Μάτι: Η μαζική δολοφονία 102 αθώων και η απόδοση ευθυνών

Άφωνοι, ανίκανοι και να αντιδράσουν στοιχειωδώς παρακολουθούν όσα αποκαλύπτονται καθημερινά για την κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ όσοι συγκροτούν την παραδοσιακή ομάδα των «σοφών» του κόμματος και έλκουν την κομματική νομιμοποίηση τους από τις παλιές καλές εποχές του ΚΚΕ Εσωτερικού και της Ελληνικής Αριστεράς.

Του Χρήστου Υφαντή

Οι αποκαλύψεις για τις υποθέσεις του παραδικαστικού κυκλώματος Παπαγγελόπουλου και λοιπών (μένει να δούμε πόσοι είναι), για τις σχέσεις Παππά – Μιωνή, για τις μηνύσεις και τις καταγγελίες Καλογρίτσα, για τα ταξίδια Παππά στη Βενεζουέλα και για άλλες με διακύβευμα κρατικό χρήμα εκτιμήθηκε ότι μπορούσαν, πολιτικά, να αντιμετωπιστούν με τη γνωστή μέθοδο της καταγγελίας «των δυνάμεων τη αντίδρασης, που ζουν για να διαβάλουν το ηθικό πλεονέκτημα του λαϊκού κινήματος και των αγωνιστών του». Απάντηση, στην οποία έχει εθιστεί και αυτοματοποιημένα την ενσωματώνει ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς ιδιαίτερο κόπο.

Τα όσα προκύπτουν, όμως, με αφορμή τη μαζική δολοφονία 102 πολιτών στο Μάτι δεν είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτά από κανένα, έστω και Συριζαίο, που διατηρεί ψήγματα ατομικής ευθύνης και αντιλαμβάνεται, ακόμη, την πολιτική του ύπαρξη ως προσφορά.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μητσοτάκης – Αναστασιάδης στο Μάτι για τον θεμέλιο λίθο του Πάρκου Μνήμης

Φωτιά στο Μάτι: Αποζημίωση 300.000 ευρώ από το Δημόσιο για ψυχική οδύνη

Υπάρχουν τέτοιοι ακόμη στον ΣΥΡΙΖΑ. Συνομιλούν και ανταλλάσσουν απόψεις, συνεργάζονται και διασκέπτονται και εσχάτως πνέουν μένεα εναντίον του Τσίπρα και του προεδρικού περιβάλλοντος, εκτιμώντας ότι η απαξίωση στην οποία οδήγησε την κατ’ αυτούς «ελληνική αριστερά» δεν είναι αντιμετωπίσιμη. Είναι εξαιρετικά ανήσυχοι για το μέλλον του κόμματος και το δείχνουν.

Οι ίδιοι διατείνονται, πως «απέναντι σε 102 πτώματα, καμένα από την ακραία κρατική ανικανότητα και την εργαλειοποίηση της κομματικής διασύνδεσης των κρατικών οργάνων με το κόμμα, δεν υπάρχει απάντηση ή στάση ή δικαιολογία ικανή να πείσει κανένα». Στη λογική αυτή χαρακτηρίζουν τη στάση της «Όλγας απ’ τν’ Άρτα» ως «ελάχιστη και μικρόψυχη» και αναρωτιούνται «ποιος τη συμβούλεψε να κινηθεί εναντίον της «Καθημερινής» και των συντακτών του άρθρου και να αφήσει στην άκρη τον τέως Α/ΠΣ που άνοιξε το στόμα του και δεν ήξερε τι έλεγε εκθέτοντας τόσο την ίδια όσο και το κόμμα ολόκληρο».

Δεν παραγνωρίζουν ότι «η εικόνα μας πλέον είναι αυτή του εξ αμελείας, δηλαδή από ανικανότητα, δολοφόνου» και βάσιμα υποστηρίζουν ότι «το κόμμα αντί να επιχειρεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα θα έπρεπε να σταθεί απέναντι στα γεγονότα και να ζητήσει την λυτρωτική συγγνώμη που οφείλει στα θύματα, στις οικογένειες τους και στην ίδια την κοινωνία».

Οι πλέον προχωρημένοι από αυτούς εισέπραξαν ως λυτρωτική την ενασχόληση εισαγγελέα με την υπόθεση και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διαπιστώσουν «αυτό που έπρεπε από την αρχή να κάνουμε εμείς, ελπίζουμε να το κάνει τώρα η δικαιοσύνη, να ξεκαθαρίσει, δηλαδή, και να αποδώσει ευθύνες ονομαστικά για να μη μας παίρνει όλους η μπάλα».

Στο μεταξύ έντονος αναβρασμός επικρατεί και στο επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα, που βλέπει την προστατευόμενη του σε όλη την κυβερνητική θητεία Όλγα Γεροβασίλη να αντιδράει σε σοβαρότατες κατηγορίες εντελώς σπασμωδικά και να προκαλεί μεγαλύτερες αντιδράσεις κινούμενη εναντίον της εφημερίδας, επιλογή που διαμορφώνει ένα εντεινόμενο αντί – ΣΥΡΙΖΑ κλίμα στα Μ.Μ.Ε. σε μια περίοδο που είναι απολύτως απαραίτητες οι καλές σχέσεις μαζί τους.

Η κυρία Γεροβασίλη φέρεται να έχει αποφασίσει ατομικά πως θα κινηθεί για τα θέματα που την αφορούν και στις επιλογές της δεν προβλέπεται κανενός είδους αντίδραση προς την πλευρά του κ. Ματθαιόπουλου, οι αποκαλύψεις του οποίου «έζωσαν σαν φίδια» την αλέγκρα Όλγα και έφεραν στο προσκήνιο μια εικόνα κρατικής μηχανής υποταγμένης σε κομματικές ομάδες και προσωπικές φιλοδοξίες. Οι λόγοι αναζητούνται…

Στο μπάχαλο αυτό επιμελώς έχουν φροντίσει να βρεθούν εκτός εικόνας όλοι οι συνεπείς προεδρικοί αντιλαμβανόμενοι ότι κάθε απόπειρα να εκτεθούν υπέρ της Όλγας είναι πολιτική αυτοκτονία, έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το σκηνικό και με την μέγιστη επιβάρυνση που του προσθέτουν οι 102 νεκροί, οι δεκάδες τραυματίες και εγκαυματίες, οι χαμένες περιουσίες, η οικολογική καταστροφή.

Όλοι τους έχουν τεθεί αυτοβούλως στο επικοινωνιακό περιθώριο, αγωνίζονται να διατηρήσουν τις καρέκλες και τις δυνάμεις τους στο εσωκομματικό παιχνίδι και περιμένουν με υπομονή τις εξελίξεις για να αποφασίσουν πότε θα εμφανιστούν (με ή χωρίς τον Τσίπρα) για να διεκδικήσουν τη διαχείριση της επόμενης μέρας στο κόμμα. Με την Όλγα Γεροβασίλη καμένο χαρτί πια οι φιλοδοξίες τους αυξάνονται, εξέλιξη που τους κάνει να είναι ακόμη πιο σκληροί απέναντι της στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Από την άλλη πλευρά οι «53+» απλώς απέχουν από κάθε δημόσια στήριξη είτε της ηγετικής ομάδας του κόμματος, είτε, πολύ περισσότερο, των ευνοούμενων του Αλέξη Τσίπρα. Η υπόθεση «Γεροβασίλη –Ματθαιόπουλου» είναι βούτυρο στο ψωμί τους και δεν είναι διατεθειμένοι να τραυματίσουν τη δημόσια εικόνα τους για να υπερασπιστούν «χαμένες υποθέσεις», όπως χαρακτηρίζουν από προχθές την Όλγα από την Άρτα.

Το Μάτι και οι αποκαλύψεις για την εργαλειοποίηση της Πυροσβεστικής αναδιατάσσουν το σκηνικό και εντός του ΣΥΡΙΖΑ με επιπτώσεις που είναι δύσκολο να αποκωδικοποιηθούν σήμερα, αλλά είναι βέβαιο πως θα είναι ασύμμετρες. lykavitos.gr