ΣΥΡΙΖΑ: Η Αχτσιόγλου ενισχύει τη θέση της στην ομάδα των «δελφίνων» του Τσίπρα

Όλα τα είχε ο Τσίπρας η «Εφούλα» του έλειπε! «Οι εκλογές, εκλογές», αλλά στην αδυσώπητη πραγματικότητα της Κουμουνδούρου συνεχίζεται « κατά τον ρουν των γεγονότων» ο πόλεμος για τους όρους διαδοχής του νυν Προέδρου, όταν «με το καλό» ηττηθεί για τέταρτη (και για πέμπτη) φορά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ

Τα ήθη και τα έθιμα της σταλινογενούς αριστεράς, οι παραδόσεις της εσωκομματικής ανθρωποφαγίας, οι δολοφονίες χαρακτήρα και η καθημερινή φραξιονιστική δραστηριότητα επιβάλλουν σε κάθε «συνεπή συριζαίο» να σκέφτεται (και να ενεργεί) για την επόμενη μέρα, όταν ο Αλέξης θα αποδειχθεί ολίγιστος χωρίς το κύμα των αγανακτισμένων, άρα θα έρθει η ώρα του να περάσει «στο πάνθεον των λαϊκών μαρτύρων» και να μνημονεύεται ως ο μοναδικός επικεφαλής της μιας και μοναδικής κυβερνώσας αριστεράς!

Στην Κουμουνδούρου δεν διατηρούν καμία αμφιβολία για τις επερχόμενες ήττες στις διπλές Εκλογές, προεξοφλούν πως η δεύτερη θα είναι μεγαλύτερη από την πρώτη, αρχίζουν και συνηθίζουν στην ιδέα πως οι πιέσεις που άσκησε το επιχειρηματικό κατεστημένο στον Ανδρουλάκη να στοιχηθεί πίσω από τον Τσίπρα δεν αποδίδουν και οδεύουν «υπερήφανοι» προς νέες ήττες.

Οι πλέον απαισιόδοξοι εξ αυτών αναλογίζονται ήδη για το τοπίο που θα διαμορφωθεί μετά από τις νέες αποτυχίες, διατηρούν ζωηρές αμφιβολίες για το αν θα διαρραγεί το αντί-σύριζα μέτωπο με όλες αυτές τις επικοινωνιακές αστοχίες, δυσκολεύονται να ξαναδούν το κόμμα σε θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης, φαντασιώνονται ήδη διασπάσεις και διαρροές προς άλλα σχήματα υπαρκτά ή κυοφορούμενα, το πλαίσιο για να εκδηλωθούν οι αμφισβητήσεις της ηγετικής ομάδας είναι έτοιμο, το φιτίλι χρειάζεται να ανάψει.

Η κυρία Αχτσιόγλου εξακολουθεί, σε πείσμα των σκληρών «προεδρικών» να ενισχύει τη θέση της στην ομάδα των «δελφίνων» του Αλέξη Τσίπρα, κάτι Παππάδες και κάτι Σπίρτζηδες ούτε που τους βλέπει μπροστά της, έχει εξασφαλίσει την πλήρη υποστήριξη της «Ομπρέλας» και όλων που συμπορεύονται με τον Τσακαλώτο και συνεχίζει να οργανώνει την επόμενη μέρα με την ίδια στη θέση της Προέδρου και μια ομάδα στελεχών που δεν έχουν καεί από τις αβελτηρίες του Τσίπρα, ούτε έχουν στιγματιστεί από τις παρανοϊκές πολιτικά παρεμβάσεις του άχαστου Αλέξη.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως η κυρία Αχτσιόγλου και όλοι όσοι μαζί της έχουν συμμαχήσει αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να εκτεθούν με τις πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα να υιοθετεί άκριτά τα πάντα, να δικαιώνει κάθε αίτημα και κάθε πρωτοφανή απαίτηση, να συνθηματολογεί για τα πάντα και να περιφέρει ένα πολιτικό σεσηπός και τυμπανιαίο πτώμα δίκην αριστερού επιταφίου προς άγραν ψήφων που δεν έρχονται.

Η Έφη διατηρεί δεσμούς με κύκλους της κανονικής (όσο έχει απομείνει) αριστεράς και του κέντρου που απεχθάνονται τις δολοφονίες χαρακτήρα και την παραδοσιακή πολιτική ισοπέδωσε κάθε διαφορετικής άποψης από τα τάγματα ασφαλείας του εκάστοτε «ηγέτη», έχει διαχωρίσει πλήρως τις θέσεις της από τα ερπετά των πραιτωριανών του Αλέξη και της Περιστέρας, συνομιλεί με θετικό πνεύμα με θεσμικούς υπουργούς της κυβέρνησης αλλά και με επικεφαλής δημόσιών ιδρυμάτων με ρόλο αποφασιστικό στις εξελίξεις, αναζητεί συνεχώς τρόπους και δρόμους να αποδείξει ότι δν έχει καμία σχέση με τους Πολάκηδες, ούτε είναι διατεθειμένη να εκχωρήσει το πολιτικό της μέλλον στη φανατίλα των δικαιωματιστών.

Δείχνει μετανιωμένη για εκείνη την περιβόητη φράση της για την αριστερά και την κανονικότητα, έχει καταλάβει ότι της στοίχισε πολύ και δεν της προσέφερε τίποτε, ούτε εντός του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς εκεί οι στοιχίσεις είναι μπετοναρισμένες και πολύ δύσκολες μπορεί να δημιουργηθεί ρήγμα, επαναλαμβάνει σε κάθε τόνο πως «δεν ήθελε να πει ακριβώς αυτό που προέκυψε, άλλο εννοούσε», έχει κατακτήσει και προβάλλει ένα πρόσωπο σύγχρονης αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, κόντρα στις παραδοσιακές προσεγγίσεις του χώρου της που αποδείχθηκαν πιο γραφικές κι από τη Σαντορίνη όταν επιχειρήθηκε να εφαρμοστούν.

Τι άλλο γνωρίζει με βεβαιότητα; Πως δεν έχει αντίπαλο στη μάχη της διαδοχής κανένα άλλο, ούτε πρόκειται να αποκτήσει, ο μόνος της αντίπαλος είναι ο Τσίπρας, με αυτόν θα αναμετρηθεί, είτε προσωπικά με τον ίδιο, είτε με μια επιλογή του, στη δεύτερη περίπτωση δεν φοβάται καθόλου καθώς είναι σχεδόν βέβαιο πως μια επιλογή αυτού του είδους θα φέρνει προς τον Πολάκη, αν δεν είναι ο ίδιος ο Πολάκης με την φιλοδοξία που τον έχει κυριεύσει.

Τι άλλο κάνει τελευταία πολύ η Έφη; Διαβάζει Καβάφη και ασκείται στις προσομοιώσεις του μεγάλου Αλεξανδρινού με πρόσωπα και γεγονότα στο κόμμα της, ώστε να είναι έτοιμη να απαντήσει σε κάθε πρόκληση με το φωτοστέφανο της επόμενης μεγάλης επιλογής.

Στην ιστορικά επιβεβαιωμένη διαδικασία της προεδροκτονίας για την φυσική διαδοχή στα αριστερά κόμματα η Έφη τροχίζει ήδη το μαχαίρι και πολύ το ευχαριστιέται που βλέπει να ξεκινάει να φυσάει ούριο αεράκι…