Οι προσδοκίες της συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν

Μία ευκαιρία στο διάλογο δίνουν απόψε οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με την επικείμενη συνάντηση τους στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ να έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας των διεθνών μέσων.

Μετά από μία μακρά περίοδο έντασης με την τουρκική προκλητικότητα να έχει φτάσει στο ζενίθ Ελλάδα και Τουρκία επιχειρούν να βρουν τα περιθώρια για μια πρώτη προσέγγιση σε θέματα που απασχολούν και τις δύο πλευρές και να βάλουν τις βάσεις για κάτι καλύτερο στο μέλλον.
Ωστόσο, η Αθήνα δεν τρέφει υψηλές προσδοκίες γνωρίζοντας πολύ καλά τη στρατηγική της Τουρκίας που βασίζεται σε μία μαξιμαλιστική θεώρηση μιας δήθεν περιφερειακής δύναμης που βάζει τους κανόνες στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Μπορεί η ελληνική Κυβέρνηση να έχει ταχθεί υπέρ της συνέχισης του διαλόγου με την Άγκυρα αλλά η διαρκής επιθετικότητα και η ασταθής αντιμετώπιση των διμερών σχέσεων από την πλευρά του Τούρκου Προέδρου δεν αφήνουν περιθώρια για υψηλές προσδοκίες.
Κορυφαίοι αναλυτές συσχετίζουν τους τελευταίους διπλωματικούς χειρισμούς των Τούρκων με την επιδείνωση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, αλλά και με την ισχυρή πίεση που δέχεται το πολιτικό κατεστημένο λόγω των αναταράξεων στην οικονομία και στο πεδίο της πανδημίας. Στην αντίπερα όχθη, η Ελλάδα πορεύεται με γνώμονα το εθνικό αλλά και το ευρωπαϊκό συμφέρον λειτουργώντας διαχρονικά ως παράγοντας σταθερότητας στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, χωρίς ωστόσο να κάνει βήμα πίσω από την υπεράσπιση των εθνικών κεκτημένων.
Εξάλλου, από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέπτυξε μια πολυσχιδή εξωτερική πολιτική στο πλαίσιο της οποίας εντάσσονται στρατηγικές κινήσεις ενδυνάμωσης της θέσης της χώρας, όπως η κήρυξη ΑΟΖ με την Ιταλία, η σύναψη συμφωνιών και η εμβάθυνση των σχέσεων με το Ισραήλ και την Αίγυπτο αλλά και στοχευμένα ανοίγματα στον αραβικό κόσμο.
Η Ελλάδα έχει ήδη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να διαδραματίσει έναν κομβικό ρόλο σε καίριους τομείς που επηρεάζουν το διεθνές status quo όπως είναι η ενέργεια, η στρατιωτική συνεργασία και η οικονομία, επιδιώκοντας ταυτόχρονα τις σχέσεις καλής γειτονίας στη βάση του σεβασμού του διεθνούς Δικαίου.