει ο καιρός της αλλαγής.

Η τριάδα αυτή δείχνει ικανή και έτοιμη να μείνει στο προσκήνιο όσες αλλαγές και αν συντελεστούν και να διαχειριστεί ένα ρόλο εξισορροπιστή μεταξύ των συγκρουόμενων τάσεων συγκεντρώνοντας πάνω της πολύ περισσότερη κομματική εξουσία από όση, ίσως, δικαιούται στην πορεία προς την εγκατάσταση της στα ηγετικά κλιμάκια, ακόμη και με την ιδιότητα της «λύσης ανοχής», στην οποία θα καταλήξουν οι διάφορες ομάδες εξουσίας για να μην αλληλοκαταργηθούν συγκρουόμενες χωρίς όρια.

Οι τρεις της παρέας είδαν και διάβασαν με πολλά χαμόγελα την «υποψηφιότητα Σακελλαρίδη», καθώς γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι ο Γαβριήλ δεν είναι διατεθειμένος σε καμία περίπτωση να παίξει το ρόλο της κομματικής Ιφιγένειας ή να δεχθεί να διαδεχθεί τον Αλέξη Τσίπρα σε μια περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να καταρρέει και να φυλλοροεί.

Απέναντι στις «κατηγορίες» που της απευθύνουν οι δύο βασικές τάσεις του κόμματος «για συνεργασία με τον εχθρό» η παρέα των «τριών» απαντάει με κομματική νομιμοφροσύνη (λόγω και της ιδιότητας του Δημήτρη Τζανακόπουλου), με αυξανόμενη κοινοβουλευτική δράση (η κυρία Αχτσιόγλου έχει αναλάβει το κομμάτι αυτό) και με την σταθερή υποστήριξη της θέσης του προέδρου (Χαρίτσης επί το έργον), τις αποφάσεις του οποίου στηρίζουν με κάθε τρόπο, όταν δεν συνομιλούν με όλες τις τάσεις, καθώς οι ίδιοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να ενταχθούν σε κάποια ή να προσφέρουν πολιτική στήριξη.

Ομπρέλα και Κίνηση Μελών γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να βρεθούν σε θέση να διεκδικήσουν την προεδρική καρέκλα «όταν έρθει η ώρα» για λόγους που αφορούν, είτε στους επικεφαλής τους (Ευκλείδης Τσακαλώτος και Νίκος Παππάς), είτε στο στελεχιακό τους δυναμικό που απέχει μίλια από το να θεωρηθεί ικανό να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις και να παίξει ένα ενοποιητικό ρόλο, όπως η θέση του προέδρου επιβάλλει.

Η κυρία Αχτσιόγλου, αντίθετα, εγγράφει καθημερινά υποθήκες διαδοχής και εμφανίζεται στην εκκίνηση, τουλάχιστον, χωρίς αντίπαλο αυτή την περίοδο στις σκέψεις όσων ψάχνονται ήδη για τις εξελίξεις που θα προκύψουν αμέσως μόλις ο Αλέξης Τσίπρας οδηγηθεί στην ιδιώτευση, έχοντας καταναλώσει άσκοπα και το τελευταίο πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει σε μια κοινωνία που αρνείται ακόμη και να τον ακούσει.

Για τους πολύ μυημένους στο κόμμα και στις μυστηριακές διεργασίες που εξελίσσονται εκτός της βασικής ατζέντας των τάσεων «στην ποδιά της Έφης πρόκειται στο μέλλον να σφαχτούν πολλά παλληκάρια, καθώς θα υποβάλλουν τα σέβη τους στη νέα πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ».