Το ανέκδοτο της «έκθεσης αντί – Πισσαρίδη του ΣΥΡΙΖΑ…………

Δεν είναι ανέκδοτο! Στον ΣΥΡΙΖΑ σε μια περίοδο γενικευμένης διάλυσης και τεράστιας εσωτερικής αναταραχής, αποφάσισαν (δηλαδή αποφάσισε ο Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα) να συστήσουν μια ομάδα «ειδικών», με την εντολή άμεσα να συντάξει μια «έκθεση αντί – Πισσαρίδη»!

Του Χρήστου Υφαντή

Ποιοι θα μετέχουν στην ομάδα αυτή; Ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Γιώργος Σταθάκης, η Έφη Αχτσιόγλου, ο Αλέξης Χαρίτσης και ο Παναγιώτης Κορκολής. Ποιος «συντονίζει», ως εκ της θέσεως του στη σκιώδη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την ομάδα των «ειδικών»; Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος!

Όλη αυτή η «παλιοπαρέα», ειδικών και μη, που ανατίναξε την ελληνική οικονομία στην πενταετία της διακυβέρνησης της χώρας από τους ιδεοληπτικούς της αριστεράς, θα κληθεί να σκεφθεί (;), να συνθέσει (;) και να διαμορφώσει (;) «ένα μικρό και συνεκτικό κείμενο έως 30 σελίδες», το οποίο θα δημοσιοποιηθεί και θα αποτελέσει (έτσι πιστεύουν) το αντίπαλο δέος της έκθεσης Πισσαρίδη!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΣΥΡΙΖΑ: Αποσύρει τη στήριξη στο νομοσχέδιο για την επιστολική ψήφο

Γ. Πούλου, τομεάρχης Εσωτερικών ΣΥΡΙΖΑ: Φθηνό τέχνασμα η τροπολογία Κεραμέως

Ότι η υπόθεση είναι για γέλια είναι τόσο προφανές που δεν χρειάζεται την παραμικρή επεξήγηση! Από την παράθεση των ονομάτων που θα αναλάβουν αυτό το βαρύ έργο προκύπτει αβίαστα ότι οι φιλοδοξίες είναι απολύτως περιορισμένες και η φιλοσοφία ενός τέτοιου κειμένου θα απέχει μίλια από όσα μια σύγχρονη αστική δημοκρατία δυτικού τύπου έχει ανάγκη να ενσωματώσει στην οικονομική λειτουργία της για να καταστεί ανταγωνιστική σε ένα κόσμο γεμάτος καθημερινές προκλήσεις.

Παράγοντας της αγοράς με μεγάλη εμπειρία σε πολιτικές αναδιάρθρωσης οικονομικών τομέων ανέκραξε, μόλις διάβασε τα ονόματα που συγκροτούν την επιτροπή Τσίπρα και τις κατευθύνσεις της έκθεσης ΣΥΡΙΖΑ « οι άνθρωποι δεν λογάνε. Είναι εντελώς μακάριοι», διευκρινίζοντας ότι ο προσδιορισμός «μακάριοι» δεν έχει την ευαγγελική ερμηνεία.

Ανεξάρτητα, πάντως, από την πληρότητα της σκέψης των ειδικών του Τσίπρα και τα δεδομένα προβλήματα συντονισμού που προκύπτουν αφετηριακά με την έντονη παρουσία του Ευκλείδη Τσακαλώτου σε ρόλο συντονιστή, το πολιτικό πρόβλημα που αναδεικνύει η εξέλιξη αυτή είναι δομικό στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ και τον ακολουθεί από την επομένη της ήττας του στις εκλογές του Ιουλίου 2019.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί την κυβέρνηση κι ο Τσίπρας τον Μητσοτάκη όπως ο σκύλος το αφεντικό του» υποστηρίζουν έμπειροι πολιτικοί παρατηρητές και επικαλούνται, για να αποδείξουν την αλήθεια των λεγομένων τους, τα στοιχεία όλων των μετρήσεων κοινής γνώμης του τελευταίου εξαμήνου, αλλά, πέραν αυτών, το καθημερινό κλίμα στην ελληνική κοινωνία.

«Ό,τι χαρτί και αν έπαιξε ο Τσίπρας όλο το προηγούμενο διάστημα αποδείχθηκε μια φούσκα. Έσκασε στο δευτερόλεπτο αφήνοντας μια αίσθηση ματαιότητας, καθώς η ελληνική κοινωνία αρνείται πεισματικά να τον θεωρήσει φερέγγυο συνομιλητή και δεν συμβιβάζεται με την ιδέα ότι ο εν λόγω αποτελεί την εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με άλλο λόγια το πολιτικό μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα είναι εξαιρετικά σκοτεινό και διαφυγή δεν φαίνεται από πουθενά» υποστηρίζουν.

Η έμπνευση της ηγετικής ομάδας να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια δική του «έκθεση αντί – Πισσαρίδη» και να επιχειρήσει σε συνθήκες απόλυτης κυριαρχίας του καπιταλισμού να διατυπώσει εναλλακτικά ποια πρόταση και με ποιες αξιώσεις να αναγνωσθεί από τους πολίτες είναι εξαρχής υπονομευμένη τόσο από την ίδια τη φύση της λεγόμενης αριστερής πολιτικής ανάγνωσης όσο και από τις χείριστες εντυπώσεις της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που παραμένουν ενεργές.

Κι η αγορά; Εισπράττει την απόπειρα αυτή ως αστειότητα και μόνο και δεν διανοείται ότι είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ με τις παροιμιώδεις αγκυλώσεις του να προσεγγίσει καν τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας ή να συντάξει δέσμη προτάσεων για το άλμα που απαραίτητα πρέπει να κάνει η ελληνική οικονομία.

«Ας τα βρουν πρώτα μεταξύ τους και με τα γκρουπούσκουλα που έχουν μαζέψει στην Κουμουνδούρου και μετά ας ξεκινήσουν να έχουν φιλοδοξίες να διεκδικήσουν μια μελλοντική κυβερνητική θητεία. Έως τότε θα είναι στη θέση του σκύλου που ακολουθεί το αφεντικό του και πιστεύει πως αν τρέξει μπροστά του θα ηγηθεί» καταλήγουν οι ίδιοι παρατηρητές.