Η Βουλγαρία είναι εδώ και καιρό ευθυγραμμισμένη με τις ΗΠΑ για τους αγωγούς, ενώ η Ελλάδα μόλις τώρα με κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έλαβε την ίδια απόφαση.
Υπογράφηκε εχθές η συμφωνία κατασκευής ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου – IGB, μεταξύ των δύο κυβερνήσεων Ελλάδας και Βουλγαρίας, με τον κ. Σκουρλέτη να δηλώνει ότι η Ελλάδα ήδη μετατρέπεται σε ενεργειακό κόμβο για τα Βαλκάνια (με τον TAP και τον IGB, αλλά και το νέο terminal LNG (Υγροποιημένο Φυσικό αέριο) στην Αλεξανδρούπολη.
Η αναφορά της Βουλγαρικής Ραδιοφωνίας στο θέμα είχε το ίδιο περιεχόμενο, με την διαφορά ότι γινόταν λόγος για τον πρωταρχικό ρόλο της Βουλγαρίας στον εφοδιασμό της Ευρώπης.
Κατ’ αρχάς να πούμε, ότι δεν πρόκειται περί αγωγού που μπορεί αμέσως με την λειτουργία του -το 2019, προβλέπεται- να τροφοδοτηθεί η Ευρώπη, λόγω του ότι θα μεταφέρει μόνον 3 δισ. κ.μ. για τις ανάγκες της Βουλγαρίας, που επιθυμεί να απεξαρτηθεί από την Ρωσία (παρ’ όλο που, όπως θα δούμε άλλη φορά, σχεδιάζει να αντικαταστήσει την Τουρκία στον αναβληθέντα -ή ματαιωθέντα;- TurkishStream).
Ούτε μπορεί να συνδεθεί με τον ΤΑΡ για να μεταφέρει αέριο στην Κεντρική Ευρώπη, λόγω του ότι ο ΤΑΡ μπορεί να καλύψει το 2% των ευρωπαϊκών αναγκών, και ήδη θα τροφοδοτήσει την Ιταλία που συμμετέχει στην κατασκευή του. Τα οποιαδήποτε μεγαλόπνοα σχέδια, ίσως υλοποιηθούν μετά την πάροδο πολλών ετών, εάν έως τότε δεν προτιμηθούν άλλες πηγές ενέργειας.
Η Βουλγαρία, εδώ και πολύ καιρό, είναι ευθυγραμμισμένη πλήρως με τις ΗΠΑ για τους αγωγούς, ενώ η Ελλάδα μόλις τώρα με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έλαβε την ίδια απόφαση. Προ καιρού, για την κατασκευή του νότιου διαδρόμου φυσικού αερίου που θα διασυνδέει ενεργειακά τη Βουλγαρία με την Ελλάδα, αλλά και τις άλλες βαλκανικές χώρες, είχε σειρά συζητήσεων ο Βούλγαρος πρόεδρος κ. Ρόσεν Πλεβνέλιεφ και με τον ειδικό συντονιστή για την ενέργεια του αμερικανικού υπουργείου των Εξωτερικών, κ. Άμος Χόχσταϊν, ο οποίος συνεζήτησε το θέμα και με την ελληνική κυβέρνηση.
Για κάποιο λόγο -πιθανώς λόγω των εσωτερικών εξελίξεων στην Ελλάδα- η υπογραφή της συμφωνίας που είχε προγραμματισθεί για τις 12 Ιουνίου, όπως είχε δηλώσει ο αναπληρωτής υπουργός Ενέργειας της Βουλγαρίας, κ. Τζέτσο Στάνκοφ, αναβλήθηκε, χωρίς να δοθεί επισήμως κάποια εξήγηση. Ο Βούλγαρος υπουργός είχε εκφράσει την ελπίδα ότι η απόφαση για την επένδυση θα υπογραφεί έστω μέχρι το τέλος Ιουνίου.
Ούτε αυτό συνέβη, επειδή ίσως ο κ. Λαφαζάνης αεροβατούσε θεωρώντας βέβαιη την προμήθεια αερίου από την Ρωσία, αγνοώντας και τους νηπιακούς κανόνες του διεθνούς παιχνιδιού. Ούτε στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ που έγινε στην Αγία Πετρούπολη, υπήρξε συμφωνία υπογραφής, χωρίς πάλι να διευκρινιστούν οι λόγοι της αναβολής. Ήταν η ημέρα που ο κ. Τσίπρας έμπλεος ενθουσιασμού βάπτισε τον TurkishStream σε GreeceStream.
Τελικά, ο κ. Άμος Χόχσταϊν θα εξήγησε πώς παίζεται το παιχνίδι και ο κ. Σκουρλέτης -ομοίων πεποιθήσεων με τον κ. Λαφαζάνη, αλλά προτιμήσας την υπουργική καρέκλα- υπέγραψε εχθές.
Η Βουλγαρία σχεδιάζει αφενός να τροφοδοτηθεί με φυσικό ή υγροποιημένο αέριο από την Αλεξανδρούπολη, αφετέρου με αγωγό που συνδέει την Ρουμανία με την Βουλγαρία, να προμηθεύεται από την πρώτη το τυχόν περίσσευμά της σε πετρέλαιο. Ελπίζει δε, ότι κάποια στιγμή οι ποσότητες θα αυξηθούν, ώστε περάσει το αέριο και στην Κεντρική Ευρώπη. Οι Βούλγαροι κάνουν ήδη λόγο για “Βουλγαρικό ρεύμα”.
Για την Ελλάδα μένει ως κέρδος τα μεταφορικά, αλλά και ο τερματικός σταθμός στην Αλεξανδρούπολη, που θα δώσει κάποιες θέσεις εργασίας. Καλό είναι επομένως να μη δίδεται η εντύπωση κάποιου σπουδαίου έργου (συμμετέχουμε κατά το 25%),, χωρίς φυσικά και να το απαξιώνουμε, αφού πρόκειται γι’ επένδυση στις δύο χώρες αξίας περίπου 250 εκατ. ευρώ. Όλα αυτά, με την προϋπόθεση πως η Ελλάδα θα βρει Έλληνες χρηματοδότες, για να μη μείνουμε με τα «εισιτήρια».
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .