Οι «μαύρες σακούλες» στο Μαξίμου επί Τσίπρα και ένας Καλογρίτσας που είναι έτοιμος να μιλήσει
Τα 7,5 εκατομμύρια που ο ίδιος ο κ. Καλογρίτσας ονοματίζει ως «χρέος του ΣΥΡΙΖΑ προς τον ίδιο» είναι η κορυφή του παγόβουνου.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ
Όσοι, βέβαιοι όντες για το «λεπτό» είδος της σχέσης Παππά-Καλογρίτσα, στοιχημάτιζαν πως ο δεύτερος «θα τηγανίσει» τον πρώτο στη διαδικασία εκδίκασης της αμαρτωλής ιστορίας με τις τηλεοπτικές άδειες και τα βοσκοτόπια έπεσαν μέσα στις εκτιμήσεις τους.
Ο «κόκκινος εργολάβος», εκδοτικός αγαπητικός της αριστεράς ήδη από την εποχή της εφημερίδα «Πρώτη» και κολλητός φίλος όλων των πνευματικών τέκνων του Φλωράκη, τα οποία στη συνέχεια διέρρηξαν τις σχέσεις τους με τον Περισσό και ανακάλυψαν την γοητεία της κομμουνιστικής ανανέωσης, είπε και ελάλησε ,δια της γραμματέως του, όσα ακριβώς χρειάστηκαν για να «σκιστεί το καταπέτασμα του ουρανού» και οι θεωρητικές βεβαιότητες να αποκτήσουν ουσιαστική επιβεβαίωση.
Τσίπρας, Παππάς και Καλογρίτσας (κατά σειρά) υπήρξαν, σύμφωνα με τις επίσημες μαρτυρίες και παρά την λύσσα της έδρας να τις περιορίσει ή να τις ερμηνεύσει κατά το δοκούν στην Κουμουνδούρου, ένα τρίγωνο με στενότατους οικονομικούς δεσμούς, με διακίνηση μαύρου χρήματος σε σακούλες, με ποσά που έφευγαν από τα γραφεία Καλογρίτσα προς την έδρα του κ. Τσίπρα, χωρίς ποτέ κανείς να γνωρίζει πόσα από αυτά χάνονταν στη διαδρομή, είναι πάντα λογική μια μικρή ή μεγαλύτερη απώλεια …
Τη ιεράρχηση αυτή άλλωστε είχε αναδείξει πρώτος ο κ. Μαρινάκης με την μαρτυρία του για τις σχέσεις των «τριών καμπαλλέρος», τις πιέσεις Παππά για «δάνειο ( σ.σ. προφανώς από τα αγύριστα) προς τον Καλογρίτσα», την απολύτως δεδομένη γνώση του κ. Τσίπρα για τις απαιτήσεις του Ν. Παππά, ώστε να δημιουργηθεί ένα κανάλι ελεγχόμενο πλήρως από την Κουμουνδούρου και στην υπηρεσία της «αντικειμενικής πληροφόρησης», όπως η δημοσιογραφική αριστερά την εννοεί, πριν και μετά την κυρία Παρθένα Τσαπανίδου, η οποία ακούγεται πως και σε εκείνον τον σχεδιασμό είχε ρόλο.
Η απόφαση του κ. Καλογρίτσα να βγάλει, όσο γίνεται, εκτός κάδρου τον κ. Τσίπρα και να υποκαταστήσει τον ρόλο του από «τον όλον κόμμα», ώστε οι επικοινωνιακές και ουσιαστικές επιπτώσεις στον σύντροφο της Περιστέρας/Μπέτυς να είναι απειροελάχιστες σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τον βαθμό συμμετοχής του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο κόλπο που στήθηκε.
Ο κ. Τσίπρας ήταν παρών στα πάντα. Ήταν όλα σε γνώση του, χωρίς τη δική του σύμφωνη γνώμη τίποτε δεν θα συνέβαινε, είχε επιτρέψει τη χρήση του ονόματος του από τον Ν. Παππά ως διαβατήριο προς τους επιχειρηματίες (αυτούς που πριν εκλεγεί κατήγγειλε κάθε τρεις και λίγο), ενημερώνονταν για τα πάντα, είχε τον τελευταίο λόγο στα πάντα.
Οι δημόσιες απειλές του κ. Παππά προς την γραμματέα του κ. Καλογρίτσα και οι επικοινωνιακές ανακοινώσεις πως θα κατατεθούν μηνύσεις και αγωγές είναι πιο γραφικές και από ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη! Γελάνε και τα πόμολα στο Πρωτοδικείο!
Με τον κ. Καλογρίτσα απέναντι του ο Ν. Παππάς το μόνο που μπορεί να κάνει απειλώντας την γραμματέα του «κόκκινου εργολάβου» είναι να τον οδηγήσει να την υπερασπιστεί, εξέλιξη που, αν πραγματωθεί, καθιστά τον παρακοιμώμενο του κ. Τσίπρα υποψήφιο προς αναχώρηση για περιοχές του πλανήτη που δεν έχουν συμφωνία έκδοσης καταζητούμενων με διεθνή εντάλματα σύλληψης με την Ελλάδα.
Τις αστειότητες αυτές δεν δείχνει να συμμερίζεται ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, που φρονίμως αντιδρών ποιεί την νήσσαν (κάνει την πάπια), για τον απλούστατο λόγο πως είναι ξεβράκωτος ( ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ) απέναντι στον κ. Καλογρίτσα, η «μανία» του οποίου να κρατάει μηνύματα και mail στο προσωπικό του αρχείο είναι ονομαστή, την λες και αυξημένο ένστικτο αυτοσυντήρησης απέναντι στην ιστορικά επιβεβαιωμένη αριστερή υποκρισία.
Ο κ. Καλογρίτσας θήτευσε δίπλα στον Χαρίλαο Φλωράκη, δεν επιτρέπει στον εαυτό του να τον καταστρέψουν τα διάφορα «φλωράκια», παλαιότερης και νεότερης κοπής, ακόμη κι εκείνα που δεν γνώρισαν ποτέ τον ίδιο τον ιστορικό ηγέτη του ΚΚΕ.
Οι απειλές του κ. Παππά προς την κυρία Ευθαλία εισπράχθηκαν από τους πολίτες όπως ακριβώς ακούστηκαν, ως πολιτικός χαβαλές του στυλ «λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα»… Οι ειδικοί δεν ασχολήθηκαν καθόλου, επειδή ακόμη κι ένας Παππάς είναι αδύνατο να αποφασίσει να αυτοκτονήσει πολιτικά μηνύοντας την γραμματέα του κ. Καλογρίτσα.
Έχει, λοιπόν, ένα ενδιαφέρον να αναμένει κανείς την κατάθεση των ενδίκων μέσων που θα ο κ. Παππάς θα αποφασίσει, μόνος ή σε συνεργασία με τον κ. Μαντζουράνη ( εκ της παλαιάς υπόθεσης Κοσκωτά πασίγνωστο καταδότη υπέρ του σαρκίου του) και την τύχη που αυτές (αν κατατεθούν) θα έχουν στην ελληνική δικαιοσύνη, με την έννοια πώς να κατατεθούν υπάρχει μια αμυδρά περίπτωση, να εκδικαστούν ούτε μια πιθανότητα στο τρισεκατομμύριο.
Τα έχουν αυτά οι μεγάλοι πολιτικοί έρωτες, όταν καταλήγουν σε αβυσσαλέο μίσος όταν τα λεφτά είναι πολλά, εύκολα και μαύρα. Η παρασπονδία προκύπτει αβίαστα ως ανθρώπινη αντίδραση από την ώρα που κανένας δεν μετράει τι προσφέρθηκε στη σακούλα, τι μετρήθηκε (αν μετρήθηκε) και τι κατέληξε στο κομματικό ταμείο (αν κατέληξε).
Τα 7,5 εκατομμύρια που ο ίδιος ο κ. Καλογρίτσας ονοματίζει ως «χρέος του ΣΥΡΙΖΑ προς τον ίδιο» είναι η κορυφή του παγόβουνου. Τα υπόλοιπα, είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι υπήρξαν «υπόλοιπα», τα γνωρίζουν μόνο όσοι έστελναν τις σακούλες εκόντες-άκοντες, απειλούμενοι ή χαϊδεμένοι, σε κάθε περίπτωση «συνομιλητές» μιας κυβερνητικής μαφίας, η οποία διαχειρίστηκε σακούλες ων ουκ έστιν αριθμός, ούτε ποτέ θα μαθευτεί.
Όπως και να το ονοματίσεις «η σωτηρία της χώρας είναι ακριβό πράγμα και πρέπει να πληρώνεται»…
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .