Οι πιθανότητες επαναμόλυνσης από κορονοϊό και πότε

Κορονοϊός: Συχνά γεννιέται η απορία σε άτομα που μολύνθηκαν από κορονοϊό εάν είναι πιθανό να επαναμολυνθούν και πότε.

Η ισχύς και η διάρκεια της ανοσίας μετά από μόλυνση με SARS-CoV-2 είναι, πράγματι, πολύ σημαντικές για την κλινική πρακτική, αλλά και για τον ευρύτερο σχεδιασμό των προληπτικών και θεραπευτικών στρατηγικών δημόσιας υγείας. Σε ένα πρόσφατο άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Annals of Internal Medicine, οι συγγραφείς συνέθεσαν και μετα-ανέλυσαν όλα τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με την πιθανότητα επαναμόλυνσης από κορονοϊό.

Οι γιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Σταυρούλα Πάσχου (επίκουρη καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (καθηγητής Θεραπευτικής-Αιματολογίας-Ογκολογίας και πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα κύρια σημεία του άρθρου.

Συμπεριελήφθησαν 18 μελέτες, που διερεύνησαν τον κίνδυνο επαναμόλυνσης μετά από μόλυνση με SARS-CoV-2 σε σύγκριση με τον κίνδυνο μόλυνσης σε άτομα χωρίς προηγούμενη μόλυνση. Μεταξύ των μελετών, ο κίνδυνος επαναμόλυνσης κυμαινόταν από 0% έως 2,2%. Με άλλα λόγια, σε άτομα με πρόσφατη λοίμωξη SARS-CoV-2 αποφεύχθηκε 80% ως 98% των συμπτωματικών λοιμώξεων με παραλλαγές αρχικού τύπου ή Άλφα συγκριτικά με μη εμβολιασμένα, μη προηγουμένως μολυσμένα άτομα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μητσοτάκης για κορωνοϊό: «Ο εμβολιασμός μειώνει τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης κατά 90%, μην το αμελείτε»

ΕΟΔΥ: 103 θάνατοι από κορωνοϊό, 68 οι διασωληνωμένοι -«Σαρώνει» η υποπαραλλαγή JN

Σύμφωνα με τη μετα-ανάλυση των δεδομένων, η προηγούμενη μόλυνση μείωσε τον κίνδυνο επαναμόλυνσης κατά 87%, ισοδυναμώντας με 4,3 λιγότερες λοιμώξεις ανά 100 άτομα στον γενικό πληθυσμό και μεταξύ εργαζομένων στον τομέα της υγείας και 26,6 λιγότερες λοιμώξεις ανά 100 άτομα σε δομές παροχής φροντίδας. Η προστασία παρέμεινε πάνω από 80% για τουλάχιστον επτά μήνες.

Τα αποτελέσματα για τους ηλικιωμένους ήταν λιγότερο σαφή. Οι μέθοδοι για την ανίχνευση και τη διάγνωση της λοίμωξης διέφεραν μεταξύ των μελετών. Σημειώνεται, ότι καμία από τις μελέτες που συμπεριελήφθησαν δεν ακολούθησε ασθενείς μετά την εμφάνιση της παραλλαγής Δέλτα ή Όμικρον.

Συμπερασματικά, πριν από την εμφάνιση των παραλλαγών Δέλτα και Όμικρον, τα άτομα με πρόσφατη μόλυνση είχαν ισχυρή προστασία έναντι των συμπτωματικών επαναμολύνσεων από κορονοϊό για επτά μήνες σε σύγκριση με μη εμβολιασμένα, προηγουμένως μη μολυσμένα άτομα. Μένει να διερευνηθεί η ανθεκτικότητα της προστασίας επαναμόλυνσης από τις πιο πρόσφατες παραλλαγές.

Ε.Φ.