Με μια προκλητική επιστολή του προς τον ΟΗΕ, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας αμφισβητεί και πάλι την κυριαρχία νησιών του ανατολικού Αιγαίου.
Αναφέρει, μάλιστα, ότι η Ελλάδα παρουσιάζει μια «στρεβλή εικόνα» των τρεχουσών εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Κυπριακό, για να στηρίξει τους «αβάσιμους ισχυρισμούς» της κατά της Τουρκίας, η οποία – όπως σημειώνει – «τους απορρίπτει κατηγορηματικά στο σύνολό τους».
Σημειώνει ότι είναι λυπηρό το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας παρουσίασε για άλλη μια φορά στρεβλή εικόνα για τις τρέχουσες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και για το Κυπριακό.
Προσθέτει, επίσης, ότι η «εχθρική στάση της Ελλάδας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συμβάλει στη δημιουργία κλίματος που να ευνοεί τη συνεργασία και την καλή γειτνίαση».
Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι η ρητορική της Ελλάδας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ καθώς και οι δράσεις της παρουσιάζουν «έντονες ασυνέπειες».
«Η ρητορική που χρησιμοποίησε η Ελλάδα στη Γενική Συνέλευση και οι ενέργειές της στο πεδίο δείχνουν έντονες ασυνέπειες. Ενώ η Ελλάδα αυτοπροβάλλεται ως “πρωταθλήτρια” του διεθνούς δικαίου, επιμένει στην παραβίαση των διεθνών συνθηκών που είναι ζωτικής σημασίας για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή τις διατάξεις αποστρατικοποίησης των ειρηνευτικών συνθηκών της Λωζάνης του 1923 και του 1947 των Παρισίων», αναφέρει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλον στην επιστολή.
O κος Σινιλίογλου κατηγορεί την Ελλάδα για επιδίωξη μαξιμαλιστικών διεκδικήσεων αγνοώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα νόμιμα συμφέροντα της Τουρκίας.
«Το πιο εμφανές παράδειγμα αυτής της πολιτικής φάνηκε τον Αύγουστο του 2020, όταν η Ελλάδα υπέγραψε βιαστικά τη λεγόμενη συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο, παραμονές της επανέναρξης των διμερών συνομιλιών με την Τουρκία.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η εν λόγω συμφωνία παραβιάζει τα εγγενή δικαιώματα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και, ως εκ τούτου, αντιβαίνει σαφώς στο πνεύμα των σχέσεων καλής γειτονίας», τονίζει, συνοψίζοντας πως εάν Ελλάδα είναι ειλικρινής στο κάλεσμά της για ειρηνική επίλυση των διαφορών μεταξύ των δύο πλευρών, τότε πρέπει πρώτα να εγκαταλείψει τέτοιες μαξιμαλιστικές απαιτήσεις, υπεραπλουστεύοντας εκκρεμή ζητήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας όπως οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, εύρος των χωρικών υδάτων και του εθνικού εναέριου χώρου, την κυριαρχία νησιών, νησίδων και βράχων που δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα μέσω έγκυρων διεθνών πράξεων, την παραβίαση του αποστρατικοποιημένου καθεστώτος των νησιών Ανατολικού Αιγαίου από την Ελλάδα και το θέμα των περιοχών εξυπηρέτησης (FIR, SAR και NAVTEX).
Αναφέρει, μάλιστα, ότι η τουρκική πλευρά επαναλαμβάνει την έκκλησή της προς την Ελλάδα για αποστρατικοποίηση νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Σημειώνει επίσης ότι είναι «θλιβερό» το γεγονός ότι η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν ξεκινήσει μια προσπάθεια για τη διαμόρφωση μηχανισμών τοπικής συνεργασίας, οι οποίοι, όπως λέει, «στρέφονται στον πυρήνα τους εναντίον της Τουρκίας και έχουν σκοπό να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο για την προώθηση των μαξιμαλιστικών απαιτήσεων και του στενού πλαισίου συμφερόντων της Ελλάδας και της ελληνοκυπριακής πλευράς».