Εορτολόγιο: Ηλίας, Λιάκος, Λιάκουρας, Λίας, Ηλιάνα, Λιάνα, Ηλιάννα, Ήλια.
20 Ιουλίου: Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης – Μέσα στη χορεία των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης ξεχωριστή είναι η θέση του προφήτη Ηλία.
Στην Καινή Διαθήκη το όνομα του προφήτη Ηλία αναφέρεται πολλές φορές από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Ο Ζαχαρίας, ο πατέρας του Προδρόμου, είπε πως ο Ιωάννης θα ερχόταν «ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου» (Λουκ., κεφ. α, στ. 17), θα είχε δηλαδή τα γνωρίσματα και το ζήλο του προφήτη Ηλία, θα ήταν ο ίδιος ο προφήτης Ηλίας, όπως ο λαός τον περίμενε να ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός, όταν έδωσε μαρτυρία για τον πρόδρομο Ιωάννη κι έπλεξε το εγκώμιο του, είπε πως αυτός ήταν ο Ηλίας «Αν θέλετε, να το παραδεχθείτε, αυτός είναι ο Ηλίας, που έμελλε να έλθει».
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Το πιο σπουδαίο είναι ότι οι μαθητές επάνω στο βουνό, κατά τη θεία Μεταμόρφωση, είδαν τους δυο Προφήτες, τον Μωϋσή και τον Ηλία, να συνομιλούν με τον Ιησού Χριστό. Όλα αυτά φανερώνουν την ξεχωριστή θέση του προφήτη Ηλία ανάμεσα στους Προφήτες και μέσα στη συνείδηση του λαού. Ακόμα και στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ακούοντας τη διδασκαλία και βλέποντας τα θαύματά του, έβλεπαν τον προφήτη Ηλία, που είχε ξανάρθει. Ο Ιησούς Χριστός ρώτησε· «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;». Κι οι μαθητές είπαν: «Ἰωάννην τὸν βαφτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν….».
Ο προφήτης Ηλίας έζησε τον 9 π.Χ. αιώνα και ήταν γιος του Σωβάκ και καταγόταν από τη Θέσβη (γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεσβίτης), το σημερινό El Istib, της περιοχής Γαλαάδ και άνηκε στην φυλή του Ααρών. Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε μία θεία οπτασία: Δύο άνδρες λευκοφορεμένοι τον ονόμαζαν Ηλία, τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν φλόγα να φάει. Τότε ο πατέρας του, πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού περιέγραψε την οπτασία στους ιερείς, εκείνοι του είπαν ερμηνεύοντας την οπτασία, ότι ο γιος του θα γίνει προφήτης και θα κρίνει το Ισραήλ με δίκοπο μαχαίρι και φωτιά.
Ο Προφήτης Ηλίας άσκησε το προφητικό του χάρισμα επί 25 έτη στα χρόνια του βασιλέα Αχαάβ, που βασίλεψε στα 873 – 854 π.Χ. Ο Αχαάβ και μάλιστα η γυναίκα του Ιεζάβελ ήσαν άνθρωποι ασεβείς κι εναντίον τους ήταν ο πόλεμος του προφήτη Ηλία. Η Ιεζάβελ, που δεν ήταν ισραηλίτισσα και γινόταν αιτία να νοθεύεται η πίστη από ειδωλολατρικά έθιμα, αυτή λοιπόν κυνήγησε πολύ τον προφήτη Ηλία, γι’ αυτό κι εκείνος αναγκαζόταν διαρκώς να φεύγει και να κρύβεται. Η Ιεζάβελ κυνηγούσε τον προφήτη Ηλία, όπως η Ηρωδιάδα τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Πρώτο μεγάλο σημείο, που έδωσε ο προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια. Σ’ αυτό το διάστημα ο Προφήτης κρυβόταν σε μια σπηλιά σ’ ένα χείμαρρο πέρ’ από τον Ιορδάνη. Εκεί υπήρχε λίγο νερό κι ένας κόρακας του πήγαινε τροφή κάθε πρωί. Όταν στέρεψε το νερό, έφυγε ο Προφήτης και πήγε στα Σάρεπτα της Σιδωνίας· όλα αυτά με εντολή του Θεού. Εκεί φιλοξενήθηκε σε μια χήρα γυναίκα, που είχε λίγο αλεύρι και λίγο λάδι, κι όμως έτρωγαν όλο τον καιρό και δεν έλειψαν. Η χήρα γυναίκα είχε ένα παιδί κι έτυχε να αρρωστήσει και να πεθάνει. Τότε ο Προφήτης προσευχήθηκε κι ανάστησε το παιδί.
Δεύτερο μεγάλο σημείο, που έδειξε ο Προφήτης Ηλίας, ήταν που προσευχήθηκε κι ήλθε φωτιά από τον ουρανό. Με προσταγή του βασιλέα Αχαάβ, μαζεύτηκαν τετρακόσιοι ειδωλολάτρες ψευτοιερείς, που τους προστάτευε η Ιεζάβελ. Τότε ο προφήτης Ηλίας τους προκάλεσε σ’ ένα διαγωνισμό. Του είπε κι έβαλαν πάνω στο θυσιαστήριο τα ξύλα και το σφάγιο για θυσία, και άρχισαν να τρέχουν γύρω και να φωνάζουν όλη την ήμερα τον ψεύτικο θεό Βάαλ, για να ρίξει φωτιά· «και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις». Τότε ο Προφήτης τους είπε· «Κάνετε πέρα! Τώρα θα κάνω εγώ τη θυσία μου». Έκανε δικό του θυσιαστήριο, έβαλε κι έβρεξαν καλά τρείς φορές τα ξύλα με νερό κι ύστερα προσευχήθηκε. Έπεσε τότε φωτιά από τον ουρανό κι αναποδογύρισε κι έκαψε ολόκληρο το θυσιαστήριο.
Ύστερα απ’ αυτό το σημείο, ο λαός έπιασε τους τετρακόσιους ψευτοϊερείς κι ο προφήτης Ηλίας τους τιμώρησε αυστηρά. Η Ιεζάβελ, αγριεμένη, κυνήγησε τον Προφήτη κι εκείνος έφυγε ψηλά στο Χωρήβ, εκεί που πριν πεντακόσια χρόνια ο Μωϋσής άκουσε τη φωνή του Θεού κι είδε τη βάτο να φλέγεται και να μην καίγεται. Εκεί ο προφήτης Ηλίας κρυβόταν σε μια σπηλιά κι ο Θεός τον δίδαξε ένα σπουδαίο μάθημα. Του είπε· «Ανέβα ψηλά στην κορυφή, και θα δεις το Θεό. Θα περάσει δυνατός αέρας· θα γίνει σεισμός· θα δεις φωτιά και θα περάσει ένα ανάλαφρο και δροσερό αεράκι. Ο Θεός δεν θα είναι ούτε στη θύελλα ούτε στο σεισμό ούτε στη φωτιά, αλλά στο ανάλαφρο αεράκι».
Άλλα θαυμαστά σημεία του πορφήτη Ηλία ήταν ότι διέσχισε τον Ιορδάνη ποταμό με την μυλωτή του και τέλος ότι αντί να πεθάνει ανελήφθη με άρμα πυρός στον ουρανό.
Να σημειώσουμε, ότι ο προφήτης Ηλίας, μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια από την ανάληψη του, απέστειλε γράμματα (ίσως δι’ Αγγέλου) στον βασιλέα Iωράμ, προβλέποντας τον θάνατο του επειδή απομακρύνθηκε από την λατρεία του αληθινού Θεού: «καὶ ἦλθεν αὐτῷ ἐν γραφῇ παρὰ ᾿Ηλιοὺ τοῦ προφήτου λέγων· τάδε λέγει Κύριος Θεὸς Δαυὶδ τοῦ πατρός σου· ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπορεύθης ἐν ὁδῷ ᾿Ιωσαφὰτ τοῦ πατρός σου καὶ ἐν ὁδοῖς ᾿Ασὰ βασιλέως ᾿Ιούδα» (Παραλειπομένων Β’, κεφ. 21, στίχος 12).
Το δε βιβλίο Σοφία Σειράχ αναφέρει ότι: «ΚΑΙ ἀνέστη ᾿Ηλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο…. ὡς ἐδοξάσθης, ᾿Ηλία, ἐν τοῖς θαυμασίοις σου· καὶ τίς ὅμοιός σοι καυχᾶσθαι; ὁ ἐγείρας νεκρὸν ἐκ θανάτου καὶ ἐξ ᾅδου ἐν λόγῳ ῾Υψίστου· ὁ καταγαγὼν βασιλεῖς εἰς ἀπώλειαν καὶ δεδοξασμένους ἀπὸ κλίνης αὐτῶν· ὁ ἀκούων ἐν Σινᾷ ἐλεγμὸν καὶ ἐν Χωρὴβ κρίματα ἐκδικήσεως· ὁ χρίων βασιλεῖς εἰς ἀνταπόδομα καὶ προφήτας διαδόχους μετ᾿ αὐτόν· ὁ ἀναληφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρὸς ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων…. μακάριοι οἱ ἰδόντες σε καὶ οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοσμημένοι, καὶ γὰρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα.» (Σοφία (Σειράχ, μη΄, 1<-11>).
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει, διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Αὐτόμελον.
Προφῆτα καὶ προόπτα τῶν μεγαλουργιῶν τοῦ Θεοῦ, Ἠλία μεγαλώνυμε, ὁ τῷ φθέγματί σου στήσας τὰ ὑδατόῤῥυτα νέφη, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν, πρὸς τὸν μόνον φιλάνθρωπον.
Μεγαλυνάριον
Δεύτε τον πυρίπνουν και ζηλωτήν, τον διά τεθρίππου, αρπαγέντα από της γής, της του Xριστού δευτέρας, Πρόδρομον παρουσίας, Hλίαν τον Θεσβίτην, ύμνοις τιμήσωμεν.
Έτερον Μεγαλυνάριον
Ζήλῳ οὐρανίῳ πυρποληθείς, φλέγεις τὴν ἀπάτην, ὡς πυρίπνους καὶ ζηλωτής· ὅθεν ἀνυψώθης ἐν ἅρματι πυρίνῳ, ὦ Ἠλιοὺ Προφῆτα, πρὸς βίον ἄφθαρτον.
Ὁ Οἶκος
Τὴν πολλὴν τῶν ἀνθρώπων ἀνομίαν, Θεοῦ δὲ τὴν ἄμετρον φιλανθρωπίαν, θεασάμενος ὁ Προφήτης Ἠλίας, ἐταράπτετο θυμούμενος, καὶ λόγους ἀσπλαγχνίας πρὸς τὸν εὔσπλαγχνον ἐκίνησεν. Ὀργίσθητι βοήσας, ἐπὶ τοὺς ἀθετήσαντάς σε, Κριτὰ δικαιότατε. Ἀλλὰ τὰ σπλάγχνα τοῦ ἀγαθοῦ, οὐδόλως παρεκίνησε πρὸς τὸ τιμωρήσασθαι τοὺς αὐτὸν ἀθετήσαντας· ἀεὶ γὰρ τὴν μετάνοιαν πάντων ἀναμένει, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ὡς Προφήτης τοῦ ὄντως θείου φωτός, τοὺς προφήτας τοῦ ψεύδους καταβαλών, ἐν τούτῳ διήλεγξας, Ἀχαὰβ ἀνομήσαντα, μὴ προσκυνεῖν διδάξας, τῷ Βάαλ πανένδοξε, καὶ εὐχῇ αἰτήσας, ἐξ ὕψους τὰ νάματα· ὅθεν καὶ πυρίνῳ, ἀνελήφθης Ἠλία, ὀχήματι μετάρσιος, διφρηλάτης πρὸς Κύριον· διὰ τοῦτο βοῶμέν σοι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
911 – Ο Ρόλλο της Νορμανδίας πολιορκεί την πόλη Σαρτρ στη Γαλλία.
1189 – Ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος τοποθετείται επίσημα ως δούκας της Νορμανδίας.
1402 – Μάχη της Άγκυρας: Ο Ταμερλάνος νικά τις δυνάμεις του σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Βαγιαζήτ Α΄.
1810 – Πολίτες της Μπογκοτά, στη Νέα Γρανάδα, ανακηρύσσουν την ανεξαρτησία από την Ισπανία.
1822 – Ο οθωμανικός στόλος, αποτελούμενος από 84 πλοία, αποτυγχάνει να καταλάβει το Βασιλάδι Αιτωλοακαρνανίας στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου.
1866 – Αυστρο-πρωσικός πόλεμος: Ναυμαχία της Λίσσας. Το αυστριακό ναυτικό νικά το ιταλικό ναυτικό κοντά στο νησί Βις στην Αδριατική θάλασσα.
1871 – Η Βρετανική Κολομβία εντάσσεται στη συνομοσπονδία του Καναδά.
1885 – Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αγγλίας νομιμοποιεί τον επαγγελματισμό στο ποδόσφαιρο.
1917 – Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Υπογράφεται από τη Γιουγκοσλαβική Επιτροπή και το βασίλειο της Σερβίας η Διακήρυξη της Κέρκυρας, η οποία οδηγεί στη δημιουργία του μεταπολεμικού Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας.
1932 – Πρωσικό πραξικόπημα: Ο Γερμανός πρόεδρος Πάουλ φον Χίντενμπουργκ διαλύει την κυβέρνηση της Πρωσίας.
1934 – Εργατική αναταραχή στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής: Η αστυνομία της Μινεάπολης ανοίγει πυρ εναντίον οδηγών φορτηγών, σκοτώνοντας 2 και τραυματίζοντας 67.
1935 – Αεροσκάφος της KLM πετώντας από το Μιλάνο προς τη Φραγκφούρτη συντρίβεται σε βουνό της Ελβετίας, σκοτώνοντας δεκατρία άτομα.
1936 – Υπογράφεται στην Ελβετία η Συνθήκη του Μοντρέ, η οποία παραχωρεί στην Τουρκία τον έλεγχο του Ελλήσποντου και του Βοσπόρου αλλά εγγυάται την ελεύθερη διέλευση των πλοίων όλων των κρατών σε καιρό ειρήνης.
1941 – Ο Σοβιετικός ηγέτης Ιωσήφ Στάλιν ενοποιεί τις Επιτροπές Εσωτερικών Υποθέσεων και Εθνικής Ασφαλείας στο Λαϊκό Κομισαριάτο Εσωτερικών Υποθέσεων και τοποθετεί επικεφαλής τον Λαβρέντι Μπέρια.
1944 – Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Ο Αδόλφος Χίτλερ διασώζεται από απόπειρα δολοφονίας με επικεφαλής τον συνταγματάρχη του γερμανικού στρατού Κλάους φον Στάουφενμπεργκ.
1949 – Το Ισραήλ και η Συρία υπογράφουν εκεχειρία για να τερματίσουν το 19μηνο πόλεμο.
1960 – Για πρώτη φορά εκτοξεύεται με επιτυχία πύραυλος Πολάρις από ένα υποβρύχιο, το USS George Washington.
1969 – Οι αστροναύτες Νηλ Άρμστρονγκ και Μπαζ Όλντριν γίνονται οι πρώτοι άνθρωποι που προσεδαφίζονται στη Σελήνη.
1974 – Πρωινές ώρες αρχίζει η αποβατική Επιχείρηση Αττίλας Ι, που θα αποτελέσει το προγεφύρωμα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και που θα ολοκληρωθεί ένα μήνα μετά με τη φάση Αττίλας ΙΙ.
Γεννήσεις
356 π.Χ. – Μέγας Αλέξανδρος, βασιλιάς της Μακεδονίας
647 – Γιαζίντ Α΄, Άραβας χαλίφης
1304 – Πετράρχης, Ιταλός ποιητής
1375 – Ριχάρδος, 3ος κόμης του Κέιμπριτζ
1519 – Πάπας Ιννοκέντιος Θ΄
1766 – Τόμας Μπρους, 7ος κόμης του Έλγιν
1785 – Μαχμούτ Β΄, Οθωμανός σουλτάνος
1804 – Ρίτσαρντ Όουεν, Άγγλος βιολόγος
1822 – Γκρέγκορ Μέντελ, Αυστριακός επιστήμονας
1864 – Έρικ Άξελ Κάρλφελντ, Σουηδός συγγραφέας
1873 – Αλμπέρτου Σάντους-Ντουμό, Βραζιλιάνος αεροπόρος
1895 – Ίγκορ Ταμ, Ρώσος φυσικός
1909 – Ιωάννης Ε. Φωκάς, Έλληνας αστρονόμος
1914 – Χαρίλαος Φλωράκης, Έλληνας πολιτικός
1919 – Έντμουντ Χίλαρι, Νεοζηλανδός ορειβάτης
1925 – Ζακ Ντελόρ, Γάλλος οικονομολόγος και πολιτικός
1928 – Μπελαΐντ Αμπντεσαλάμ, Αλγερινός πολιτικός
1930 – Γιάννης Αγγούρης, Έλληνας συγγραφέας και δημοσιογράφος
1934 – Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ελληνίδα ηθοποιός
1938 – Ασλάν Αμπασίτζε, Γεωργιανός πολιτικός
1938 – Ντενίζ Μπαϊκάλ, Τούρκος πολιτικός
1941 – Περικλής Κοροβέσης, Έλληνας συγγραφέας και πολιτικός
1945 – Κιμ Καρνς, Αμερικανίδα τραγουδίστρια
1947 – Κάρλος Σαντάνα, Μεξικανός κιθαρίστας
1962 – Σαμίρ Κουντάρ, Λιβανέζος μέλος της Χεζμπολάχ
1966 – Ενρίκε Πένια Νιέτο, Μεξικανός πολιτικός
1971 – Σάντρα Ο, Καναδή ηθοποιός
1975 – Ρέι Άλλεν, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
1975 – Ροδόλφο Αρουαμπαρένα, Αργεντινός ποδοσφαιριστής
1978 – Γουίλι Σόλομον, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
1993 – Λυκά Ντίνι, Γάλλος ποδοσφαιριστής
Θάνατοι
985 – Αντίπαπας Βονιφάτιος Ζ΄
1031 – Ροβέρτος Β΄, βασιλιάς της Γαλλίας
1039 – Κορράδος Β΄, δούκας της Καρινθίας
1320 – Οσίν, βασιλιάς της Αρμενίας
1358 – Αλβέρτος Β΄, δούκας της Αυστρίας
1387 – Ροβέρτος Δ΄ του Αρτουά, κόμης του Ε
1398 – Ρότζερ Μόρτιμερ, 4ος κόμης του Μαρς
1524 – Κλαυδία, βασίλισσα της Γαλλίας
1792 – Λάμπρος Τζαβέλας, Έλληνας αγωνιστής
1816 – Γαβριήλ Ντερζάβιν, Ρώσος ποιητής
1829 – Αθανάσιος Ψαλίδας, Έλληνας λόγιος και συγγραφέας
1866 – Μπέρναρντ Ρίμαν, Γερμανός μαθηματικός
1903 – Πάπας Λέων ΙΓ΄
1906 – Τρύφων Μουτζόπουλος, Έλληνας μεγαλέμπορος
1908 – Δημήτριος Βικέλας, Έλληνας πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής
1923 – Πάντσο Βίγια, Μεξικανός στρατηγός
1926 – Φέλιξ Ντζερζίνσκι, Σοβιετικός πολιτικός
1937 – Γουλιέλμο Μαρκόνι, Ιταλός φυσικός και εφευρέτης
1943 – Πέτρος Θηβαίος, Έλληνας νομικός και πολιτικός
1945 – Πωλ Βαλερύ, Γάλλος συγγραφέας
1951 – Γουλιέλμος, πρίγκιπας της Πρωσίας
1955 – Καλούστ Γκιουλμπενκιάν, Αρμένιος επιχειρηματίας
1965 – Στέργιος Μπινόπουλος, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός
1967 – Φικρέτ Μουαλά, Τούρκος ζωγράφος
1973 – Μπρους Λι, Αμερικανός ηθοποιός
1974 – Ελευθέριος Τσομάκης, Έλληνας στρατιωτικός
1981 – Δημήτρης Χατζής, Έλληνας συγγραφέας
1981 – Κώστας Χούμης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1984 – Δημήτριος Ζέρβας, Έλληνας πολιτικός
1987 – Αιμιλία Καραβία, Ελληνίδα δημοσιογράφος
1989 – Γιάννης Τσαρούχης, Έλληνας ζωγράφος και σκηνογράφος
1991 – Συμεών Μαυροσκούφης, Έλληνας διαιτητής καλαθοσφαίρισης
1994 – Σάββας Χαρατσίδης, Έλληνας ζωγράφος
2002 – Μιχάλης Κρητικόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
2006 – Αριστείδης Σκυλίτσης, Έλληνας πολιτικός
2013 – Ευστάθιος Αλεξανδρής, Έλληνας πολιτικός
2014 – Μπόσγουελ Ουίλιαμς, γενικός κυβερνήτης της Αγίας Λουκίας
2015 – Γιώργος Βελέντζας, Έλληνας ηθοποιός
2015 – Νίκος Χουλιαράς, Έλληνας ζωγράφος και τραγουδοποιός
2017 – Τσέστερ Μπένινγκτον, Αμερικανός τραγουδιστής (Linkin Park)