Μέχρι τέλους!

Μέχρι τέλους!

Θανάσης Κ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η καλύτερη ευχή!

Καλά Χριστούγεννα!

Όποιος – ή όποια – μιλάει σήμερα για… «ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής» δεν θέλει «κατευνασμό των παθών»! Ούτε «εθνική συναίνεση»…

Επιδιώκει να καλύψει το «παραδικαστικό κύκλωμα» που δημιούργησε την σκευωρία Novartis!

Επιδιώκει, κυρίως, να συγκαλύψει το «παρακρατικό κύκλωμα» που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ και αποκαλύφθηκε τώρα…

Προς όλους αυτούς τους κυρίους (και τις κυρίες), απάντησε με μια κουβέντα ο Νίκος Κωνσταντόπουλος προχθές, από το Evening Report του Action24.

–Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχει «ασυλία αξιώματος»!

Δηλαδή οι πρώην Πρωθυπουργοί δεν βρίσκονται υπεράνω του Νόμου!

Ουδείς βρίσκεται υπεράνω του Νόμου (γιατί όταν συμβαίνει αυτό, δεν υπάρχει πια «κράτος Δικαίου»…)

Δεν βρίσκονται υπεράνω του Νόμου οι πολιτικοί ηγέτες, ακόμα κι όταν διαπιστώνεται η εμπλοκή τους σε αδικήματα του Κοινού Ποινικού Δικαίου…

Πολύ περισσότερο, δεν βρίσκονται υπεράνω του Νόμου, όταν διαπιστώνεται η εμπλοκή τους σε αδικήματα αλλοίωσης του Πολιτεύματος! Δηλαδή δημιουργίας Παρακράτους: Εγκληματικής οργάνωσης που λειτουργεί με την καθοδήγηση της ίδιας της Κυβέρνησης και επιδιώκει να αλλοιώσει τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών: Να εξουδετερώσει με αθέμιτα μέσα και με ψευδείς κατηγορίες πολιτικούς αντιπάλους, να χειραγωγήσει τη Δικαιοσύνη και τους υπόλοιπους «αρμούς της εξουσίας», να νοθεύσει την έκφραση του εκλογικού σώματος…

Όλα αυτά, διακηρυγμένα πλέον, και τα επιδίωξαν και τα προσπάθησαν!

Αυτό το βαρύτατο αδίκημα, όπως έχει εξηγήσει, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, εξομοιώνεται στη συνταγματική μας τάξη με την «εσχάτη προδοσία».

Κι αυτό ούτε συγκαλύπτεται ούτε συμψηφίζεται ούτε «χαρίζεται»…

Η διερεύνηση του, και η τιμωρία του, είναι υποχρέωση αυτοπροστασίας του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Αν κάποιοι επιχειρηματολογούν με οποιοδήποτε πρόσχημα (περί «ποδοσφαιροποίησης της Πολιτικής ή οποιαδήποτε άλλη σαχλαμάρα σκαρφιστούν) ότι τάχα ΔΕΝ πρέπει να προχωρήσει η ποινική του αντιμετώπιση, είτε είναι ανόητοι είτε είναι επικίνδυνοι:

–Είτε είναι ανόητοι, διότι δεν κατανοούν το στοιχειώδες: ότι είναι αδύνατο τέτοιες απόπειρες αλλοίωσης του πολιτεύματος να μείνουν ατιμώρητες. Αυτό θα σήμαινε αυτοχειριασμό της ίδιας της Δικαιοσύνης. Τελικά και ακύρωση της Δημοκρατίας…

–Είτε είναι επικίνδυνοι, διότι επιδιώκουν ίσως, να κάνουν τα ίδια! Θέλουν να μείνουν ατιμώρητοι οι «προηγούμενοι» που έστησαν παρακράτος, για να μπορέσουν και οι ίδιοι να κάνουν ακριβώς το ίδιο: να στήσουν το δικό τους παρακράτος. (Και ενδεχομένως, να το κάνουν «καλύτερα»)…

Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό!

Με τίποτε…

Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, κρίσιμο σημείο για την πλήρη διαλεύκανση και του παραδικαστικού και του παρακράτους, είναι η απομάκρυνση των τριών εισαγγελέων Διαφθοράς! Της κας. Τουλουπάκη και των δύο στενών συνεργατών της. Μέχρι στιγμής τέσσερις συνάδελφοί της, Εισαγγελείς επίσης, τους έχουν καταγγείλει για πληθώρα αντιδικονομικών παραπτωμάτων. Σημαντικών – όχι «τυπικών»…

Τους ελέγχουν οι δικαστικές αρχές, αλλά παραμένουν να χειρίζονται τους φακέλους!

Και εξακολουθούν να προκαλούν! Μέχρι και λάθος μετάφραση των επισήμων εγγράφων του FBI επιχείρησαν προχθές…

Σε οποιοδήποτε κράτος Δικαίου θα είχαν απομακρυνθεί. Εδώ εξακολουθούν να χειρίζονται υποθέσεις όπου τα έχουν κάνει μαντάρα.

Αν η Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη – και οι νέες επί κεφαλής της – θέλουν να αποκατασταθεί το κύρος της, το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να ξεπλυθεί αυτό το άγος!

Αλλιώς οι πολίτες θα πάψουν να εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη. Ήδη βρίσκονται στο όριο…

Και να γνωρίζουν όλοι και όλες ότι ναι, οι Πρωθυπουργοί πάνε και στα Ανώτατα Δικαστήρια και στη φυλακή, αν χρειαστεί. Δεν είναι συνηθισμένο, δεν γίνεται κάθε μέρα, αλλά γίνεται…

Έχουν παραπεμφθεί πρώην επί κεφαλής του κράτους (Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι) σε πολλές δημοκρατικές χώρες: Και στις ΗΠΑ και στη Γαλλία και στην Ιταλία και στην Ισπανία και στο Ισραήλ και στη Βραζιλία. Και αλλού. Και παλαιότερα και πρόσφατα.

Στις αρκετές περιπτώσεις έχουν καταδικαστεί. Κι έχουν εκτίσει ποινές φυλάκισης.

Και σε κάποιες περιπτώσεις (όπως του Γάλλου Πρωθυπουργού Φιγιόν, πολύ πρόσφατα), για αδικήματα ασύγκριτα πιο ασήμαντα απ’ όσα συμβαίνουν εδώ και αποκαλύφθηκαν μπροστά στα μάτια μας…

Να αφήσουν, λοιπόν, τις σαχλαμάρες!

Παρεμπιπτόντως, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ παρέπεμπε σε κατασκευασμένα στοιχεία και με στημένους, κουκουλοφόρους ψευδομάρτυρες, τον Σαμαρά και τον Πικραμένο, δεν άκουσα κανένα από όλους αυτούς να ισχυρίζεται ότι «τους πρώην Πρωθυπουργούς δεν τους πας στα δικαστήρια»!

Το είχαν… «ξεχάσει» τότε!

Τότε έλεγαν άλλα πράγματα: «να λάμψει η αλήθεια»!

Τώρα η αλήθεια έλαμψε. Και έλαμψε τόσο πολύ, που κάποιους από τους σκευωρούς θα τους… ζεματίσει. Κι όσους πάνε να τους καλύψουν, θα τους ζεματίσει ακόμα περισσότερο…

Αν θέλετε να ξηλωθεί το παραδικαστικό, τότε πάτε τους μέχρι τέλους.

Αν θέλετε να ξηλωθεί το παρακράτος, τότε πάτε τους μέχρι τέλους.

Αν θέλετε να μην επιχειρηθούν ποτέ, τέτοια ξανά, πάτε τους μέχρι τέλους.

Αν θέλετε συναίνεση, τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος: Μέχρι τέλους!

Η αληθινή συναίνεση δεν χτίζεται με την σιωπή της συνενοχής! Ούτε με την ανευθυνότητα της συγκάλυψης.

Η συναίνεση χτίζεται όταν το πολιτικό σύστημα βρίσκει το κουράγιο να κάνει την αυτοκάθαρσή του. Κι έτσι κερδίζει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας ξανά.

Μέχρι τέλους!

ΥΓ, Παρεμπιπτόντως, «μέχρι τέλους» δεν σημαίνει… την εξόντωση των πρωταιτίων. Σημαίνει να αποκαλυφθεί πλήρως ο ρόλος όλων – και των πιο υψηλά ιστάμενων: Να λογοδοτήσουν, να δικαστούν και – ανάλογα με τις ευθύνες και τα στοιχεία – να καταδικαστούν. Μπορεί να τους δοθεί «χάρη» την επόμενη μέρα! Αυτό είναι πολιτική απόφαση. Αλλά το τι έγινε πρέπει πλήρως να αποκαλυφθεί και να τιμωρηθεί. Με στοιχεία πραγματικά. Όχι με συκοφαντίες και ψευδομάρτυρες. Με πλήρη δικονομική προστασία και των διαδικασιών και των κατηγορουμένων. Και αυτοί που αποδειχθεί ότι έκαναν, ό,τι έκαναν, ηθικά να στιγματιστούν.

Γιατί αλλιώς θα το επαναλάβουν κι άλλοι.

Δεν θα πρόκειται για τη «δίκη του… ΣΥΡΙΖΑ»!

Θα πρόκειται για τη δίκη του πιο αδίστακτου Λαϊκισμού που έχει εμφανιστεί ποτέ.

Θα πρόκειται για ηθικό στιγματισμό της Πολιτικής αλητείας.

Το οφείλουμε στον εαυτό μας.

Γιατί αλλιώς θα διαλυθούμε!

Και ως χώρα και ως κοινωνία και ως πολίτευμα…