Δεν γίνεται κάθε Μπρέιβικ να είναι απλά τρελός και κάθε μουσουλμάνος επικίνδυνος, ούτε όμως το αντίστροφο!

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Όταν ο Μπρέιβικ μακέλεψε το νησάκι στη Νορβηγία σκορπίζοντας θάνατο ήταν “μεμονωμένο περιστατικό” και τον έβγαλαν ψυχοπαθή.

Όταν όμως αιματοκυλίστηκε το Charlie hebdo έφταιγε γενικά το “κακό φονταμενταλιστικό Ισλάμ” και οι άθλιοι πολιτικάντηδες βγήκαν μέχρι στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν.

Τώρα που ο μασκοφόρος του σχολείου στη Σουηδία έπεσε νεκρός μπορούν άνετα οι αρχές να παραδεχτούν πως το κίνητρό του ήταν ρατσιστικό. Οι νεκροί σιωπούν δεν χαιρετούν ναζιστικά όπως ο Μπρέιβικ, ούτε παραθέτουν ρατσιστικά μανιφέστα…Αν ζούσε όμως θα τον έβγαζαν κι αυτόν τρελό;

Σχετικά πάντως με το χτύπημα που έχει συγκλονίσει τη Σουηδία και όλον τον πλανήτη η σουηδική αστυνομία θεωρεί πως ο δράστης της επίθεσης με ξίφος στο σχολείο του Τρολχάταν είχε ρατσιστικό κίνητρο και χειρίζεται την υπόθεση ως έγκλημα μίσους.

Δεν ξέρουμε αν ο δράστης ήταν εκ των ομοϊδεατών του Μπρέιβικ-αν και δημοσιεύματα των σουηδικών ΜΜΕ αναφέρουν ότι ο 21χρονος εισβολέας είχε ακροδεξιές πεποιθήσεις- αλλά το μόνο βέβαιο είναι πως βολεύει πολλούς να ξεθάβει κάποιος που και που το τσεκούρι του πολέμου στην πολύχρονη και αιματηρή διαμάχη ΙΣΛΑΜ-ΔΥΣΗΣ. Ειδικά τώρα που το “Ισλαμικό κράτος” σπέρνει όλεθρο και το προσφυγικό στρεσάρει την… πολιτισμένη Ευρώπη δημιουργώντας της κοινωνικοπολιτική ασφυξία επαιτώντας από την μια την φιλανθρωπία της και από την άλλη φυλακίζοντας την λογική της.

Στον αντίποδα παρά ταύτα παρατηρεί κανείς την αγωνιώδη προσπάθεια να κρυφτούν κάτω από το χαλί οι εγκληματικές ενέργειες “προσφύγων” προκειμένου να μη θιγεί η πολυπολιτισμική ιδέα. Ποιος άκουσε αλήθεια για τον ακτιβιστή φοιτητή στη Γερμανία ο οποίος αν και ήταν φανατικός υποστηρικτής των «ανοιχτών συνόρων» και των «δικαιωμάτων των μεταναστών» δέχτηκε μαχαιριές στην πλάτη από ομάδα Αράβων σε αριστερή γειτονιά; Ποιος ενημερώθηκε για την ακτιβίστρια υπέρ των «ανοικτών συνόρων» η οποία βιάστηκε στην Ιταλία από ομάδα Σομαλών σε κέντρο μεταναστών; Αλλά και εδώ στα δικά μας, πόσο γρήγορα κουκουλώθηκε η υπόθεση με το μαχαίρωμα του δημοτικού υπαλλήλου στο Μουσείο από μουσουλμάνο “επειδή του διέκοψε την προσευχή”;

Όπως λοιπόν δεν γίνεται κάθε Μπρέιβικ να είναι απλά τρελός και την ίδια στιγμή κάθε μουσουλμάνος να είναι επικίνδυνος, έτσι είναι αδύνατον κι από την άλλη να είναι και όλοι οι πρόσφυγες βασανισμένοι ταξιδιώτες, ξεριζωμένοι από τους τόπους τους και προκατειλημμένοι ξενόφοβοι όσοι τους κοιτούν με επιφύλαξη. Όπως πάντα δεν υπάρχει άσπρο-μαύρο. Απλά κάποιους βολεύει το φυλετικό μίσος. Όχι τώρα, ανέκαθεν…

Δυστυχώς από ό,τι φαίνεται είμαστε μόνο στην αρχή μιας μεγάλης περιπέτειας. Η ελπίδα όλων είναι να μην γίνουμε μάρτυρες σε ένα γαϊτανάκι αίματος, αλλά το υπόβαθρο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες γεννά φόβο.

Και η δράση γεννά αντίδραση… Σχεδόν σε όλες τις χώρες της ευρωπαϊκής οικογένειας η ρατσιστική ρητορεία έχει ποτίσει ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Με επιχείρημα την αθρόα μετανάστευση ή λαθρομετανάστευση κάποιοι καλλιεργούν το μίσος. Μίσος το οποίο μεταφράζεται πλέον και σε κοινοβουλευτική ισχύ, αφού ουκ ολίγα κόμματα έχουν περάσει το κατώφλι της εκάστοτε εθνοσυνέλευσης.

Με συνέδρια σαν το πρόσφατο της Αθήνας για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή δεν λύνεται το πρόβλημα, απλά αυτοπροβάλλονται οι πολιτικοί διοργανωτές τους. Με διαθρησκειακούς διαλόγους το μόνο που κάνουμε είναι να χρυσώνουμε το χάπι.

Οι λύσεις είναι δύο:

α)Αφαίρεση του κινήτρου της ισλαμικής τρομοκρατίας

β)Παιδεία μακριά από φανατισμούς

Όσον αφορά στο πρώτο είναι πολύ απλό αλλά και την ίδια στιγμή πολύ περίπλοκο. Γιατί αφαίρεση του κινήτρου της ισλαμικής τρομοκρατίας σημαίνει όχι επιχειρήσεις τύπου Ιράκ και Αφγανιστάν, όχι όπλα στον ISIS, καταδίκη των εγκλημάτων του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και άλλα πολλά!

Όσον αφορά στο δεύτερο, δυστυχώς είναι πολύ υψηλά γράμματα για τις σύγχρονες κοινωνίες. Οι ισχυροί όχι απλώς αρέσκονται, αλλά επιδιώκουν να εξουσιάζουν τις μάζες και λαός που έχει παιδεία τους χαλάει τη μαγιά. Αντιθέτως οι απαίδευτες μάζες πάντα έχουν ανάγκη από απόψεις απολύτως έτοιμες προς κατανάλωση για να μη χρειάζεται να σκεφτούν οι ίδιες! Πολτοποιημένες θέσεις στο μπλέντερ της “κοινωνικής ψυχολογίας”.