Όλοι εναντίον όλων στο ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα γενικευμένο πόλεμο αλληλοεξόντωσης, από εκείνους τους παλιούς, τους δολοφονικούς (στην κυριολεξία) που έγραψαν την κανονική ιστορία της καθ’ ημάς αριστεράς ακόμη πριν την εμφάνιση του Ζαχαριάδη.
Η κατάσταση στην Κουμουνδούρου και στις φιλικές της πολιτικές περιοχές (παλαιοπασόκοι γεφυρατζήδες) έχει ξεφύγει ήδη και τίποτε και κανένας δεν είναι σε θέση να τη διαχειριστεί ή να την ελέγξει.
Του Χρήστου Υφαντή
Ο Καρανίκας και η Βάκρη (και όλοι οι ανάλογοι από κάθε πλευρά) είναι η γραφική αποτύπωση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί, αυτή στην οποία ο καθένας «οπλαρχηγός» επενδύει για να ξεφτιλίσει τον αντίπαλο με όπλο τη διακωμώδηση και το γέλιο. Η εικόνα ενός Καρανίκα να επιχειρεί να διαμορφώσει όρους υπέρ των προεδρικών στο εσωτερικό παιχνίδι εξουσίας ασκώντας κριτική στον Μητσοτάκη και στους «53+» για την υπογραφή τη συμφωνίας οριοθέτησης της ΑΟΖ (μερικής) με την Αίγυπτο συναγωνίζεται ευθέως τα σκετσάκια του Σεφερλή στο Δελφινάριο, μόνο που αυτά του Μάρκου βγάζουν γέλιο, την ώρα που οι πολιτικές παρεμβάσεις του Καρανίκα παράγουν άφθονο κλάμα για την κατάντια της αριστερής πολιτικής στη χώρα.
Τον τόνο των εξελίξεων προφανώς και δεν τον δίνει ο κάθε Καρανίκας, την ώρα που αποπειράται να διαμορφώσει τις εσωκομματικές ισορροπίες και καταλήγει στην έσχατη ανυποληψία.
Το στοίχημα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίζεται στη δικαίωση του Καρανίκα ή της Βάκρη, στην επιβεβαίωση της Αυλωνίτου ή της Καββαδία, στην «επακούμβηση» του Κοτζιά στον Μπίστη. Η μεγάλη σύγκρουση αφορά πλέον στην ίδια την ύπαρξη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως αυτή τη στιγμή είναι δομημένο και λειτουργεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει ολοταχώς στη διάλυση, στην οριστική ρήξη από την οποία θα προκύψουν δύο ή περισσότεροι πολιτικοί σχηματισμοί εντός μιας αριστεράς που θα κατακερματιστεί και πάλι «εις τα εξ ων συνετέθη», επιβεβαιώνοντας την ιστορική ρήση του Μαρξ για τα ιστορικά γεγονότα και τις μορφές με τις οποίες εμφανίζονται.
Η σημερινή, ομοσπονδιακή μορφή (Τσίπρας – Τσακαλώτος) με την οποία λειτουργεί το κόμμα σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν. Τίποτε δεν μπορεί να συγκρατήσει την πορεία προς τον γκρεμό.
Στο εσωτερικό του κόμματος, στις οργανώσεις (όσες απόμειναν), στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μικρών και μεγάλων στελεχών το θέμα έπαψε να είναι «οι όροι και οι προϋποθέσεις μιας πολιτικής ενότητας του χώρου», καθώς αυτή έχει, ήδη, αποθάνει και κανείς δεν ασχολείται μαζί της. Κανείς δεν συνεργάζεται με κανένα «αν δεν είναι δικός μας» και οι γωνίες με τις εσοχές των διαδρόμων έγιναν πολύ επικίνδυνα σημεία για τα συντροφικά μαχαιρώματα.
Οι διεργασίες που εξελίσσονται (το είπε και ο κορυφαίος Καρανίκας) αφορούν αποκλειστικά στους όρους και στους αριθμούς της διάσπασης, στο τμήμα του κομματικού μηχανισμού που θα μετακινηθεί προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, στις προϋποθέσεις με βάση τις οποίες θα εξελιχθεί η επόμενη μέρα. Ήδη οι «53+» εδρεύουν και λειτουργούν στην ουσία εκτός των γραφείων της Κουμουνδούρου σε δικά τους στέκια ως ένα κανονικό νέο πολιτικό κόμμα της αριστεράς, που ελάχιστη έως καμία σχέση έχει με την ομάδα Τσίπρα και όσους την αποτελούν ή συμπορεύονται μαζί της.
Στο δρόμο προς το συνέδριο οι προβληματισμοί που αναπτύσσονται δεν αφορούν, πλέον, στους όρους διεξαγωγής του, αλλά στη χρησιμότητα της διεξαγωγής. Είναι πολλοί εκείνοι που επιλέγουν να υπερασπιστούν την άποψη να μην διεξαχθεί σύντομα η κορυφαία εσωκομματική διαδικασία, ώστε, τεχνητά, να μεταφερθεί ο χρόνος της τελικής σύγκρουσης για αργότερα σε μια απέλπιδα προσπάθεια μήπως συμβεί κανένα θαύμα και το κόμμα ανακάμψει από την καταστροφή που το απειλεί.
Στη λογική αυτή έχουν προσχωρήσει εσχάτως «οι σοφοί του κόμματος» καθώς η εμπειρία τους να διαβάζουν τα σημάδια τους έχει προκαλέσει μεγάλες ανησυχίες για την επόμενη μέρα για την τύχη ενός πολιτικού οργανισμού που έχει ένα, ακόμη, μεγάλο έλλειμμα. Δεν διαθέτει πλέον την πολυτέλεια των ηγετικών προσωπικοτήτων κοινής αποδοχής που μπορούν να ρίξουν το ειδικό τους βάρος υπέρ μιας επιλογής πολιτικής ενότητας (η ιδεολογική έχει απωλεσθεί οριστικά) και να εισακουστούν, βάζοντας ως «ενέχυρο» την προσωπική τους συμμετοχή και παρουσία στις εσωκομματικές εξελίξεις.
Στην κατεύθυνση αυτή η πρωτοβουλία Κωνσταντόπουλου για την επανίδρυση της ευρωπαϊκής αριστεράς με διαδικασίες ανοιχτής δημοκρατικής πρόσκλησης έχει αρχίσει και παράγει αποτελέσματα, που είναι πιθανό σύντομα να αποκτήσουν και οργανωτική, πρωτόλεια έστω, μορφή. lykavitos.gr
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .