«Νόστιμες» διευθύνσεις που θα μας σώσουν τις δύσκολες στιγμές που θα βρεθούμε στο κέντρο της Αθήνας.
Το «Κεντρικόν» είναι από τα λίγα εναπομείναντα παλιά εστιατόρια της Αθήνας. Από το 1935, πίσω από τον Κολοκοτρώνη, έχει δει στα τραπέζια του άπειρες διασημότητες, καθημερινό στέκι του Κουν και πολλών άλλων. Τίμιο φαγητό, όλα τα κλασικά ελληνικά και όλα εκείνα που εισήχθησαν νωρίς και αποτέλεσαν μέρος της αστικής μας κουζίνας (π.χ. κοτόπουλο μιλανέζα ή σνίτσελ). Και τιμή σούπερ ανταγωνιστική: πάνω-κάτω 15-20€ το άτομο για πλήρες γεύμα.
Κολοκοτρώνη 3, Σύνταγμα, Τ/210-32.32.482. Ανοιχτά καθημερινά πλην Κυριακής 12.00-18.00.
Ο Φιλίππου ξεκίνησε από ταβέρνα με χωμάτινο πάτωμα και βαρέλια το 1923. Εξελίχθηκε σε ένα από τα λίγα αυθεντικά εστιατόρια της Αθήνας, όπου τρως ελληνική κουζίνα σωστά μαγειρεμένη με καλά και φρέσκα υλικά. Χόρτα βραστά, ταραμομελιτζανοσαλάτες, ζυμαρικά και εντράδες, σουτζουκάκια, γιουβαρλάκια, κοκκινιστό και κάποια επίσης κλασικά γλυκά. Αν ψάχνετε ένα φαγητό απλό, μια πίτα, μια σαλάτα, με φρέσκα υλικά και κλασικά μαγειρεμένα, θα φύγετε πολύ ικανοποιημένοι. Αν μάλιστα λάβετε υπόψη σας το λεγόμενο value for money, τότε θα φύγετε ευτυχείς, καθώς στον Φιλίππου το άτομο χορταίνει άνετα με 15€.
Μικρό εστιατόριο πόλεως ονομάζεται η Μινιατούρα και είναι σούπερ λύση για όσους δουλεύουν ή βολτάρουν στο κέντρο και δεν θέλουν να φάνε μία από τα γνωστά: σουβλάκια, πίτσες, έθνικ και κρέπες. Στη Μινιατούρα μαγειρεύουν όπως στο σπίτι τους. Κάθε μέρα το μενού αλλάζει, ενώ κάποια πιάτα που τα ζητάνε πολύ προσφέρονται κάθε μέρα. Σοφρίτο με χοιρινό, σνίτσελ με πατατοσαλάτα, κεφτεδάκια με πατάτες, καλαμαράκια γιουβέτσι και μελιτζάνες ιμάμ είναι μερικές από τις επιλογές. Για να παραγγείλετε, θα πάτε μέσα στην κουζίνα να δείτε τις κατσαρόλες και τα ταψιά για να διαλέξετε. Οι μερίδες είναι αρκετά μεγάλες, γι’ αυτό και υπάρχει η δυνατότητα μισής μερίδας.
Είτε θέλεις μια απλή σαλάτα, μια μερίδα μπιφτέκια είτε κάτι πιο ιδιαίτερο, όπως ένα μπέργκερ με μπιφτέκι κοτόπουλου, ψητό παστράμι Δράμας, καπνιστές πιπεριές Φλωρίνης, γραβιέρα Κρήτης και καραμελωμένο κρεμμύδι (!) το εστιατόριο Μελίλωτος είναι η λύση. Σε κομβικό σημείο, είναι ιδανικό τόσο για ελαφρύ τσίμπημα όσο και για τσιμπούσι με τα όλα του. Το μενού αλλάζει συχνά, ενώ κάθε μέρα προστίθενται πιάτα στο μενού, ανάλογα με το τι θα βρουν στην αγορά.
Καλτ ημιυπόγειο μαγερειό, το παλαιότερο ίσως της Αθήνας. Ο λόγος για το Δίπορτο, στην Κεντρική Αγορά, γωνία Σωκράτους και πλατείας Θεάτρου. Σαλάτα, μία ρεβίθια (τι νόστιμα που τα κάνουν), πατάτες γιαχνί με σέλινα ή μία σκέτη από γιουβέτσι, ψωμί και μπίρα. 10 ευρώ το άτομο, το πολύ. Αν έχει σαρδέλες, παραγγείλτε, τις ψήνουν ωραία. Το Δίπορτο, λέει ο αστικός μύθος, ήταν η υπόγεια ταβέρνα του Βάρναλη.
Στα Κάτω Πατήσια, κοντά στο σταθμό των ΚΤΕΛ, ο Σπανός ψήνει εδώ και 40 περίπου χρόνια σπέσιαλ, «λιχούδικα» παϊδάκια. Εχει και άλλα νόστιμα, ταβερνιάρικα φαγητά, με καλύτερα τα λαδερά σαλιγκάρια του – ψωμί να ’χεις να βουτάς στο θεϊκό κόκκινο λάδι. Δεν θες πάνω απο 15€.
Από τα πιο οικονομικά wine bars στο κέντρο, με 17-18€ έχεις χορτάσει κρασί και τσιμπολόγημα. Μεγάλη λίστα κρασιών, μπόλικες επιλογές σε ποτήρι, σπανιόλικα τάπας και μικροπιάτα με γεύσεις δυνατές, παιχνιδιάρικες. Το Harvest είναι ανοιχτό το πρωί και για καφέ, ο οποίος είναι καλοφτιαγμένος.
Value for money κρητικά στο Οξο νου. Τυριά, λάδια, μέλια και όλες οι συνταγές για τους μεζέδες και τα φαγάκια από τη Μεγαλόνησο. Αν έχει μπουρέκι ή τσιγαριαστό, παραγγείλτε τα, είναι πολύ νόστιμα. Τα αγαπημένα μου, τα ντολμαδάκια και τα καλιτσούνια.
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .