Αφοπλισμό της χώρας με μείωση τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ κατ’έτος των δαπανών για ανταλλακτικά, καύσιμα και λειτουργικά έξοδα ή εναλλακτικά κόψιμο συντάξεων και αυξήσεις ΦΠΑ, ήταν οι απαιτήσεις των δανειστών στην ελληνική αντιπροσωπεία που προκάλεσαν την ρήξη, η οποία φαίνεται δύσκολο πλέον να γεφυρωθεί (και γιατί να γεφυρωθεί, έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση στην Ευρώπη, είναι το ερώτημα) μεταξύ της Ελλάδος και των δανειστών.
Το παρασκήνιο της συνάντησης, όπως αναφέρουν πηγές του defencenet.gr από το Μέγαρο Μαξίμου περιγράφεται μια κατάσταση εκβιασμού κι απορριψης όλων των ελληνικών θέσεων. Ακόμα κια αυτών που αρχικά είχαν γίνει δεκτές.
Η ελληνική πλευρά αντιπρότεινε για το δημοσιονομικό κενό έως 1,9 % του ΑΕΠ να καλυφθεί, όπως λένε, με μέτρα «βέβαιης απόδοσης» (δηλαδή αυξήσεις φόρων, περικοπές σε δαπάνες για πρόωρες συντάξεις και μείωση των αμυντικών δαπανών κλπ).
Για το υπόλοιπο 0,6% του ΑΕΠ πρότειναν διοικητικά μέτρα όπως πχ ενοποιήσεις Ταμείων και φορέων κλπ, χωρίς όμως μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Αρνήθηκε επίσης και να μετακυλίσει στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ βασικά αγαθά όπως το ρεύμα.
Για 2015 είχαν σχεδόν συμφωνήσει.
Οι δανειστές ζητούσαν για το 2016 μέτρα ύψους 2,5% του ΑΕΠ (2,7 δισ. ευρώ) για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό. Τα μέτρα που πρότειναν ήταν μείωση των αμυντικών δαπανών μέχρισημείου εξαφανίσεως μειώσεις – συντάξεις και το ηλεκτρικό ρεύμα να μπει στον υψηλό ΦΠΑ.
Με αυτό τον τρόπο απορρίπτονταν τα ισοδύναμα της που προτείνονταν από την κυβέρνηση.
Και τόνισαν στην ομάδα διαπραγμάτευσης που έστειλε η κυβέρνηση ότι «Δεν ήρθαμε εδώ για να το διαπραγματευτούμε, δεν είμαστε εξουσιοδοτημένοι να διαπραγματευτούμε, αυτές τις εντολές πήραμε, πείτε μας τι θα κάνετε, τι προτάσεις έχετε σε αυτά»!
Επί της ουσίας, οι ξένοι ζητούσαν μέτρα 2,5 δισ. και η ελληνική πλευρά έδινε τα 2 δισ. αλλά χωρίς μειώσεις συντάξεων και μόνον από φόρους και περικοπή των πρόωρων συντάξεων..
Ειδικά για τον ΦΠΑ, οι δανειστές επιμένουν σε μόνον δυο συντελεστες και να πάει το ηλεκτρικό ρευμα στον υψηλό συντελεστή. Η ελληνική αντιπροτείνει τρεις συντελεστές (6% – 13% – 23%) και δέχεται ότι τα τυποποιημένα προϊόντα θα πωλούνται με 23% ενώ τα φρέσκα στο 13%.
Που και πάλι είναι μία αποδοχή που θα τινάξει τις τιμές των τροφίμων και το κόστος ζωής “στον ουρανό”.
Τι δείχνουν τα παραπάνω; Οτι αυτή την στιγμή η κατάσταση κινείται μεταξύ μιας – ακόμα – κακής συμφωνίας με τους δανειστές και μιας ρήξης. Και μια “κακή συμφωνία” μπορεί να την θέλουν όλοι οι δανειστές και οι συνεργάτες τους στην Ελλάδα, αλλά θα ήταν θάνατος για την χώρα. Αρα η ρήξη είναι η μοναδική λογική επιλογή.
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν πρόκειται να δεχθεί κάτι λιγότερο από μια καλή συμφωνία ή μία ρήξη.
Σε τελική ανάλυση τα έθνη δεν πεθαίνουν όταν είναι ελεύθερα. Οταν τα πνίγουν οι αλυσίδες, όμως, αργοσβήνουν…
Εν πάση περιπτώσει η ελληνική αντιπροσωπεία απέρριψε και το ύφος και το περιεχόμενο της συζήτησης και αποχώρησε αφού συνομίλησε με την Αθήνα και τον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα.
Την Πέμπτη η “μονομάχος” Γ.Βαρουφάκης στο Eurogroup, θα πει το μεγάλο “όχι” αν δεν αλλάξουν τα πράγματα.
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .