Οι αριθμοί της ιστορίας κρύβουν μια τρομακτική αλήθεια για τους πρόσφυγες

Στις 24 Μαρτίου του 1999 το ΝΑΤΟ ξεκίνησε τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον της Σερβίας επειδή η τελευταία αρνείτο να υπογράψει τη συμφωνία για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου…

Σε αυτόν τον άδικο και δειλό πόλεμο μιας και όταν ο πόλεμος γίνεται με κουμπιά και όχι με το σπαθί στο χέρι είναι πάντα δειλός πόλεμος χρησιμοποιήθηκαν 1.150 μαχητικά αεροπλάνα του NATO, εκτοξεύθηκαν 420.600 πύραυλοι .

Η συνολική μάζα των πυραύλων που έπεσε ήταν περίπου 22.000 τόνοι.

12 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ βρισκόταν σε άμεση διάθεση να βοηθήσουν τις νατοϊκές δυνάμεις κατά της Σερβίας και του Μαυροβουνίου, 59 βάσεις βοηθούσαν όλη αυτή την επιχείρηση .

Εκτοξεύθηκαν περίπου 20.000 μεγάλη πύραυλοι αέρος εδάφους.

Από 30 έως 100 δισεκατομμύρια δολάρια εκτιμάται ότι είναι περίπου το κόστος της υλικής ζημιάς που προκλήθηκε με τους βομβαρδισμούς .

1.002 μέλη του γιουγκοσλαβικού στρατού σκοτώθηκαν και περίπου 2.000 πολίτες.

6100 άνθρωποι τραυματίστηκαν .

504 Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καταστράφηκαν, 305 σχολές, νοσοκομεία και άλλα δημόσια κτίρια, καταστράφηκαν 176 μνημεία πολιτισμού και ανάμεσα τους και 23 μεσαιωνικά μοναστήρια , 45 γέφυρες και 28 σιδηροδρομικές γραμμές και γέφυρες .

148 σπίτια πολιτών .

561 κατασκευής του ισλαμικού στρατού (* προφανώς εννοεί του σερβικού στρατού) καταστράφηκαν ολοσχερώς και 686 έπαθαν σοβαρές ζημιές .

Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 2300 επίθεσης μαχητικών του ΝΑΤΟ .

Σε όλο αυτό το μακελειό σε όλη αυτή την τραγωδία δεν είδαμε ποτέ τους σέρβους να φεύγουν και να ψάχνουν καταφύγιο προς την Ελλάδα

Οι σέρβοι αγκαλιαζόντουσαν έπιαναν χέρι χέρι ο ένας τον άλλο και καθόταν μπροστά στις γέφυρες τους.

Δεν εγκαταλείψανε τα πάτρια εδάφη τους.

Δεν λακίσανε στα δύσκολα, στην δύσκολη αποστολή του να υπερασπιστούν την πατρίδα τους.

Από την άλλη έχεις ορδές από πρόσφυγες οι οποίοι πληρώνουμε χιλιάδες ευρώ για να έρθουν σε μία χώρα, σε μία Ευρώπη η οποία είναι τελείως διαφορετική η κουλτούρα της και η πίστη της από τη δική τους.

Είναι πραγματικά εύλογο το ερώτημα για ποιο λόγο οι σέρβοι οι οποίοι είναι δίπλα μας, γείτονες που θα πήγαιναν απλά στη διπλανή τους γειτονιά και θα ζητούσαν βοήθεια, βοήθεια από τους αδελφούς τους, θα ήταν γι αυτούς πολύ εύκολο να φτάσουν στην ασφάλεια στην χώρα μας… αλλά δεν παράτησαν ποτέ την πατρίδα τους αλλά οι άλλοι οι πρόσφυγες έρχονται με τα κινητά των 600 € και με τις σφαίρες στην τσέπη …Γιατί οι μεν συμπεριφερθήκαν έτσι και οι δε … είναι άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια.;

Είναι όλοι από αυτούς άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια; Και αξίζει να έχεις μέσα στην χώρα σου ανθρώπους που ενώ οι συμπατριώτες τους πολεμάνε, αυτοί λιποτάκτησαν;

Είναι ίδια δύναμη η ISIS, η Τουρκία, κοκ με μία επίθεση του ΝΑΤΟ; Μιλάμε όντως για πόλεμο και πρόσφυγες… ή μιλάμε απλά για διαφωνούντες και ανθρώπους που ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον εγκαταλείποντας την πατρίδα τους όταν τους χρειάζεται πιο πολύ;

Μαθαίνουμε την αλήθεια με ότι συμβαίνει σήμερα στη Συρία και γενικά με την αραβική άνοιξη, ή είμαστε τα επόμενα θύματα ενός θαυμάσιου πολεμικού σχεδιασμού κατάκτησης της Ευρώπης;