Ο αήττητος Αλέξης κι ο επικίνδυνος κύριος Τσίπρας

Μην γελιέστε! Η είδηση των ημερών δεν προέρχεται από την πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη και τις ενδιάμεσες Εκλογές της, δεν προκύπτει από τον καθημερινό καημό του «Έρντι» για την κακιά Ελλάδα που δεν καταλαβαίνει το συμφέρον της και πάει και συνάπτει συμμαχίες με τον Μακρόν και τον Μπάιντεν, δεν παράγεται από τις συγκλονιστικές εξελίξεις και το απίστευτο ξεβράκωμα στα πεδία των μαχών που υφίσταται ο νεοτσάρος Βλαδίμηρος στις πεδιάδες της Ουκρανίας, δεν γεννιέται από τις μεγάλες αποκαλύψεις για τα τεράστια (όπως αρμοδίως σαφώς υπονοείται) κοιτάσματα υδρογονανθράκων στα δυτικά-νοτιοδυτικά της χώρας.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ

Η είδηση των ημερών είναι η πρωτοφανής, μοναδική στην ουσία, ιστορικά και πολιτικά ενέργεια του κ. Αλέξη Τσίπρα, εν μέσω όλων των παραπάνω και δεκάδων ακόμη γεγονότων στην περιοχή μας και ευρύτερα, να επισκεφθεί τον Γάλλο Πρέσβη και να τον ενημερώσει, όπως η επαναστατική κανονικότητα τη αριστερής ιντελλιγκένσιας επιβάλλει στον κάθε τίμιο αριστερό να φέρεται απέναντι στους ιμπεριαλιστές, ότι «μόλις γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταγγείλει την αμυντική συμφωνία των δύο χωρών και τις αμυντικές προμήθειες (Rafale – Bellh@rra κ.λ.π.), εκτός εάν οι Γάλλοι προμηθευτές δεχθούν να υπάρξει συμπαραγωγή μέρους των αμυντικών προμηθειών στην Ελλάδα».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι δύο Κυριάκοι και το νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια

Τσίπρας στη θέση του Τσίπρα o Τεμπονέρας – Αναμένει τις ευλογίες του «άχαστου»

«Λογική» εξήγηση στην ενέργεια αυτή υπάρχει μόνο μια κι αυτή είναι απολύτως … παράλογη: ο Αλέξης είναι …αήττητος!

Πολιτική εξήγηση δεν υπάρχει καμία, εκτός αν δεχθούμε πως ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει πολιτικά, δεν εξηγείται διαφορετικά ότι την ώρα που διαμορφώνονται συγκλονιστικές εξελίξεις στην περιοχή μας ο ίδιος αποφασίζει να «ανατινάξει» την εθνική κανονικότητα και ομοψυχία και να προτάξει απέναντι σε παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας την αριστερή ψυχοπάθεια και τα σταλινικά παραμύθια « τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα κάνουμε εργαλεία, να δουλεύει η εργατιά».

Πιθανότητα να αγνοεί πως ακόμη και αύριο το πρωί να αποφάσιζε η Γαλλία να προχωρήσει σε συμπαραγωγή των Rafele Bell@arra με την Ελλάδα, η εγχώρια παραγωγή δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει ούτε τα κουτιά που μεταφέρουν τα ανταλλακτικά για τα αεροπλάνα και τις φρεγάτες, δεν υπάρχει, δεν μπορεί, δεν γίνεται ένας πολιτικός αρχηγός και τέως πρωθυπουργός να αγνοεί αυτές τις βασικές παραμέτρους της πρότασης που διατυπώνει.

Το ίδιο δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνεται ο κ. Τσίπρας πως μια ανάλογη τελεσιγραφική διατύπωση προς τον Γάλλο πρέσβη θα προκαλέσει, μόλις γίνει γνωστή (και θα γίνει γνωστή), γάργαρο γέλιο στους ειδικούς, χιλιάδες απορίες στην κοινωνία των πολιτών και προφανείς ενστάσεις στους ψυχοθεραπευτές για την πνευματική του ισορροπία.

Γιατί, λοιπόν, σκέφτηκε, αποφάσισε και προχώρησε σε αυτόν τον πρωτοφανή παραλογισμό κι έθεσε ολόκληρη την αξιωματική αντιπολίτευση απέναντι στο εθνικό μέτωπο, όπως αυτό διαμορφώνεται από τα γεγονότα που τώρα εξελίσσονται και όσο λογικά αναμένεται να εξελιχθούν στο επόμενο χρονικό διάστημα;

Τι στο καλό πέρασε από το μυαλό του και ξαφνικά ανακάλυψε πως η πρώτη πολιτική προτεραιότητα του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ είναι, στο πλαίσιο που διαμορφώνουν οι σημερινές συνθήκες στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, «η απόφαση του 25% του ελληνικού λαού να καταγγελθεί η αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία και οι προμήθειες πολεμικού υλικού, με ότι αυτή η ενέργεια συνεπάγεται οικονομικά γεωπολιτικά και εθνικά;»

Είναι η απάντηση σε όλα αυτά το πασίγνωστο «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, ειδικά του αριστερού;». προφανώς όχι, καθώς κανένας κανονικός άνθρωπος, ειδικά πολιτικός και ειδικότερα «εν δυνάμει πρωθυπουργός» (αυτός το ισχυρίζεται) δεν αποφασίζει να αυτοκτονήσει πολιτικά διατυπώνοντας, μέσα στον γενικό χαμό που απειλεί κάθε ισορροπία στην περιοχή, την απόφαση του «να καταγγείλει μια αμυντική συμφωνία» με τη Γαλλία, μια πυρηνική υπερδύναμη και τη χώρα με τον ισχυρότερο στρατό στην Ευρώπη.

Καλώς ή κακώς η μοναδική απάντηση που στέκει είναι η πρώτη: ο Αλέξης είναι αήττητος, είναι η επιτομή του αήττητου στην πολιτική συμπεριφορά ( για σκέψη ούτε λόγος), προκύπτει σαφώς πως πρόκειται για άτομο με μειωμένο καταλογισμό και ανίκανο να αντιληφθεί καν που πατάει και που πηγαίνει ακόμη και για τα πολιτικά «ευκολάκια», όπως η πρακτική (από λόγια χορτάσαμε) στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στον αναθεωρητισμό των γειτόνων.

Πρόκειται για μια συγκλονιστική ανικανότητα που οδηγεί, σε πρώτη ανάγνωση, στην άποψη πως πρόκειται για ένα κλασσικό «αριστερό μειοδότη» στα εθνικά θέματα (πολλοί έτσι τον αντιμετωπίζουν), αλλά δεν είναι αυτή η εξήγηση η ορθή.

Ο κ. Τσίπρας αδυνατεί να κατανοήσει πρωτογενώς τις συνέπειες των αποφάσεων του. Ως κλασσικός αήττητος δεν αντιλαμβάνεται το κακό που προξενεί στον εαυτό του (και στο κόμμα του) αρκεί να προξενήσει ανάλογο ή περισσότερο στους άλλους, δεν έχει κανένα προφανή λογικό λόγο για να ενεργεί όπως πράττει, οι αποφάσεις και οι πράξεις του διαπνέονται από έναν ακραίο παραλογισμό, που όμως διαθέτει μια δική του «λογική», την οποία ο ίδιος αποθεώνει, οι ενέργειες του κινούνται σε μια υπερβατική πραγματικότητα, εντός της οποίας ο ίδιος βασιλεύει.

Δεν είναι καθόλου περίεργο, συμβαίνει συχνά, έχει και στο παρελθόν συμβεί αήττητοι να έχουν καταλάβει ύπατα πολιτικά και πολιτειακά αξιώματα, απλώς η κατάσταση του κ. Τσίπρα έχει ξεπεράσει κάθε όριο κι είναι υπόθεση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ να αντιληφθεί τι συμβαίνει και να το αντιμετωπίσει πολιτικά και … όπως αλλιώς χρειάζεται!

Υ.Γ. Κανένα γραμμάτιο δεν ξεχρεώνει ο κ. Τσίπρας, μη αναρωτιέστε Είναι απολύτως ανίκανος και γι΄ αυτή τη δουλειά!