Η απύθμενη υποκρισία της Αριστεράς και το… ηθικό πλεονέκτημα

Λίγα εικοσιτετράωρα απέμειναν προκειμένου να προκηρυχθούν επισήμως οι εκλογές της 21ης Μαΐου, μετά από ένα τετραήμερο όπου ο κόσμος ξέδωσε για να ξεχάσει τη… φτώχεια του

ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Στην τελική ευθεία προς τη μάχη θα επιστρατευτούν από τους μονομάχους όλα τα διαθέσιμα “όπλα” και ουσιαστικά όσο και να προσπαθήσει η Νέα Δημοκρατία να διαμορφώσει συνθήκες υγιούς σύγκρισης ή απολογισμού των πεπραγμένων της με τα αντίστοιχα του ΣΥΡΙΖΑ, η τοξικότητα θα είναι αυτή που θα κυριαρχεί.

Η υπόθεση του ευρωβουλευτή Γεωργούλη που κατηγορείται για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων, επί της ουσίας ισοδυναμεί με αυτό που πάντα λέμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να σκάψει τον λάκκο στους άλλους, αλλά στο τέλος πέφτει ο ίδιος μέσα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τι ανησυχεί τις αγορές και γιατί απογοητεύτηκαν χθες

Τα μεγάλα στοιχήματα του 2024 στην οικονομία

Όλοι θυμόμαστε την προσπάθεια να εμπλέξουν ένα κακοποιό στοιχείο που βίαζε και εξέδιδε ένα 12χρονο κορίτσι, με ολόκληρο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και τους ψηφοφόρους της. Έβγαλαν στα social media όλη τη χυδαιότητα τους, ταυτίζοντας τους πάντες με τον βιαστή! Μιλάμε για ανθρώπους χωρίς ίχνος ντροπής και τσίπας που δεν διστάζουν να ισοπεδώσουν τα πάντα, μπροστά στην απέλπιδα προσπάθεια τους να επιστρέψουν στην εξουσία.

Μιλάμε για έναν βούρκο και για μία συνομοταξία άθλιων ιντριγκαδόρων που συμπεριφέρονται με τον πλέον αναίσχυντο τρόπο. Κανείς ποτέ δεν κατηγόρησε ένα κόμμα και τους ψηφοφόρους του για τη συγκάλυψη από τη σεξουαλική επίθεση του πρέσβη της Βενεζουέλας σε ημεδαπή εργαζόμενη, η οποία συγκαλύφθηκε. Ποτέ δεν τους κατηγόρησε κανένας για όλους αυτούς τους εγκληματίες τους οποίους αποφυλάκισαν με νόμο, μόνο και μόνο για να καλύψουν μέσα στην… αναμπουμπούλα, κάποιους άλλους.

Η περίπτωση του ευρωβουλευτή τους που κατηγορείται για σοβαρότατη αξιόποινη πράξη εις βάρος γυναίκας, φέρνει στο προσκήνιο όλο αυτό το αφήγημα περί “αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος”. Αυτό το… πλεονέκτημα το έχουμε πολλές δει σε τέτοιο σημείο που πλέον, χαρακτηρίζεται ως αναμφισβήτητο μειονέκτημα. Όπως ακριβώς έγινε και το 2015, με την “περήφανη διαπραγμάτευση”, η οποία τελικώς αποδείχθηκε ως μια ηθελημένη κίνηση εν μέσω απύθμενης βλακείας για να βλάψουν τη χώρα και τελικώς τον Ελληνικό λαό.

Η απύθμενη υποκρισία των αριστερών… πουθενάδων

Την περίοδο 2015-2019 το σύνολο του ελληνικού λαού πλήρωσε πανάκριβα την ψήφο όλων αυτών που είχαν… φουμάρει το “ναρκωτικό” που τους έδωσε ο Τσίπρας, κάνοντας τους να πιστέψουν ότι θα ανατρέψουμε τον κόσμο και θα κυριαρχήσουμε γιατί είμαστε… μάγκες και… Αριστεροί!

Η… περιέργεια σκότωσε τη γάτα, σύμφωνα με το γνωστό ρητό και επίσης η… περιέργεια για να δοκιμάσουμε το… καινούριο που έφερνε ο ΣΥΡΙΖΑ, μας οδήγησε σε ένα τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο, προκαλώντας ζημία άνω των 200 δισ. ευρώ στον Ελληνικό λαό. Ένα κόστος που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα το πληρώνουμε για πολλές δεκαετίες και ας μην είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε μέσα στην αμορφωσιά μας και την αριστερή θολούρα μας.

Εσχάτως, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ρίξει το “παραμύθι” που μιλάει για “Δικαιοσύνη παντού”. Μιλάμε για τη… δικαιοσύνη με τα στημένα κατηγορητήρια της Novartis, τις στημένες τηλεοπτικές άδειες, τις… δίκαιες περικοπές στις συντάξεις, τους… δίκαιους φόρους και φυσικά τη… δίκαιη αποσυμφόρηση των φυλακών για να βγουν κακοποιοί, ημέτεροι αντιεξουσιαστές και ημέτερα “φρούτα”, μεταξύ των οποίων και απατεώνες με συνολική κάθειρξη 105 ετών, που μετά από… διακοπές 4-5 ετών αποδόθηκαν… πεντακάθαροι στην Ελληνική κοινωνία!

Βέβαια, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι όλα αυτά που φαίνονται δίκαια στον μέσο πολίτη, θεωρούνται… άδικα για τους θιγόμενους. Το τι γράφουμε εμείς περί δικαιοσύνης δεν έχει καμία απολύτως σημασία γι αυτόν που με απόφαση της δικαιοσύνης μπήκε στη “στενή” και βγήκε έξω με συνοπτικές διαδικασίες γιατί η Δικαιοσύνη θα έπρεπε να εφαρμόσει έναν νόμο που αποφυλάκιζε χιλιάδες παραβατικούς με… δίκαιο τρόπο.

Τελικώς, σε αυτήν τη χώρα ελάχιστα απασχολεί τον τεμπέλη, το παράσιτο, τον φυλακόβιο και τον αργόμισθο, το πώς εννοείται η έννοια της δικαιοσύνης ή ποιο είναι το περιεχόμενο μιας… περήφανης διαπραγμάτευσης. Αυτό που μετράει για όλους αυτούς είναι να αναδειχθεί το “αριστερό ηθικό πλεονέκτημα”, καθώς αυτό αποτελεί το… εισιτήριο για να μια καλή θέση στα μπροστινά καθίσματα του… θεάτρου.

Μιλάμε για το… πλεονέκτημα που κάνει λόγο για Σεισάχθεια αλλά οδηγεί σε οικονομικό αδιέξοδο. Αυτό που μιλάει για δικαιοσύνη παντού, αλλά τελικώς η δικαιοσύνη αφορά τους υπολοίπους και όχι τους ημέτερους αριστερούς φίλους, οι οποίοι είναι πέρα και πάνω από κάθε μορφής παραβατικότητα. Ποτέ και για κανένα παράπτωμα δεν πρόκειται να ζητήσει συγγνώμη η Αριστερή ιντελιγκέντσια, γιατί η συγγνώμη είναι μια άγνωστη λέξη και αποδυναμώνει παντελώς το αφήγημα του “ηγέτη”. Έτσι, λειτουργούσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα και μόλις ο κόσμος το πήρε χαμπάρι, τα έβαλε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Συγγνώμη για το λάθος δεν υπάρχει γιατί το λάθος δεν υπάρχει στο αφήγημα του “αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος”.

Στον δρόμο προς την κάλπη, ας έχουμε στο μυαλό μας ότι τόσο η… απόπειρα της “περήφανης διαπραγμάτευσης”, όσο και τα… ανέκδοτα “ηθικά πλεονεκτήματα” και “Δικαιοσύνη παντού”, φανερώνουν το πόσο διαβρωμένη είναι η Ελληνική κοινωνία, πιστεύοντας ανθρώπους που λειτουργούν υποκριτικά και χωρίς ίχνος τσίπας. Ας αναζητήσουμε τον… εύπεπτο αριστερό… σανό, στον τρόπο με τον οποίο “ζυμώνονται” πολιτικά οι περισσότεροι Έλληνες. Ας σκεφτούμε με πόση ευκολία λανσάρονται τα αντίβαρα της ανηθικότητας, μπροστά στα γράδα της ηθικής.

Ας μην απορούμε για την υποκρισία κάποιων τύπων, οι οποίοι με τα ψέματα απέκτησαν εξουσία. Και ας μην απορούμε εν τέλει για έναν λαό που κατά το μεγαλύτερο ποσοστό “τσιμπάει” όταν διάφοροι πολιτικοί απατεώνες του σερβίρουν το… μενού του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος.

Σε μια χώρα με εκπαιδευμένους και υπεύθυνους πολίτες, σχηματισμοί όπως του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΜεΡΑ 25 ή του ΚΚΕ θα έδιναν μάχη για να υπερβούν το όριο εισόδου του 3% στη Βουλή. Επιπλέον, διάφοροι πολιτικοί… αετονύχηδες δεν θα μπορούσαν να εισέλθουν στον Ναό της Δημοκρατίας, αφού προηγουμένως γίνονταν γνωστοί μέσω τηλεόρασης για τις… επιστολές του Ιησού ή το φάρμακο κατά της… φαλάκρας!

Ζούμε σε μια χώρα, όπου όλα τα τρελά θεωρούνται φυσιολογικά και όλα τα λογικά θεωρούνται παράλογα. Όσο θα είμαστε δέσμιοι του συμπλεγματικού εαυτού μας, τόσο θα είμαστε δεμένοι και εγκλωβισμένοι στο αμαρτωλό παρελθόν μας. Σε μια περίοδο όπου καταγράφεται κάθετη πτώση στη μετανάστευση ανθρώπινου δυναμικού, λόγω των επενδύσεων που γίνονται στη χώρα, εμείς συνεχίζουμε να συμπεριφερόμαστε ως αμετανόητα… κορόιδα που καταπίνουν αμάσητη την “τροφή” που σερβίρουν τυχοδιώκτες και σαλτιμπάγκοι πολιτικοί.

Οι εκλογές που έρχονται θα ήταν μια μοναδική ευκαιρία για να εισπράξουν ένα ηχηρό χαστούκι όλοι αυτοί οι πολιτικοί που εκπροσωπούν το χθες, το ψέμα και την υποκρισία. Δυστυχώς όμως, αυτοί οι ευσεβείς πόθοι δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Όσο αυτούς τους πολιτικούς τους κρατάμε “ζωντανούς”, τόσο ελλοχεύει ο κίνδυνος να υποστούμε και άλλες ζημιές ή να φλερτάρουμε με την ολική καταστροφή.

Έχουμε φάει τα μούτρα μας με τα… αριστερά και ακροδεξιά ψέματα, αλλά μυαλό δεν βάζουμε. Ίσως, έχουμε μια ευκαιρία να αλλάξουμε για να μην βουλιάξουμε. Όσο όμως δεν αλλάζουμε, τόσο ο κίνδυνος να πνιγούμε θα προβάλλει ως μεγάλη εθνική απειλή. Καλά μυαλά, γιατί χωρίς αυτά στο τέλος θα… φάμε το κεφάλι μας! Και μετά θα διηγούμαστε στις επόμενες γενιές ιστορίες της… περήφανης διαπραγμάτευσης και του… αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος. Στην τελευταία φράση, επιτρέπονται και οι σχετικές… αντικαταστάσεις με λέξεις που δεν είναι και τόσο… κομψές!