Γιατί η Ευρώπη είναι… δυσκοίλια στην επιβολή κυρώσεων προς την Τουρκία

Τεράστιο οικονομικό και γεωπολιτικό ρίσκο εγκυμονεί για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, η επιβολή κυρώσεων προς την Τουρκία, γι αυτό και παρατηρείται την τελευταία περίοδο μια… εκνευριστική μετάθεση των σχετικών αποφάσεων δια της “αγοράς” πολύτιμου χρόνου με την ελπίδα της… συνθηκολόγησης.

του Λουκά Γεωργιάδη

Παρά τις δηλώσεις των ευρωπαίων αξιωματούχων περί κατάφωρης παραβίασης των δικαιωμάτων της Ελλάδας, η οποία αποτελεί το νοτιο-ανατολικό άκρο της Ένωσης, εντούτοις, διαπιστώνονται πολλές διαφωνίες μέσα στους κόλπους της και εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά. Οι βασικοί λόγοι για τους οποίους, η Γερμανία και μερικές ακόμη χώρες “τρενάρουν” την επιβολή κυρώσεων έχει να κάνει με τις συνέπειες στην ασθμαίνουσα τουρκική οικονομία, αλλά και στην απειλή “εισβολής” από εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες με κεντρική καθοδήγηση από την Άγκυρα.

Η Γερμανία δραστηριοποιείται στην Τουρκία μέσω 7.500 αμιγών και συνεργαζόμενων επιχειρήσεων, ενώ χιλιάδες είναι και οι γαλλικές, ιταλικές, ισπανικές και ολλανδικές επιχειρήσεις. Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα έχει χορηγήσει στην Τουρκία πακτωλό ευρώ με πολύ χαμηλά επιτόκια, τα οποία ωστόσο, πρέπειι να αποπληρωθούν κατόπιν μετατροπής των τουρκικών λιρών. Η τουρκική λίρα έχει καταρρεύσει έναντι του ευρω-νομίσματος και κινείται στο 9 προς 1, κάτι που σημαίνει ότι εφόσον επιβληθούν κυρώσεις, τότε θα αρχίσει ένα ντόμινο ανεξέλεγκτων χρεοκοπιών από τράπεζες και επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας για την οικονομία της γειτονικής χώρας. Εκτιμάται ότι ο συστημικός κίνδυνος στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα λόγω των δεκάδων δισεκατομμυρίων που έχουν χορηγηθεί, θα πλήξουν πολλές τράπεζες και μάλιστα σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής ύφεσης λόγω των συνεπειών της υγειονομικής “βόμβας” του Covid-19.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο προϋπολογισμός-ορόσημο του 2024 και τα μηνύματα που έστειλε ο Μητσοτάκης

Θλιβεροί πολιτικοί τυχοδιώκτες και χρήσιμοι ηλίθιοι σε ένα απέραντο φρενοκομείο

Οι Γερμανοί, βλέπουν ότι η επιβολή κυρώσεων μπορεί να ισοδυναμεί με… αυτοπυροβολισμό στα πόδια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μπορεί να αποδειχθούν πολύ ευάλωτες και να ζήσουμε καταστάσεις του… 2008. Πάρα πολλοί πιστεύουν ότι η Τουρκία μπορεί να εξελιχθεί σε μια νέα Lehman Brothers για την Ευρωζώνη. Δηλαδή, να αποδειχθεί στην πράξη ότι η ζημία μπορεί να ανέλθει άμεσα και έμμεσα σε αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ και όχι σε μερικές δεκάδες. Σε μια τέτοια περίπτωση θα προκληθεί οικονομική αναταραχή στην παγκόσμια οικονομία, καθώς θα λειτουργήσει το ντόμινο, από τη στιγμή που το πρόβλημα αφορά τη 14η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, η οποία έχει μεν ένα από τα χαμηλότερα δημόσια χρέη στον πλανήτη, κινδυνεύει δε από την εκρηκτική αυξηση του ιδιωτικού χρέους και τη “σκουπιδοποίηση” της λίρας.

Η επιβολή κυρώσεων ενέχει τον κίνδυνο πρόκλησης τεράστιας χρηματοοικονομικής κρίσης όχι μόνο στην Ευρωζώνη αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, ενώ την ίδια στιγμή, λόγω των συνεπειών στο εσωτερικό της χώρας, ο Ερντογάν μπορεί να γίνει ακόμη πιο επιθετικός και να μη διστάσει να τα… παίξει όλα για όλα στη διένεξη με την Ελλάδα. Και το “όλα για όλα” περιλαμβάνει τους πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες που έχει στο έδαφος της η Τουρκία. Αν η γειτονική χώρα πέσει σε μια τέτοια δίνη, τότε θα μιλάμε για την… τέλεια καταιγίδα! Η Ελλάδα θα βρεθεί απειλούμενη στα σύνορα της από εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι θα αποτελέσουν πρόβλημα για την υπόλοιπη Ευρώπη.

Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι αυτή η στιγμή είναι η… κατάλληλη για να διεκδικήσει ό,τι μπορεί να διεκδικήσει έως την αφετηρία της νέας διακυβέρνησης στις ΗΠΑ, στις 20 Ιανουαρίου. Χρησιμοποιεί το τεράστιο ιδιωτικό χρέος για να… απειλήσει το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης και κυρίως της Γερμανίας και, αν επιβληθούν κυρώσεις, τότε θα επαυξήσει το μέγεθος της ζημίας μέσω της πίεσης από πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες στα ευρωπαϊκά σύνορα, δηλαδή στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Ο ίδιος με δηλώσεις του άφησε να διαφανεί ότι κρατά το “κλειδί” της… διάλυσης της Ευρωζώνης στα χέρια του!

Η Γερμανία, η οποία είναι χρηματοοικονομικά εκτεθειμένη στην Τουρκία, σκέφτεται τη διπλή ζημιά που θα προκληθεί, αλλά από την άλλη έχει να ζυγίσει και τον εκβιασμό του Ερντογάν, ο οποίος θέλει να καταστεί η Τουρκία, ο κυρίαρχος ρυθμιστής της ροής φυσικού αερίου στην Ευρώπη για τα επόμενα 150-200 χρόνια. Όλα τα προαναφερόμενα μαρτυρούν γιατί δεν είναι εύκολη η άμεση επιβολη των κυρώσεων και όλοι κάνουν το… ταμείο τους είτε ως προς την οικονομική ζημία, είτε ως προς το χειρότερο σενάριο που είναι η διαχείριση ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπινων ψυχών, που μπορεί να αποτελέσουν εν δυνάμει αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες…