Βρισκόμαστε στο δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού και έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση, ας κάνουμε τον σταυρό μας.
Ο… διαβολοϊός βρίσκεται εδώ και θα μας ταλαιπωρεί για μήνες, αφήνοντας σίγουρα το αποτύπωμα του και για πάρα πολλά χρόνια στο μεγάλο… χωριό που λέγεται πλανήτης Γη.
Θα συνεχίσει να συνιστά απειλή, όσο δεν θα καταγράφεται αποδεδειγμένα κατακόρυφη πτώση των θανάτων, των διασωληνωμένων και των κρουσμάτων.
Του Λουκά Γεωργιάδη
Δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, ακόμη και τώρα που έχουμε στα χέρια μας τα εμβόλια. Τα πάντα είναι σχετικά και τελούν υπό την αίρεση της αβεβαιότητας και των κινήσεων καθενός πολίτη, αλλά και των συστημάτων που οφείλουν να λαμβάνουν τη μέριμνα για την προστασία της κοινωνίας.
Οι κυβερνώντες σε ολόκληρο τον κόσμο καλούνται να περιορίσουν το κόστος σε ανθρώπινες απώλειες και να μετριάσουν τον αντίκτυπο στην οικονομία και συνεπακόλουθα στον κοινωνικό ιστό.
Η μαζική διάθεση εμβολίων κατά του κορωνοϊού τους επόμενους μήνες, θα κλείσει σημαντικά τη… βεντάλια των μολύνσεων και των θανάτων και θα ανοίξει την περπατησιά στην παγκόσμια οικονομία.
Η προάσπιση και θωράκιση της δημόσιας υγείας είναι το πρώτο που μαθαίνει ένας οικονομολόγος που διδάσκεται τη λειτουργία των μηχανισμών της οικονομίας. Ως γνωστόν, η οικονομική επιστήμη, “αχρυστεύεται” σε δύο συγκεκριμένες καταστάσεις: στον πόλεμο και στην πανδημία.
Η πανδημία του κορωνοϊού, προσγείωσε το παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο σε… κομμουνιστικές ράγες, καθώς είτε οι εργαζόμενοι είτε οι επιχειρήσεις, τελούν υπό την “ομπρέλα” προστασίας του κράτους, το οποίο παρεμβαίνει (και πρέπει να παρεμβαίνει) όταν εκδηλώνονται καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, έστω και αν γνωρίζουμε ότι κανένας λογαριασμός δεν μένει… απλήρωτος.
Από την άλλη, η ανασφάλεια είναι και θα είναι το κυρίαρχο συναίσθημα τους επόμενους μήνες, έως ότου υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι έχουμε αφήσει πίσω τα χειρότερα. Η ελπίδα υπάρχει και είναι εδώ, μέσω του εμβολίου.
Οι επόμενοι μήνες έχουν να μας αποκαλύψουν πολλά σε σχέση με την ποιότητα της ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας. Ο κορωνοϊός, είναι δεδομένο ότι θα αλλάξει συνήθειες, συμπεριφορές, στόχους και μοντέλα.
Ο αγώνας κατά τους βιολογικού εχθρού θα καθορίσει το πλαίσιο της ανάπτυξης, τις ποσοτικές και ποιοτικές παρεμέτρους της απασχόλησης, αλλά και την πολιτική ή τους πολιτικούς συσχετισμούς.
Ο μοναδικός στόχος δεν είναι άλλος από τους εμβολιασμούς, ώστε να περιοριστούν φέτος, το 2022 και το 2023 (ίσως και περαπέρα…), οι αριθμοί των θανάτων, των διασωληνωμένων και των κρουσμάτων. Δεν ξεμπερδεύουμε εύκολα από μια πανδημία, ιδίως όταν ένα αξιοσημείωτο ποσοστό θα επιλέξει να μην εμβολιαστεί, ενώ θα υπάρχουν διαθέσιμα εμβόλια ή φάρμακα.
Το να θέλεις να μείνεις στο βουνό είναι αποκλειστικά δική σου απόφαση. Το τι θα φορέσεις είναι επίσης δική σου απόφαση. Οτιδήποτε δεν βλάπτει τον διπλανό σου, είναι δικαίωμια σου.
Ωστόσο, να κυκλοφορείς στην κοινωνία κια να αποτελείς δημόσιο κίνδυνο ή να εκθέτεις τον εαυτό σε κίνδυνο επιβαρύνοντας τους υπολοίπους, είναι ανευθυνότητα που αγγίζει τα όρια της ηλιθιότητας. Αν δεν θέλεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου είσαι βλάκας. Αν δεν θέλεις να προστατεύσεις τους άλλους είσαι εγκληματίας. Η ελευθερία του καθενός σταματά εκεί όπου δεν απειλείται η ελευθερία και η αυθυπαρξία της ανθρώπινης οντότητας.
Ο κορωνοϊός ήρθε πριν ένα χρόνο για να αλλάξει τις ζωές όλων. Ο φόβος και η ανασφάλεια κυριάρχησαν, όνειρα γκρεμίστηκαν, άνθρωποι χάθηκαν και θα χαθούν, άλλοι θα ζήσουν με χρόνια προβλήματα υγείας για το υπόλοιπο της ζωής τους, καριέρες επλήγησαν ή καταστράφηκαν, δουλειές χάθηκαν ή πρόκειται να χαθούν, η καθημερινότητα έγινε πιο… άγρια.
Αν κανείς στον πλανήτη δεν έκανε το εμβόλιο, αυτό θα ισοδυναμούσε με απειλή… εξολόθρευσης και αυτοκτονίας του παγκόσμιου πληθυσμού. Στο παρελθόν μεταδοτικές νόσοι “θέρισαν” στην κυριολεξία εκατομμύρια κόσμο, αλλά ευτυχώς σήμερα δεν υπάρχουν, γιατί η επιστήμη έκανε αυτό που έπρεπε μέσω εμβολίων και φαρμάκων.
Από την άλλη, έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλούς οι οποίοι είναι δύσπιστοι και έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν τις επιφυλάξεις τους. Άλλο πράγμα είναι να δηλώνεις θετικός στον εμβολιασμό, αλλά να περιμένεις για να έχεις περισσότερα δεδομένα και πιο καθαρή αντίληψη των πραγμάτων και άλλο να είσαι ηλίθιος και να θεωρείς μαγκιά ή αιρετική άποψη, την αποφυγή του εμβολιασμού.
Τέτοιες κινήσεις δείχνουν την περιφρόνηση και την ασυνειδησία σου, που μπορούν να γίνουν και η αιτία για να υποστείς ο ίδιος ανεπανόρθωτο πλήγμα. Μόνο που τότε θα είναι πάρα πολύ αργά…
Αυτοί που δεν θέλουν να φορούν τη μάσκα ή κατά τρόπο βλακώδη τη φορούν ως…. κόσμημα στο πηγούνι, (όπως ο οδηγός μιας μηχανής που έχει περασμένο το κράνος στο χέρι…), κάνουν και τη μεγαλύτερη ζημιά. Αν μάλιστα γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια βασικές υποχρεώσεις τους έναντι της υπόλοιπης κοινωνίας, τότε είναι εν δυνάμει εγκληματίες.
Σαν τους ηλίθιους που τρέχουν στους δρόμους με 200 ή παραβιάζουν το Stop χωρίς να ελέγξουν ή οδηγούν επικίνδυνα κάνοντας “σφήνες”. Διαφορετικές καταστάσεις, ίδια νοοτροπία. Μέσα σε όλους αυτούς υπάρχουν και οι αντιεμβολιαστές με… άποψη. Είναι αυτοί που κινδυνεύουν να μολυνθούν, να μεταδώσουν τον ιό και εν τέλει να “θερίσουν” κόσμο. Αφήστε που και οι ίδιοι κινδυνεύουν να πάνε… άκλαφτοι λόγω… άποψης!
Οι ζωές όλων έχουν αλλάξει και θα επηρεάζονται για πάρα πολλά χρόνια, Αυτό σημαίνει ότι το… καλαμπούρι δεν μπορεί να συνεχίζεται επ΄ άπειρον.
Γιατί σταματάει να είναι… καλαμπούρι ή μαγκιά και εξελίσσεται σε απειλή. Εκεί, πρέπει να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες, οι οποίες θα προστατεύουν τους πολλούς που έκαναν το εμβόλιο και είναι… ανόητοι κατά την άποψη των…. έξυπνων.
Η ζωή μας, οι δουλειές μας, η κανονικότητα της προσωπικής και κοινωνικής ζωής, θα εξαρτάται από αυτούς. Ακόμη και αν θωρακιστεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, ο φόβος θα υπάρχει. Η πανδημία ήρθε και δεν θα φύγει εύκολα.
Η ανακύκλωση του δράματος, των θανάτων, των διασωληνώσεων και των κρουσμάτων, έστω και σε αισθητά μικρότερο βαθμό, θα εξακολουθεί να λειτουργεί πολλαπλασιαστικά αρνητικά. Ακόμη και αν η πανδημία υποβαθμιστεί σε επίπεδο επιδημίας, ο φυσικός θάνατος και ο οικονομικός στραγγλιασμός ανθρώπων, θα συνεχιστούν.
Τα οργανωμένα κράτη, οφείλουν να προστατεύσουν τους πολλούς από τους λίγους με διάφορους τρόπους, έτσι όπως αρμόζει στις οργανωμένες κοινωνίες. Η συντεταγμένη πολιτεία είναι υποχρεωμένη να προστατεύσει την ανθρώπινη ύπαρξη. Γιατί το κόστος θα το πληρώσουν όλοι, είτε έχουν εμβολιαστεί, είτε παραμείνουν ανεμβολίαστοι λόγω…. άποψης.
Οι μηχανισμοί ρύθμισης των σχέσεων στις κοινωνίες, είναι συγκεκριμένοι και γνωστοί. Όταν κάποιος δεν θέλει να προσαρμοστεί, τότε πρέπει να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εκθέτει σε κίνδυνο τους υπολοίπους. Και αν τους εκθέσει, τότε θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα της ανευθυνότητας ή της ηλιθιότητας του…