Στο κτιριακό συγκρότημα του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου(Ε.Μ.Π.), δημιούργημα του προικισμένου Θεσσαλονικιού αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου( 1862-1876)
πολλά έργα του οποίου κοσμούν την Αθήνα, όπως ο Αγ . Γεώργιος της πλ.Καρύτση, η Αγ. Ειρήνη της οδού Αιόλου , ο Αγ. Κων/νος και το Οφθαλμιατρείο – όλοι οι τοίχοι της παλιάς Πρυτανείας καλύφτηκαν ολοσχερώς, με μαύρου και λευκού χρώματος συνεχή γκράφιτι.
Από πάνω ως κάτω!
Σημειώστε οτι το όμορφο τούτο με την κλασικίζουσα μορφολογία κτήριο, είχε διασκευαστεί τελευταία σε τεχνολογικό μουσείο (καταστράφηκε ολοσχερώς, κατά τη μεγάλη πυρκαγιά των επεισοδίων του 1991), ανήκει στο πιο παλιό και πιο φημισμένο Εκπαιδευτικό Ϊδρυμα της Ελλάδας στο τομέα της τεχνολογίας, που έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στην επιστημονική, τεχνική και οικονομική ανάπτυξη της χώρας από την ίδρυση του το 1836 αρχικά, ως «σχολείο τεχνών» και μετά βέβαια, την εγκατάστασή του( 1873) στη οδό Πατησίων με την χαρακτηριστική ονομασία ” Mετσόβιο” , προς τιμή των μεγάλων ευεργετών Γ. Aβέρωφ, N. Στουρνάρη & E. Tοσίτσα, των οποίων η γενέτειρα το Mέτσοβο, μια μικρή ιστορική πόλη της Ηπείρου,υπήρξε η κοιτίδα πολλών μεγάλων εθνικών ευεργετών.
Πολλές σκέψεις περνούσαν απο το μυαλό μου ,καθώς το έβλεπα ,αφού ούτε το είδος της απεικόνισης μπορούσα να συλλάβω , ούτε τον τρόπο της εικαστικής επέμβασης μπορούσα να αναγνωρίσω … αλλά με με μία απορία τι ακριβώς τέλος πάντων, συνέβη!
Κανείς δεν είδε τίποτε;
Κανείς δεν αντιλήφθηκε τίποτε;
Η αστυνομία που βρίσκεται σε συνεχείς περιπολίες στα Εξάρχεια δεν παρατήρησε τίποτε ;
Ώρες ατελείωτες ζωγράφιζαν οι γνωστοί – άγνωστοι κατά την προσφιλή των ΜΜΕ ρήση, «οι καλλιτέχνες» του τοίχου και δεν τους πήρε κανείς χαμπάρι;
Κι όμως … το μυστήριο τελικά λύθηκε!
Στα γκράφιτι, μία μορφή τέχνης, όπως λέγονται, αναγράφονται κείμενα ή εικόνες πάνω σε επιφάνειες που συνήθως βρίσκονται σε δημόσιους χώρους. Πρωτοεμφανίστηκαν την ίδια περίοδο και στα ίδια μέρη που αναπτύχτηκε το κίνημα και η κολτούρα του Χιπ Χοπ στην Αμερική (δεκαετίες’70 – ’80). Μάλιστα στο Μανχάτταν της Νέας Υόρκης ο πρώτος καλλιτέχνης των γκράφιτι ήταν ένας δικός μας, Eλληνοαμερικάνος απο την Ουάσιγκτον, ονόματι Δημήτρης, που για να κερδίσει την προσοχή των Νεουρκέζων, έγραψε τη λέξη TAKI, μαζί τον αριθμό της οδού που έμενε, τον 183rd, σαν ουρά . Λόγω του παράξενου ονόματος και του αριθμού, οι άνθρωποι άρχισαν να παίρνουν το μήνυμα του, γράφοντας στους τοίχους Mary 122, George 21, κτλ. Αυτό καταγράφηκε σε ένα άρθρο του 1971 στο New York Times με τον τίτλο Taki 183 και έτσι ο TAKI 183, έγινε ο πρώτος γραφίστας που αναγνωρίστηκε από την κοινωνία.
Σήμερα λοιπόν έμαθα, ότι τα μαυρόασπρα graffiti είνε μία καινούργια εικαστική σύνθεση, μία νέα μόδα ,που με τα μπλεγμένα τους γράμματα (wildstyle) με τους λευκούς και μαύρους εξωγήινους χαρακτήρες, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα που προκαλεί σόκ, φόβο και δέος και τα υπογράφουν καλλιτέχνες με τα ονόματα «Icos&Case» που ανήκουν στη Βερολινέζικη Σχολή του graffiti.
Λέγεται οτι το έργο έγινε μέσα σε 3 διαφορετικά sessions, με ρολό και πλαστικό χρώμα και όχι σπρέι, με σκοπό να μεταφέρει σημαντικά μηνύματα σε όλους εμάς τους διερχόμενους κατοίκους της πόλης.
Οι νέοι «καλλιτέχνες» ήθελαν να μας υπενθυμίσουν ότι το graffiti είνε μία άνευ ορίου τέχνη, με τεράστια δυναμική, κυριαρχία και επιβολή, που δεν μπορεί να περιορίζεται και να φυλακίζεται απο τίποτε και απο κανέναν , ένα νέο είδος μιάς προχωρημένης «επανάστασης» , χωρίς όμως τον οποιοδήποτε σεβασμό στις άλλες δημιουργίες και στο περιβάλλον.
Όλα βάφονται με ανελέητο και βίαιο τρόπο όχι ακριβώς για να εντυπωσιάσουν,αλλά για να σοκάρουν υπέρμετρα : πόρτες, παράθυρα, τζάμια, τοίχοι,πεζοδρόμια, κολώνες, γείσα ,αφίσες, στάσεις λεωφορείων, και ότι άλλο φυσικό η μή εμπόδιο που μπορεί να βρεθεί εμπόδιο στους περίεργους αυτούς «καλλιτέχνες».
Τότε κατάλαβα λοιπόν, οτι είχε επιλεγεί το Ε.Μ.Π.για την επιβολή της νέας μόδας, αυτής ακριβώς του σόκ, του φόβου και του δέους .
Αμέσως σκέφτηκα τι μπορεί να είχε γίνει η εντοιχισμένη μαρμάρινη επιγραφή στην εξωτερική πλευρά του κτηρίου της τ.Πρυτανείας , στη γωνία των οδών Στουρνάρη και Πατησίων, που έγραφε: «Ο ευπρεπισμός των κτηρίων του Ιδρύματος έγινε με δαπάνες των αποφοίτων του».
Όμως , όπως το περίμενα ,είχε καλυφτεί κι αυτή απο τα νέου τύπου επιθετικά και βίαια γκράφιτι!
Η άσκηση διώξεων για διακεκριμένη φθορά και καταστροφή δημόσιας περιουσίας απο την Εισαγγελία Αθηνών,ήταν η επακόλουθη ενέργεια των Αρχών, αυτών ακριβώς που άφησαν δυστυχώς αφύλακτο – και δεν είνε η πρώτη φορά- ένα τόσο ιστορικό Ίδρυμα.
Θα προκύψει τίποτε θετικό η θα έχουμε αναζωπυρώσεις και επεκτάσεις της νέας μόδας του επιθετικού και βίαιου γκράφιτι, παντού και πάντοτε ,με την παράλληλη ωστόσο καταστροφή όσων καλλιτεχνικών απέμειναν δημιουργημάτων στην Πρωτεύουσα μας ;
Ϊδωμεν !
Αθήνα 09.03.2015
α.θ.μ
Ενας απόφοιτος του Ε.Μ.Π.
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .