Λήμνος: Ο 33χρονος κτηνοτρόφος που μοίρασε γάλα στους πρόσφυγες

Μια ιστορία από τη Λήμνο προβάλει σήμερα η εφημερίδα Έθνος με τον 33χρονο Λημνιό κτηνοτρόφο Νάσο Καραγιαννάκη από το χωριό Κάσπακας της Λήμνου.

Όπως γράφει η εφημερίδα, ο 33χρονος περνούσε το πρωί της περασμένης Δευτέρας περνούσε κοντά από το Ακρωτήριο Μούρτζουφλος, όταν 108 πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων πολλά παιδιά, είχαν φτάσει στο νησί. Κατάφερε να συνεννοηθεί με σπαστά Αγγλικά μαζί τους. Τα παιδιά έκλαιγαν.

Ο ξένος που μιλούσε Αγγλικά τού είπε πως είχαν δύο μέρες να φάνε. «Εκείνη την ώρα βούρκωσαν τα μάτια μου, συγκινήθηκα», λέει στο «Εθνος». Θέλοντας να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορούσε, πήγε στο κοπάδι του, άρμεξε, έβρασε το γάλα, επέστρεψε και το μοίρασε στα προσφυγόπουλα. Τα παιδιά θα συνέχιζαν χορτασμένα το δύσκολο ταξίδι. Οι Σύροι, υποδέχτηκαν την κίνηση του κ. Καραγιαννάκη με χαμόγελα. «Καθημερινά γύρω στις 7 το πρωί περνάω από αυτό το σημείο», περιγράφει στο «Εθνος».

«Τη Δευτέρα στον κεντρικό δρόμο εμφανίστηκαν μερικοί μετανάστες, που είχαν καταφέρει να ανέβουν στην άσφαλτο από το ακρωτήρι. Είναι περίπου επτά χιλιόμετρα απόσταση. Τα παιδιά έκλαιγαν. Κάποιος που μιλούσε σπαστά Αγγλικά μάς είπε ότι είχαν να φάνε δύο μέρες και τότε τρελάθηκα. Σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να κάνω.

Δεν είχα τίποτα να τους δώσω και αποφάσισα αν δεν βρω κάτι να πάω να αγοράσω ψωμί. Πήγα στο μαντρί όπου έχουμε κατσίκες και τις άρμεξα. Καθάρισα το γάλα, το έβρασα και το πήγα πίσω. Τουλάχιστον να φάνε τα παιδιά. Εκανα μιάμιση ώρα να γυρίσω και τους είχαν ήδη πάει από το στρατόπεδο νερό και ψωμί. Ξεκίνησα να βάζω στα πλαστικά ποτηράκια γάλα και τα παιδιά βουτούσαν το ψωμάκι και έτρωγαν. Δύο, τρία ήταν μωρά και τους έδιναν το γάλα στο μπιμπερό.

Το γάλα ήταν καμιά τριανταριά κιλά και αφού έφαγαν τα παιδιά πήραν σειρά οι γυναίκες και μετά οι άνδρες. Δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε, αυτοί οι άνθρωποι έχουν τη δική τους γλώσσα και εμείς τη δική μας, μα με κοιτούσαν και έλεγαν με τα μάτια τους ευχαριστώ…

Εκείνο που ένιωσα αυτές τις στιγμές δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Ηταν πολύ συγκινητικό», λέει ο κ. Καραγιαννάκης. Και προσθέτει: «Εχω ένα παράπονο και θέλω να το πω. Υπάρχουν άνθρωποι εδώ, Ελληνες, που λένε για εκείνους “κακώς έρχονται”. Κάποια στιγμή μπορεί να πέρασε και από το δικό μου μυαλό. Αλλά αν έβλεπαν εκείνα τα μάτια θα άλλαζαν γνώμη. Να βοηθάμε ό,τι μπορούμε και όπως μπορούμε ο καθένας. Είναι απαραίτητο…».