Η αριστερή ευαισθησία και μια εν ψυχρώ δολοφονία

Χαμένη στη μετάφραση η αριστερή ευαισθησία του ΣΥΡΙΖΑ αναζητεί ακόμη το δρόμο για να συντάξει μια δημόσια ανακοίνωση για την εν ψυχρώ δολοφονία του Άλκη Κάμπανου από τις ορδές των ΠΑΟΚτζήδων δολοφόνων και δεν βρίσκει.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ

Μέγα το της νεοκομμουνιστικής αριστεράς κράτος αγκαλιάζει με τις φτερούγες του όλα τα κοινωνικά αποβράσματα των γηπέδων, ακόμη και τα τάγματα θανάτου των στυγερών δολοφόνων, αρκεί που όσοι μετέχουν σε αυτά αναρτούν συνθηματάκια για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, κάνουν χαρούλες και αντίσταση με το «Μητσοτάκη γ….ιέσαι», στοιχίζονται στις δυνάμεις που αντιπαλεύουν τον νεοφιλελευθερισμό της Νέας Δημοκρατίας και είναι έτοιμοι να βγουν στο δρόμο και να διαδηλώσουν κάθε στιγμή ή να πλακωθούν με τους ακροδεξιούς στα σχολεία.

Πόσο, μάλλον, όταν τα τάγματα αυτά είναι «από τα καλά, τα δικά μας», αυτά που νομιμοποιούνται από αναρτήσεις στα social media με μαχαίρια από τον υιό Σαββίδη, που καθυβρίζουν την κυβέρνηση, που παλεύουν «για τα δίκια τους και για τα δικαιώματα τους (όπως αυτοί τα καταλαβαίνουν) στο δρόμο», πριν ή μετά του αγώνες της ΠΑΟΚάρας, ενδιάμεσα έχουν δουλειά να κάνουν στο γήπεδο».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το σχέδιο… “Σπέτσες” του Στέφανου Κασσελάκη

O καλός στρατιώτης Μιχάλης και η αίσθηση ασφάλειας

Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί και δεν το συνδυάζουν είναι τα ίδια τάγματα που λούφαξαν στην υπόθεση με τη Συμφωνία των Πρεσπών μετά από την εντολή που πήραν, είναι οι ίδιοι αρχηγοί που ξεκίνησαν να οργανώνουν μια διαμαρτυρία εναντίον της Συμφωνίας πριν τον αγώνα με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα τον Ιανουάριο του 2019 και έμειναν στις ετοιμασίες, μόλις σήκωσε το τηλέφωνο το αφεντικό και ζήτησε «σιγή ασυρμάτου» για να μην ταραχτεί η εξωτερική πολιτική του «Έλληνα Πούτιν», όπως αποκαλούσε τον εκλεκτό του Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ολόκληρος ο οργανισμός του ΣΥΡΙΖΑ από το πρωινό της Τρίτης 01.02.2022 μέχρι και σήμερα διαγκωνίζεται τον εαυτό του σε αβρότητα και politically correct στάση απέναντι σε μια αποτρόπαια δολοφονία, που όμοια της δεν έχει ξαναδεί η ελληνική κοινωνία, οι δημοσιεύσεις και οι αναρτήσεις είναι από ουδέτερες έως τυπολατρικές, όλοι είναι «φερόμενοι», η «δολοφονία» καταγράφεται απλώς ως τέτοια χωρίς κανένα επίθετο χαρακτηριστικό της απέχθειας που προκάλεσε στην κοινωνία να τη συνοδεύει.

Δεν πέρασε πολύς καιρός, άλλωστε, από τις μέρες των συλλαλητηρίων για τον Δημήτρη Κουφοντίνα σε ολόκληρη την Ελλάδα, τότε που ένα κόλπο που εξελίχθηκε στη Νέα Σμύρνη προκάλεσε την τεράστια κινητοποίηση των απανταχού δικαιωματιστών και υπερασπιστών των δικαίων του κατά συρροή δολοφόνου, με τους οργανωμένους οπαδούς διαφόρων ομάδων να παίρνουν ενεργά μέρος στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και να δηλώνουν παρόντες με τα στυλιάρια και τα καδρόνια ανά χείρας.

Όλοι θυμούνται τα δημόσια καλέσματα των οργανωμένων οπαδών για την «εκδήλωση» στη Νέα Σμύρνη που εξελίχθηκε σε μια ακραία σύγκρουση με την αστυνομία, με επιθέσεις από τις οποίες κατά τύχη δεν υπήρξε νεκρός, τις μέρες εκείνες η «τεχνογνωσία των χουλιγκάνων» βοήθησε σημαντικά την κινηματική αριστερά να βρει τον βηματισμό της.

Όλοι, επίσης, διάβασαν και θαύμασαν την δημόσια αναφορά του κ. Δαπέργολα, εκ των αρχηγών της γνωστής ομάδας του «Ρουβίκωνα» με την οποία επιβεβαίωσε πλήρως τις ισχυρές σχέσεις αναρχικών ομάδων με τους συνδέσμους οπαδών και τη νεολαία των γηπέδων, η επιλογή να συναντηθούν αυτοί οι χώροι υπήρξε «πολιτική».

Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια ανάρτηση, ευτυχώς που πρόλαβαν οι αναρχικοί και πάτησαν πόδι πρώτοι στα γήπεδα, αλλιώς σκεφθείτε τι θα συνέβαινε αν ο χώρος εγκαταλείπονταν στο έλεος των φασιστικών ομάδων.

Είναι, ακόμη και σήμερα, πολύς ο κόσμος που κατοικοεδρεύει πέριξ της γνωστής πλατείας Κουμουνδούρου, διατηρεί προνομιακές σχέσεις με συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, συναγελάζεται με στελέχη του κόμματος που έχουν ως κομματική χρέωση τα πάσης φύσεως δικαιώματα, βρίσκεται πάντα εύκαιρος όποτε τον χρειάζεται το δικαιωματιστικό κίνημα στους δρόμους.

Βεβαίως, δεν λείπουν από την οπτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης και κομματικές προσεγγίσεις που επιδιώκουν να διακοπεί ο ομφάλιος λώρος με τα οπαδικά κινήματα και τους συνδέσμους οπαδών, κρίνουν ότι η πελατεία των γηπέδων και όσοι έλκονται από την ακραία βία των συνδέσμων δεν γίνεται να καταγράφονται ως αριστερές επιρροές ή να συνομιλούν με στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά είναι μειοψηφία με λόγο περιθωριακό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στα χρόνια της νιότης του και στην περίοδο της μεγάλης εκλογικής του ανόδου που τον οδήγησε στην εξουσία είχε συνάψει προνομιακές σχέσεις με όλους αυτούς τους χώρους, τους είχε εντάξει στο αντικυβερνητικό κίνημα, έπαιξε και γαργάλισε τα ένστικτά τους, στελέχη του με κυβερνητική ιδιότητα την περίοδο 2015/2019 δεν είχαν κανένα πρόβλημα να καθυβρίζουν διαιτητές και να συνομιλούν με άτομα του χώρου των ποινικών, αρκεί να είχαν προτίμηση στο ίδιο χρώμα φανέλας.

Αυτή η παράδοση που δημιούργησε σήμερα είναι το μεγάλο εμπόδιο που δεν του επιτρέπει να συντονιστεί με την κοινωνία και τον κρατάει δέσμιο μιας καθωσπρέπει στάσης απέναντι σε μια δολοφονία που όμοια της δεν έχει ξαναδεί η ελληνική κοινή γνώμη.