Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει επιλεκτική μνήμη ως προς τη βία και ταυτόχρονα προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι… σοσιαλδημοκράτης
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει επιλεκτική μνήμη ως προς τη βία και ταυτόχρονα προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι… σοσιαλδημοκράτης. Προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεπεράσει σε καταλληλότητα τον “Κανένα”, αλλά δεν μπορεί. Ειρήσθω εν παρόδω από το 2016, βλέπει μονίμως την πλάτη του Μητσοτάκη, καθώς δεν μπορεί να αρθρώσει σοβαρό αντιπολιτευτικό λόγο. Έχει… φάει τέσσερα “τεμάχια” το 2019 και… βιάζεται για να… φάει άλλα δύο, έως το καλοκαίρι του 2023…
Ο κ. Τσίπρας, δεν έμαθε από τα λάθη του. Πέρασε ως ολετήρας με την “περήφανη διαπραγμάτευση” και άφησε ζημιά στην οικονομία άνω των 200 δισ. ευρώ, η οποία θα επιμεριστεί σε βάθος δεκαετιών. Δεν έβαλε μυαλό από τη ζημιά που προκάλεσε στη μικρομεσαία τάξη με την υπερφορολόγηση και απλά θέλησε να καταγραφεί ως ο προστάτης των επιδοματούχων, των παρασίτων, των εγκληματιών, των βαρυποινιτών, των παρανόμων, των τεμπέληδων και των αχρείων συνδικαλιστών. Με τις κινήσεις του δείχνει ότι δεν θέλει να ξανακυβερνήσει, γιατί δεν μπορεί να συνομιλήσει με το τμήμα του εκλογικού σώματος που κινείται στο Κέντρο. Αυτούς δεν μπορεί να τους κερδίσει όσο δεν κάνει την αυτοκριτική του για την οικονομία. Και είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να τους… συγκινήσει, όσο παραμένει δέσμιος των θέσεων του για την “καλή βία” και τις καλές… μολότοφ, για τις οποίες “εξαρτάται σε ποια πλευρά είσαι”.
Με αφορμή τα έκτροπα στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης και την ανακατωσούρα που δημιουργείται από διάφορα “ορφανά” του κατάμαυρού φασισμού, αλλά και τα “δημοκρατικά” θρασίμια του ερυθρού, έλαβε μια μονομερή θέση. Δεν καταδίκασε τη βία απ΄ όπου και αν προέρχεται. Άλλωστε δεν μπορεί να το πράξει αυτό από τη στιγμή που δεν καταδικάζει εγκληματικές πράξεις τρομοκρατικών ομάδων, οι οποίες “δρουν στο όνομα του λαού”.
Αυτός ο… προβληματικός πολιτικός τύπος, τρέφεται μέσα από τη βία και τους κοινωνικούς αυτοματισμούς της άνω και κάτω πλατείας, γιατί δεν μπορεί αλλιώς να επιβιώσει. Άντε τώρα να πείσει τον μέσο πολίτη, ότι θα είχαμε λιγότερους νεκρούς από την πανδημία, ότι θα αντιμετωπίζαμε με επιτυχία τις τουρκικές προκλήσεις στη σύνορα, ότι η οικονομία θα στεκόταν όρθια με τις μεθοδευμένες και στοχευμένες κινήσεις της σημερινής κυβέρνησης. Και άντε να περιμένεις από αυτόν τον άνθρωπο να βρίσκεται σε ψυχική ισορροπία, όταν σου… σκάει ξαφνικά μια αμυντική συμφωνία τεραστίου βεληνεκούς με τη Γαλλία, η οποία συνδυάζεται με τη μεγαλύτερη αμυντική θωράκιση της χώρας, κατά τις τελευταίες πολλές δεκαετίες. Δράμα…
Το πρόσωπο που ηγείται του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παραμένει στα αζήτητα. Εκπροσωπεί ένα τμήμα του εκλογικού σώματος με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Οτιδήποτε προκαλεί αναστάτωση και είναι… παρά φύσιν, τον ελκύει. Είτε με το θέμα των (μη) εμβολιασμών, είτε με τη βαβούρα που μπορεί να προκαλέσουν κάποιοι ανεγκέφαλαοι νοσταλγοί των Ναζί, προσπαθεί να μείνει στην επιφάνεια. Το περιβάλλον είναι εναντίον του. Όποιο θέμα και να ανοίξει, γυρίζει εις βάρος του. Προσπαθεί με τη “βιομηχανία βρωμιάς” που αναδύεται από φίλα προσκείμενα ενημερωτικά μέσα, να κερδίσει κάποιες εντυπώσεις. Τρώει όμως συνεχώς τα μούτρα του…
Η Χρυσή Αυγή ήταν για τον Τσίπρα, η τελευταία ευκαιρία για να προκαλέσει ρήγμα στη Νέα Δημοκρατία. Τα γεγονότα με τη σύλληψη και την καταδίκη των μελών της, τον απονεύρωσαν. Τον βόλευαν οι αντιεμβολιαστές, μόνο που απ΄ ότι φαίνεται το μεγαλύτερο τμήμα τους, ανήκει σε αυτούς που κάποτε πουλούσαν… μαγκιές στην άνω και κάτω πλευρά της Πλατείας Συντάγματος. Προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα όταν τα τάγματα εφόδου της ακροαριστεράς προκαλούν ζημιές ή αναστατώνουν την ομαλή οικονομική και κοινωνική ζωή. Στοχοποιεί μόνο τα τάγματα εφόδου των… άλλων, οι οποίοι αποτελούν τη φωνή εγκλείστων σε ποινικά σωφρονιστικά καταστήματα ή . Τελικά, ο αμετανόητος Τσίπρας, όταν θα ξεκαθαρίσει μέσα του έννοιες όπως λειτουργική κερδοφορία ή επενδυτικό πρόγραμμα, αλλά και όταν έχει πιο καθαρά στο μυαλό του ότι η βία δεν είναι καλή και κακή, ίσως έχει κάνει ένα πρώτο βήμα, για να ξεπεράσει τον “Κανένα” στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Μέχρι τότε δεν θα ασχολείται… κανένας μαζί του. Ή, για να είμαστε ακριβείς, θα ασχολούμαστε μαζί του, για να γελάμε…