του Ανδρέα Μ. Καραγιάννη, Συγγραφέα
Διώξαμε τους εκμεταλλευτές, τα τζάκια, την οικογενειοκρατία, το πελατειακό κράτος, την ασυδοσία, την υποταγή στο ξένο κεφάλαιο, τις μίζες, το γενικευμένο αλισβερίσι στην πλάτη του πολύπαθου λαού μας.
Και ήμασταν βέβαιοι ότι φέραμε στον τόπο μας την πολιτικοοικονομική άνοιξη για τα μεγάλα κοινωνικά στρώματα, που μεταφραζόταν σε κυβέρνηση αριστερή με ηγέτη το χαρισματικό νέο αγωνιστή , που θρέφτηκε με τις ιδέες του κομμουνισμού από τα μαθητικά του χρόνια και σήκωσε ενεργά τα λάβαρα της αντίστασης στην όποια μορφή εκμετάλλευσης , τον Αλέξη Τσίπρα.
Σήμερα το νέο πολιτικό προσκήνιο αποδεικνύει περίτρανα ότι η αλλαγή δεν έγινε.
Το παλικάρι μας, ο Αλέξης μεταλλάχθηκε ή τον μετάλλαξαν βίαια και ακούσια. Η ιστορία θα το αποδείξει.
Σήμερα σαν λαός ανεβαίνουμε την επέκταση του Γολγοθά που κτίσανε οι εκμεταλλευτές που διώξαμε με πάθος. Αυτό φαίνεται βάναυσα στις συντάξεις που κάθε μήνα συρρικνώνονται απάνθρωπα οδηγώντας ανθρώπους σε βιολογικό και κοινωνικό θάνατο. Στην εκχώρηση περισσότερων δικαιωμάτων στο ξένο κεφάλαιο ξεπουλώντας και αφαιμάσσοντας τον εθνικό μας πλούτο.
Στην ανεργία που καλπάζει κατακόρυφα διώχνοντας από τον τόπο μας νέα, ικανά μυαλά που είχαν τη δύναμη να αναστήσουν τον τόπο μας από τα ερείπια.
Αποτυπώνεται ακόμα στη δουλική εξάρτηση από τα οικονομικά και πολιτικά κέντρα της Δύσης, στη διαπλοκή που ακάθεκτη ανηφορίζει το δρόμο της σε βάρος αθώων θυμάτων. Στη γενιά των 400 ευρώ που ενώ στήριξε τον ονειροπόλο επαναστάτη, βλέπει όμως την απλή επιβίωση ως ουτοπία.
Φαίνεται στις κατασχέσεις σπιτιών οικογενειαρχών για ελάχιστα χρέη , στις ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία, στους άστεγους και ρακένδυτους συμπατριώτες μας που ψάχνουν απεγνωσμένα στα σκουπίδια για το στοιχειώδες: το φαγητό. Όχι γιατί δεν θέλουν να δουλέψουν αλλά γιατί το αριστερό κράτος τους στέρησε το αναφαίρετο δικαίωμα.
Πολλά άλλα θα μπορούσα να αναφέρω που καταδεικνύουν τις λανθασμένες επιλογές των κυβερνώντων, που οι απογοητευμένοι, ταλαιπωρημένοι, πεινασμένοι για αξιοκρατία και δουλειά πίστεψαν και εμπιστεύτηκαν.
Θα μου χρειαστούν όμως οι σελίδες του τελευταίου μνημονίου…
Η κραυγή που αιωρείται πάνω από την πολύπαθη χώρα μας συνεχώς γιγαντώνεται στηριζόμενη σε ένα ηχηρό ΓΙΑΤΙ Αλέξη, αγωνιστή, επαναστάτη, έβαλες φραγμό στο όνειρο; Γιατί υποθήκευσες τις ελπίδες μας, που σου δώσαμε να πραγματοποιήσεις , στα χρηματιστήρια της Ευρώπης και στο ξένο κεφάλαιο. Γιατί χάθηκες στο βάθος της καρέκλας και των αριθμών και δεν σκύβεις να αφουγκραστείς τον πόνο των ανθρώπων που σε πίστεψαν; Γιατί κωφεύεις και εθελοτυφλείς; Που σκόρπισες τα ιδανικά σου, τις αξίες σου, τις αρχές σου;
Ο Αλέξης Τσίπρας ακόμα και αυτή τη κρισιακή στιγμή για τη χώρα μας έχει αναμφίβολα τη δύναμη να κάνει ανατροπές. Αρκεί να στραφεί στο λαό που και σε αυτή τη συγκυρία τον στηρίζει. Πρέπει επαναδραστηριοποιώντας τις αξίες του να κάνει γοργούς βηματισμούς με οικονομικούς βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς , να ανακουφίσει τους Έλληνες από τα δυσβάσταχτα βάρη. Να κάνει βαθιές ενισχυτικές ενέσεις στην οικονομία, την παραγωγή, να ανοίξει νέους δρόμους , να χτυπηθεί η ανεργία, να πολεμηθεί η διαπλοκή και η ασυδοσία.
Έχει το αξιακό υπόβαθρο, τα οικονομικά επιτελεία , τη στήριξη του λαού. Πρέπει και μπορεί να αλλάξει την ιστορική διαδρομή των δύο τελευταίων ετών. Ελπίζουμε να το τολμήσει γιατί δεν πρέπει και δεν του αξίζει να αποτελέσει την αριστερή παρένθεση . Είμαστε βέβαιοι ότι θα τιμήσει το ρόλο που έγραψε για αυτόν η ιστορία.
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .