ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ
Τα μηνύματα από όλη τη χώρα είναι από «δυσκοίλια» έως αρνητικά σχετικά με τον απόλυτο αριθμό όσων έχουν αποφασίσει ή προβλέπεται να συμμετάσχουν, εξέλιξη που επηρεάζει και την κάλπη της εκλογής του Προέδρου, παρά το κόλπο που έγινε «να μπορεί κάποιος να εγγραφεί στις λίστες του κόμματος και να ψηφίζει σε αυτή την κάλπη έως την έναρξη της εκλογής», η ίδια προϋπόθεση δεν ισχύει για την εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής.
Στελέχη του κόμματος με άριστη γνώση της ανθρωπογεωγραφίας, όπως αυτή έχει μεταλλαχθεί στο τελευταίο διάστημα με αθρόες και μη ελεγχόμενες εγγραφές, κυρίως με «λίστες» από γραφεία μεγαλοστελεχών πασοκικής προέλευσης, επικοινωνούν ένα «κούμπωμα» όσον αφορά στον προσδοκώμενο αριθμό συμμετοχής.
Οι πλέον ανήσυχοι εξ αυτών εμφανίζονται εξαιρετικά απαισιόδοξοι και επισημαίνουν τον αρνητικό ρόλο που έπαιξε η τελευταία μέρα του συνεδρίου και τα όσα συνέβησαν με τους τραμπουκισμούς των προεδρικών και των συγκυριακών συμμάχων τους σε βάρος των μελών της «Ομπρέλας», από τους οποίους δεν γλίτωσε ούτε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Στα «πλην» των προσδοκιών για μια συμμετοχή που θα αποτελέσει πολιτικό γεγονός τουλάχιστον για την αριστερά η επίσημη στάση της ηγετικής ομάδας υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση του κ. Τσίπρα, η οποία δεν διστάζει να επικοινωνεί με κάθε τρόπο και σε κάθε τόνο την απόφαση της «να καθαρίσει τη μπουγάδα της κεντρικής Επιτροπής, αφήνοντας για τους «Ομπρελιστές» ένα ρόλο περιθωριακό έως γραφικό».
Σε όλο τον κομματικό ιστό, αλλά και στις τάξεις των «επιρροών», που αποτελούν εν δυνάμει εκλογική βάση έχει διαχυθεί μια σκληρή και ανελαστική ρήξη μεταξύ των δύο βασικών πολιτικών ομάδων του κόμματος, την εικόνα δεν μπορούν να την αλλάξουν ούτε οι «επιθέσεις αποδοχής της πρωτοκαθεδρίας του Αλέξη Τσίπρα» εκ μέρους της ομάδας Τσακαλώτου, ούτε, πολύ περισσότερο, οι δήθεν «νομιμόφρονες» κομματικές φωνές των «προεδρικών», όλος ο ΣΥΡΙΖΑ ζει ένα βαθύτατο, πολεμικό διχασμό.
Σε αυτό το σκηνικό ξεκίνησαν (με επικεφαλής τον κ. Πολάκη) και οι πρώτες, δειλές ακόμη, προσομοιώσεις μιας «προεκλογικής εκστρατείας» υπέρ της εκλογής του Αλέξη Τσίπρα από μια μαζική συμμετοχή, την οποία διαχειρίζονται αποκλειστικά οι «προεδρικοί» και οι παρέες των πρώην πασόκων, που επενδύουν πολιτικά σε ένα αυξημένο αριθμό ψηφοφόρων για να νομιμοποιήσουν στην κάλπη το καταστατικό πραξικόπημα που άλλαξε τα δεδομένα των εσωκομματικών διαδικασιών εν μια νυχτί.
Για την ομάδα Τσίπρα μια συμμετοχή περί ή πάνω από τις 50.000 «μελών» του κόμματος είναι απολύτως ικανοποιητική, νομιμοποιεί τον εκλεκτό «μια φορά κάθε εκατό χρόνια» ηγέτη στην συνείδηση των πολιτών και την ίδια ώρα απονομιμοποιεί τις αιτιάσεις της αριστερής πτέρυγας, που επιμένει σε ένα συλλογικό κόμμα και υπερασπίζεται την ορθόδοξη δομή και λειτουργία των κομμάτων του χώρου, όπως ιστορικά έχει παραδοθεί.
Αυτή την αυξημένη συμμετοχή οι «προεδρικοί» την επιδιώκουν για να την χρησιμοποιήσουν από την επόμενη κιόλας μέρα απέναντι στις πολιτικές και ιδεολογικές ιδιαιτερότητες των «Ομπρελιστών» και στην εμμονή τους για τον «καταστατικά προσδιορισμένο αριστερό χαρακτήρα του κόμματος». Η απάντηση τους με βάση τους αριθμούς και όχι τις θεωρητικές προσεγγίσεις των «Τσακαλώτων» επιθυμούν να είναι συντριπτική και να λήξει κάθε ιδεολογική αναζήτηση στην Κουμουνδούρου.
Το σχέδιο για την ολοκληρωτική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα προεδροκεντρικό κομματικό σχηματισμό, με τον αρχηγό στον φιλόδοξο ρόλο ενός «Ανδρέα Παπανδρέου» και τους πραιτωριανούς του ετοιμοπόλεμους να τον υπερασπιστούν, συμπληρώνεται ιδανικά με τη φιλολογία για το πρόσωπο που θα προταθεί για νέος Γραμματέας του κόμματος.
Τη θέση φαίνεται ότι την κέρδισαν οι παλαιοπασόκοι, «γεφυρατζήδες» και μη, αυτοί θα επιλέξουν τον ή την υποψήφιο/α, ο Τσίπρας θα τον νομιμοποιήσει απλώς και η νέα Κεντρική Επιτροπή θα τον εκλέξει με μεγάλη πλειοψηφία.
Τα ονόματα, που μέχρι τώρα ακούγονται για υποψήφιοι, είναι «ανατριχιαστικά», ιδεολογικά και πολιτικά ακυρωμένα στην κοινή συνείδηση. Προέρχονται από ένα χώρο πολιτικά καθημαγμένο (το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ), συνιστούν παραδείγματα προς αποφυγή, στην ουσία πρόκειται για πρόσωπα χωρίς την παραμικρή κοινωνική αποδοχή, αποσυνάγωγα και πολιτικά γραφικά.
Ότι ο ίδιος ο Τσίπρας εμφανίζεται αποφασισμένος να τα αποθεώσει, μέσα από μια διαδικασία συμφωνημένη, μεταξύ των δικών του συνιστωσών, υποψηφιότητας και μια αποθεωτική εκλογή από ένα σώμα μιας ελεγχόμενης Κεντρικής Επιτροπής είναι η επιτομή της οριστικής ρήξης με το «ένδοξο παρελθόν» της ανανεωτικής αριστεράς και η προσκόλληση στον σύγχρονο λαϊκισμό, μια επένδυση σε ένα τυφλό και αδιέξοδο αντιδεξιό σύνδρομο που πλέον ούτε υπάρχει, ούτε λειτουργεί.
Υ.Γ.: Η Μαριλίζα ζει, ο ΕΦΚΑ βρε, μετά από ενδελεχή έρευνα, ένσημο στο όνομα της και την κάλεσε να της απονείμει τιμητική πλακέτα! Ηθικό δίδαγμα: είναι το κατάλληλο πρόσωπο για Γραμματέας του νέου ΓΑΠ της Κουμουνδούρου!
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .