Κίνδυνος: Τα τουρκικά μαχητικά F-4 και F-16 θα μεταφέρουν πλέον βόμβες εναντίον ενισχυμένων καταφυγίων made in Turkey

Γ. Μοτσάκος Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών (Βαλκανίων και χωρών Κ.Α.Κ )

Η γνωστή αμυντική βιομηχανία της γείτονας χώρας MKEK η οποία έχει εμβαθύνει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης όπλων, ανακοίνωσε την έναρξη της παραγωγής στην Τουρκία, βομβών κατά ενισχυμένων καταφυγίων , σύμφωνα με την ιστοσελίδα defence-blog.com.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Βρέθηκαν 20 βόμβες μολότοφ σε εγκαταλελειμμένο κτίριο

Θεσσαλονίκη: Μολότοφ στο ΑΤ Θερμαϊκού

Ο διευθυντής της τουρκικής εταιρείας Chagatai Ondzhel είπε ότι αυτές οι βόμβες ξεκίνησαν να κατασκευάζονται μαζικά πλέον στην Τουρκία, αναβαθμίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο τις δυνατότητες της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Οι βόμβες αυτού του τύπου είναι σε θέση να καταστρέψουν ισχυρά καταφύγια ακόμα και με οπλισμένο σκυρόδεμα.

Θα φέρονται από μαχητικά αεροσκάφη, όπως το F-4 και F-16, τόνισε ο Ondzhel, εξηγώντας ότι οι βόμβες διαθέτουν και την αντίστοιχη πιστοποίηση ολοκλήρωσης.

Είναι επίσης γνωστό ότι ήταν η βάση για τη δημιουργία αυτού του τύπου βόμβας, ήταν η αμερικανικής κατασκευής βόμβα Mark 84. Αξίζει να σημειωθεί ότι το βάρος της είναι 908 κιλά και μπορεί να διεισδύσει και να καταστρέψει καταφύγιο με σκυρόδεμα πάχους 380 mm ή 3,3 μέτρα μέταλλο.

Οι αντίστοιχες αμερικανικές βόμβες καταφυγίων GBU-57, παραδόθηκαν στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ το 2011. Ένα τέτοιο βλήμα μπορεί να διεισδύει μέσα στο έδαφος σε βάθος 61 m, και να καταστρέψει οπλισμένο σκυρόδεμα 19 μ.

Όπως λοιπόν γίνεται απολύτως κατανοητό η Τουρκία υπεισέρχεται στην μαζική παραγωγή οπλικών συστημάτων με ιδιαίτερα φονική αποτελεσματικότητα, που αποτελούν τεράστιο κίνδυνο για τον ελληνικό στρατό.

Οι Τούρκοι δεν θα τις αγοράζουν πλέον τις βόμβες τύπου GBU-57, αλλά θα τις κατασκευάζουν έχοντας σε μικρό χρονικό διάστημα ικανό απόθεμα για αρκετές ημέρες εναέριων επιχειρήσεων.

Η ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας πιστοποιεί τα μεγάλα βήματα που έχουν γίνει σε αυτήν σε σχέση με την ισχνά αποτελέσματα της ελληνικής βιομηχανίας ακόμα και σε καλούς καιρούς. Η σπατάλη, ο λάθος τρόπος λειτουργίας των επιχειρήσεων αυτών αλλά και άλλου τύπου προβλήματα , επέτρεψαν να χαθούν τα τεράστια ελληνικά «μυαλά» τα οποία υπόσχονταν πολλά στον τομέα αυτόν.