To μεταρρυθμιστικό τσουνάμι της Kυβέρνησης και η Αντιπολίτευση

«Θεού θέλοντος και … Πούτιν επιτρέποντος» (αν δεν κάτσει, δηλαδή, καμιά νέα σοβαρή στραβή στη βάρδια, ειδικά με τον εφιάλτη του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια) το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης θα ολοκληρωθεί (πάνω από 90%) έως το τέλος ενεστώτος έτους!

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ

Η εντολή Μητσοτάκη προς άπαντες, φανερούς και κρυφούς, τους αποδέκτες είναι σαφής: Κόψτε το λαιμό σας μέχρι το τέλος του χρόνου να έχουν ψηφιστεί όλα τα νομοσχέδια που έχουμε ετοιμάσει ή ολοκληρώσει την πρώτη επεξεργασία τους!

Ο πολιτικός χρόνος αυτής της κυβέρνησης θα είναι πιο πυκνός, η εμπειρία από την προηγούμενη είναι μεγάλη υπόθεση, η κοινωνία έχει προεξοφλήσει (γι΄ αυτό άλλωστε έδωσε τέτοια ποσοστά στον Μητσοτάκη) ακόμη και τις πιο ακραίες μεταρρυθμίσεις και δεν είναι διατεθειμένη να περιμένει «να χιονίσει για να δει άσπρη μέρα», έχει δηλώσει παρούσα σε όλες και περιμένει να δει το έργο να εξελίσσεται σύμφωνα με το πρόγραμμα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι δύο Κυριάκοι και το νομοσχέδιο για τα Πανεπιστήμια

Τσίπρας στη θέση του Τσίπρα o Τεμπονέρας – Αναμένει τις ευλογίες του «άχαστου»

Κάθε καθυστέρηση στην υλοποίηση ακόμη και των πιο «παλαβών» ( σύμφωνα με την παλιά σοβιετική Ελλάδα) μεταρρυθμίσεων θα χρεωθεί απευθείας «στο αφεντικό», οι πολίτες βαρέθηκαν πια να ακούν για υπουργούς που δεν στρίβουν ή δεν θέλουν να χαλάσουν φιλίες και αλλαξοκωλιές δεκαετιών με τους προστάτες τους, το πεδίο είναι εντελώς ελεύθερο από κάθε εμπόδιο, οι απέναντι συγκροτούν, στην καλύτερη περίπτωση, προπολεμικό μπουλούκι, συνεπώς «μεταρρυθμίσεις και τα σκυλιά δεμένα» παντού.

Το αναμενόμενο μεταρρυθμιστικό τσουνάμι της κυβέρνησης θα βρει στο διάβα του το απόλυτο τίποτε! Απέναντι του υπάρχει ένα πολιτικό χάος, που όμοιο του δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί στην νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου: κρυφοναζιστές και θεούσες, παλαβοί και παλαβές, αυτοθαυμαζόμενοι Νέρωνες, εκπεσούσες ηρωίδες της αδύνατης επανάστασης, ψιλομουρλοί και κήρυκες της αγνότητας, πουτινάκια και πουτινάρες «όλοι κι όλες ομού κι αντάμα» προσμένουν γραφικοί και γραφικές «ένα θάμα», ανάλογα με την ιδιαίτερη ανάγνωση που ο καθένας επιλέγει και τη σημασία που δίνει.

Κι αν στις παρυφές της ελάσσονος αντιπολίτευσης η κατάσταση αντιμετωπίζεται μόνο με την επίκληση μεταφυσικών και παραφυσικών δυνάμεων «για να εξηγηθούν τα ανεξήγητα φαινόμενα» και να αποκατασταθεί έτσι ένα μίνιμουμ συνεννόησης, τουλάχιστον επί της διαδικασίας, στην αξιωματική αντιπολίτευση όλα κρέμονται σε μια κλωστή, ακόμη και η τυπική ενότητα της κοινοβουλευτικής ομάδας, αιχμή του δόρατος των εξελίξεων εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

Για τις «παλιοσειρές» της αριστερής πανσπερμίας «η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη συντελεστεί, αυτή δεν ήθελε να χρεωθεί ο Τσίπρας και να χρεωθεί την εξέλιξη της, γι΄ αυτό αποχώρησε, φτηνιάρικη επιλογή ενός τρεμάμενου ψευδο-ηγέτη, δυστυχώς οι εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί και δεν αναστέλλονται, ούτε ακυρώνονται».

Όλα όσα κατά καιρούς γνώστες του χώρου, με ικανότητα στις δεύτερες αναγνώσεις της συριζαίϊκης πραγματικότητας, επεσήμαναν, τόσο «για τον άχαστο ηγέτη» και την πολιτική φούσκα που τον περιέβαλε με ευθύνη όλου του χώρου που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς την αριστερή θεοκρατία, όσο για τα φοβερά και τρομερά στελέχη που τον συμβούλευαν και διεκδικούσαν στο όνομα του μερίδιο στην εξουσία, αποδείχθηκαν εξαιρετικά κατώτερα από την σκληρή πραγματικότητα της κομματικής καμαρίλας.

Οι λενινιστικές και τριτοδιεθνιστικές ανησυχίες του κ. Τεμπονέρα αποδείχθηκε ότι περιγράφουν με αρκετή δόση κομματικής αβρότητας το βαθύ κομματικό μίσος μεταξύ των ορόφων της Κουμουνδούρου, ο πόλεμος στην έδρα του κόμματος έχει διαβρώσει και τους τοίχους, είναι όλοι εναντίον όλων τόσο φανερά πλέον που δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρύβονται οι διαθέσεις.

Ο Σπίρτζης, ο Παππάς, ο Ζαχαριάδης, ο Βίτσας και όλοι αυτοί οι περίεργοί ροζ που πίστεψαν οι αστείοι πως εκπροσωπούν την «κυβερνώσα αριστερά» και δικαιούνται να ομιλούν στο όνομά της απλώς περιφέρουν στα κανάλια και στα ραδιόφωνα μια ακραία κομματική μιζέρια και μια προϊούσα παρακμή, στο τέλος της διαδρομής τους περιμένει ο νέος εμφύλιος, οι πρώτες βολές του οποίου έχουν ήδη πέσει.

Δεν είναι μακριά ο χρόνος που ο «ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ» και στη Βουλή θα αποτελεί παρελθόν και τη θέση του θα έχουν πάρει δυο-τρία κομματίδια και μερικοί ανεξάρτητοι-μεμονωμένοι με τους οποίους θα γελάει και το ποικιλόμορφο ερίφιο και θα αυξάνεται (όσο κι αν φαίνεται περίεργο) το άγχος του Μητσοτάκη για το τι θα ξημερώσει!

Ουδείς γέλως! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αστός πολιτικός, έχει μάθει στο σχήμα κυβέρνηση-αντιπολίτευση, αυτός ο κινούμενος χυλός που έχει απέναντι του τον τρομάζει λίγο, επειδή δυσκολεύεται να βρει τον αντίπαλο και δεν θέλει ο ίδιος να βαφτίσει κάποιον (αυτά τα κάνουν οι πολίτες με την ψήφο τους), ταυτόχρονα τον προκαλεί να ξεκινήσει να σαρώνει τα πάντα «κι όποιον πάρει ο χάρος», στο κάτω-κάτω της γραφής μόνος του είναι, σε αυτόν προσβλέπουν όλοι, αν τώρα δεν καθαρίσει τη μπουγάδα δεν πρόκειται να το κάνει ποτέ.

Σας είπα πριν τις Εκλογές πως ο Μητσοτάκης κερδίζει φέτος τις Eκλογές του 2017, αυτές του 2023 της κέρδισε ήδη από το 2020. Δυσανασχέτησαν κάποιοι φίλοι και με επιτίμησαν και δημοσίως.

Σας λέω τώρα πως με αυτό το μαύρο χάλι που έχει εγκατασταθεί στο κοινοβούλιο ο Κυριάκος θα ετοιμάσει το 2027 το σχέδιο για την Ελλάδα του 2035! Εκτός, αν μας έχει βαρεθεί και την κοπανήσει νωρίτερα!