ΜΕΡΚΕΛ -ΕΡΝΤΟΓΑΝ -Η επικίνδυνη για τον Ελληνισμό σχέση Μέρκελ – Ερντογάν έλαβε επισήμως τέλος – Η μοιραία καγκελάριος που συνδέθηκε με την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας και την ανοχή στις απειλές της Τουρκίας.
NEWS -Με φόντο τον Βόσπορο, στο περίφημο παλάτι Χούμπερ, στα Θεραπειά της Κωνσταντινούπολης, ο Ταγίπ Ερντογάν συνάντησε για 11η και τελευταία φορά την Άνγκελα Μέρκελ ως καγκελάριο της Γερμανίας.
Η συνάντηση δεν ήταν απλώς φιλική, ήταν κάτι παραπάνω και αυτό έγινε αντιληπτό και κατά τη διάρκεια των κοινών δηλώσεων, με την επί σειρά ετών «σιδηρά κυρία» της Ευρώπης να επιχειρεί για μια ακόμη φορά να «ξεπλύνει» τον ηγέτη μιας χώρας – παραβάτη», μιας χώρας – «ταραξία», μιας χώρας που θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την παγκόσμια ειρήνη.
Ειλικρινά, αναψηλαφώντας κανείς τις ενέργειες της Τουρκίας, αρχής γενομένης από τον Μάρτιο του 2020, αδυνατούμε να βρούμε κάτι σύννομο, κάτι που έστω και με διασταλτική ερμηνεία να εδράζεται σε κανόνες διεθνούς δικαίου. Εξώθηση παράνομων μεταναστών και ταλαιπωρημένων προσφύγων να διαβούν τα σύνορα στον Έβρο, προώθησή τους με επίσημες τουρκικές «διευκολύνσεις» στα ελληνικά νησιά, αποδεδειγμένες και μάλιστα στενότατες επαφές με τζιχαντιστές, υπογραφή τουρκολιβυκού μνημονίου με την παράνομη κυβέρνηση Σάρατζ της καθημαγμένης από τον χρόνιο εμφύλιο πόλεμο, Λιβύης, διαρκείς παρεμβάσεις στο εσωτερικό κυρίαρχων κρατών, από τη Κίνα, την Ινδία έως και τη Σομαλία, υποδαύλιση και «υπόγεια» υποστήριξη των εντάσεων σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Καύκασο. Μια λίστα προκλητικών όσο και παράνομων ενεργειών που είναι ατελείωτη. Βεβαίως, κορωνίδα των προκλήσεων η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας μας αλλά και της μαρτυρικής Κύπρου από ερευνητικά σκάφη που συνοδεύονται από πολεμικά πλοία.
Για όλα αυτά, η Γερμανία «σφυρίζει αδιάφορα»! Η Μέρκελ έκανε και κάνει τα στραβά μάτια και συνεχίζει να «χαριεντίζεται» με τον «σουλτάνο» Ερντογάν, αποκαλώντας τον μάλιστα στη συνέντευξη Τύπου «τον πιο σημαντικό σύμμαχο». Η ίδια μάλιστα έσπευσε να… απολογηθεί δημοσίως διότι «κάποιες φορές ήμουν επικριτική για τις εξελίξεις που παρακολουθούσαμε στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών». Διαβεβαίωσε όμως ότι «η σχέση της Τουρκίας με τη Γερμανία θα συνεχιστεί, με τις καλές και τις κακές όψεις της». Η καγκελάριος είπε βέβαια ότι «μερικές φορές έχουμε πολύ διαφορετικές απόψεις ως προς το πότε ισχύει η κατηγορία για τρομοκρατία», με τον Ερντογάν να απαντά ότι «η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη στην Τουρκία»! Ε, μετά από αυτό τι να σχολιάσουμε;
Η μοιραία καγκελάριος
Η Άνγκελα Μέρκελ συνέδεσε το όνομά της, μαζί με τον τέως υπουργό Οικονομικών τον Βόλφαγκανγκ Σόιμπλε, με την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας, με τα μνημόνια, τις επιτροπείες, την τρόικα και τον απόλυτο έλεγχο των οικονομικών μας.
Λίγο πριν φύγει από την γερμανική καγκελαρία και εγκαταλείψει και την πολιτική, αποδείχθηκε μοιραία και για τα εθνικά ζητήματα της χώρας μας, μιας και η γερμανική προεδρία στην Ε.Ε. συνέπεσε με τη χειρότερη κρίση στα ελληνοτουρκικά μετά το 1996 και τα τραγικά γεγονότα των Ιμίων.
Παρά το γεγονός ότι το Oruc Reis και τουρκικά πολεμικά πλοία πραγματοποίησαν ουσιαστικά εισβολή σε ευρωπαϊκό έδαφος, το κατευθυνόμενο διευθυντήριο των Βρυξελλών άφησε το καθεστώς Ερντογάν να απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα και με εισβολή την Κύπρο.
Τα αντανακλαστικά της προεδρεύουσας Γερμανίας αποδείχτηκαν απελπιστικά αργά και κυρίως άστοχα και επικίνδυνα, επιβεβαιώνοντας πως οι τεχνοκράτες της Ευρώπης που γονάτισαν οικονομικά την Ελλάδα επί μια δεκαετία το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να λειτουργούν ως αδίστακτοι τοκογλύφοι και τίποτα περισσότερο. Καμία σχέση με εξωτερική πολιτική, καμία σχέση με στρατηγική και διπλωματία.
Πού είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν απειλούνται τα κυριαρχικά δικαιώματα όχι ενός, αλλά δύο κρατών της Ένωσης όπως η Ελλάδα και η Κύπρος; Γιατί είναι τόσο επιφυλακτικοί από τη στιγμή που η Τουρκία από το Νοέμβριο του 2019 με την υπογραφή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, μέχρι και σήμερα, έχει επιδοθεί σε μία σωρεία παράνομων ενεργειών; Γιατί ενώ δόθηκαν ευκαιρίες στις Συνόδους Κορυφής, δεν υπεβλήθησαν κυρώσεις;
Η αιτία μπορεί να βρίσκεται πίσω από τις οικονομικές σχέσεις που έχει η Τουρκία με ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα στον τομέα των εξοπλιστικών, θα λέγαμε ότι η απροθυμία πολλών ευρωπαϊκών κρατών για κυρώσεις εναντίον της γείτονος είναι ευθέως ανάλογη με τις συμφωνίες που έχουν συνάψει μαζί της για αγορές ή γενικότερα συνεργασίες στον αμυντικό τομέα.
Απτό παράδειγμα, η σύναψη πλήθους συμφωνιών για παράδειγμα, με τη Γερμανία με την πιο γνωστή από αυτές να είναι η αγορά έξι υποβρυχίων τύπου 214. Με την Ισπανία επίσης, η διπλωματία των εξοπλισμών είναι πολύ έντονη με την πιο γνωστή σύμπραξη να αφορά το πρόγραμμα ναυπήγησης του τουρκικού μίνι αεροπλανοφόρου Anadolu μέσω μίας ισπανο-τουρκικής κοινοπραξίας, ένα σκάφος όμοιο σχεδιαστικά με το αντίστοιχο ισπανικό. Αναφορικά με την Ιταλία, η Άγκυρα αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο εισαγωγέα ιταλικών οπλικών συστημάτων, ενώ γενικότερα οι δύο χώρες έχουν αναπτύξει συνεργασία σε πλήθος κοινοπραξιών, όπως τη συμπαραγωγή του επιθετικού ελικοπτέρου Mangusta και την κατασκευή κατασκοπευτικών δορυφόρων από τον ιταλικό όμιλο Leonardo.
Και ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να μην βάλει στην εξίσωση και την οικονομική αλληλεξάρτηση των Ευρωπαϊκών τραπεζών από την παραπαίουσα τουρκική οικονομία. Επομένως, εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος γιατί ο προκλητικός Ερντογάν συνεχίζει να απειλεί τη χώρα μας, χωρίς να ανησυχεί ιδιαίτερα για τις αντιδράσεις της Ευρώπης.
Όταν η Μέρκελ, μετά από όσα έχει κάνει το τουρκικό καθεστώς, συνεχίζει να «χαϊδεύεται» με τον Ερντογάν είναι προφανές πώς αντιλαμβάνονται οι Ευρωπαίοι την εξωτερική πολιτική… δεν την αντιλαμβάνονται!
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .