Οι πέντε λόγοι για τους οποίους ο Παπακωνσταντίνου πάει στο Ειδικό Δικαστήριο

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά πέντε απίθανες συμπτώσεις εντοπίζει το βούλευμα για την παραπομπή Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο.

Το δικαστικό συμβούλιο, το οποίο με συντριπτική πλειοψηφία 4 έναντι 1 ψήφου αποφάσισε οριστικά και αμετάκλητα την παραπομπή του πρώην υπουργού για τα κακουργήματα της νόθευσης εγγράφου και της απόπειρας απιστίας, σε συνδυασμό μάλιστα με τις επιβαρυντικές διατάξεις του ν. 1608/1950 περί καταχραστών του Δημοσίου, δεν έκανε δεκτούς τους ισχυρισμούς Παπακωνσταντίνου πως δεν ευθύνεται ο ίδιος για τη νόθευση και είναι θύμα σκευωρίας.

Όπως χαρακτηριστικά στο βούλευμα:

«Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι δεν προέβη αυτός στην ένδικη νόθευση και ο υπαινιγμός του, ότι αυτή έγινε από άλλο πρόσωπο, για να ενοχοποιηθεί ο ίδιος, δεν κρίνεται πειστικός, προεχόντως, διότι προϋποθέτει και ερείδεται στην ταυτόχρονη συρροή πέντε απίθανων συμπτώσεων και, ειδικότερα:

α) Της συμπτώσεως: να μην ενθυμείται ο κατηγορούμενος σε ποιον υπάλληλο του γραφείου του παρέδωσε τον απολεσθέντα ψηφιακό δίσκο CD, παρόλο που για την απόκτησή του είχε προηγηθεί η εντελώς ασυνήθης και περίπλοκη διαδικασία, η οποία προαναφέρθηκε και στην οποία ανεμίχθησαν υπουργοί, μυστικές υπηρεσίες, διπλωμάτες και διοικητικοί υπάλληλοι.

β) Της συμπτώσεως: κανένας υπάλληλος του γραφείου του κατηγορουμένου να μην ενθυμείται οτιδήποτε για την τύχη του εν λόγω ψηφιακού δίσκου και, κυρίως, εκείνος εξ αυτών, στον οποίο υποτίθεται ότι δόθηκε για να τον φυλάξει με ασφάλεια, ο τελευταίος δε να επέδειξε τόση αδιαφορία περί αυτού, ώστε να τον απολέσει και να μην ενδιαφερθεί να τον αναζητήσει, ως εάν επρόκειτο για πράγμα ασήμαντο ή άχρηστο.

γ) Της συμπτώσεως: ένα άλλο πρόσωπο να συνέλαβε ως ιδέα και να υλοποίησε στη συνέχεια εγκληματικό σχέδιο με στόχο να εκθέσει τον κατηγορούμενο και συγκεκριμένα να προβεί στη νόθευση της παραχθείσης (με βάση το CD) φορητής μονάδας αποθήκευσης USB, με την απάλειψη εξ αυτής των σχετικών με τους τρεις συγγενείς αυτού στοιχείων.

δ) Της συμπτώσεως: το υποτιθέμενο αυτό πρόσωπο να θεώρησε δεδομένο ότι, όταν θα αποκαλυπτόταν η νόθευση και θα φαινόταν εκτεθειμένος ο κατηγορούμενος, ο τελευταίος δεν θα μπορούσε να αποδείξει την εις βάρος του εγκληματική ενέργεια συγκρίνοντας το ανόθευτο CD με το νοθευμένο USB. Και

ε) Της συμπτώσεως: αυτή η παράξενη και παρακινδυνευμένη υπόθεση του περίεργου αυτού δράστη να επιβεβαιωθεί στη συνέχεια πλήρως λόγω απωλείας του CD στο γραφείο του κατηγορουμένου».