Του Μάνου Χατζηγιάννη
Πόσο απέχει η rue Nicolas-Apert στο Παρίσι από την πόλη της Γκαρίσα στη βορειοανατολική Κένυα; Πόση διαφορά έχουν οι 12 θάνατοι στο γαλλικό περιοδικό CHARLIE HEBDO από την εκατόμβη στο κενυάτικο πανεπιστήμιο;
Δράστης ήταν ο ίδιος, ο τυφλός εξτρεμισμός. Τα θύματα όμως αποδείχτηκε πως ήταν διαφορετικά. Οι μεν ήταν Γάλλοι καταξιωμένοι επαγγελματίες στο χώρο των μίντια, οι δε απλοί Χριστιανοί φοιτητές. Για τους μεν στοιβάχτηκαν λουλούδια, διοργανώθηκαν πορείες με κεφαλές πρωτοκλάσσάτους πολιτικούς, χύθηκαν βαρέλια μελάνι στον τύπο για την αδικία, έγιναν επανεκδόσεις, γράφτηκαν ύμνοι και αντιστοίχως αμέτρητα κατηγορώ για τους φονιάδες.
Για τους δε ουδείς θορυβήθηκε ακόμη κι όταν κυκλοφόρησαν οι συγκλονιστικές φωτογραφίες του μακελειού, ποτισμενες στο αίμα των αθώων. Μεγάλη Πέμπτη των Καθολικών ήταν. Ο Χριστός στο Σταυρό… Και μαζί του σταυρώθηκε και κάθε έννοια δικαίου.
Όπου φτωχός και η μοίρα του;;; Δεν είναι όμως μονάχα οι παραπάνω οι μοναδικές διαφορές ανάμεσα στο Παρίσι και στην Γκενίσα. Οι Παριζιάνοι σκιτσογράφοι προκάλεσαν με τα σκίτσα του Μωάμεθ. Οι Κενυάτες φοιτητές με την προσευχή στον Ιησού;
Ο Γάλλος συγγραφέας Λα Ροσφουκώ έλεγε πως “η υποκρισία είναι τα λύτρα που πληρώνει η αμαρτία στην αρετή”. Και για ακόμη μια φορά η βουτηγμένη στην αμαρτία-κοινωνική και πνευματική- διεθνής κοινότητα απέδειξε πόσο σάπια είναι, αφού σιώπησε εκκωφαντικά απέναντι στη σφαγή της χριστιανικής αρετής των θυμάτων της Γκενίσα.
Οι σύγχρονοι Φαρισαίοι , που έσπευσαν να εξαπολύσουν μύδρους για το μακελειό στο CHARLIE HEBDO ,εξαφανίστηκαν ως εκ θαύματος(!) μετά την φοιτητοκτονία στο αφρικανικό πανεπιστήμιο. Η ένοχη Δύση σιώπησε ξανά, όπως σιωπά για τους χιλιάδες νεκρούς Χριστιανούς και άλλους στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική. Οπως σιωπά σε κάθε εμφύλια διαμάχη που κοστίζει γεννιές και γεννιές θυμάτων σε χώρες της μαύρης ηπείρου.
Γιατί η Δύση δυστυχώς δεν έμαθε τι θα πει θάνατος ούτε από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και την επίθεση στους δίδυμος Πύργους, ούτε από τα χτυπήματα στο Λονδίνο, ούτε από την εκατόμβη νεκρών στο Μετρό της Μαδρίτης, ούτε από όσα συνέβησαν στον Μαραθώνιο της Βοστώνης, ούτε, ούτε , ούτε….Κι όποιος δεν μαθαίνει τι θα πει θάνατος δεν έχει δικαίωμα στην Ανάσταση.
Γιατί η σαρκοβόρος Δύση έβλεπε και θα βλέπει επ΄άπειρον όλους αυτούς τους λαούς είτε στην Ασία είτε στην Αφρική ως υποανάπτυκτους, αφού τους ξεζούμισε πρώτα πλιατσικολογώντας στις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους. Για τη Δύση δυστυχώς αυτοί οι λαοί είναι ενοχλητικοί έγχρωμοι που χαλάνε την αισθητική της. Μια αισθητική την οποία έπλασε με τον τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει, η χειρότερη πληγή της σύγχρονης κοινωνίας, τα όρνεα των ΜΜΕ! Στα οποία όρνεα ανήκει και το γαλλικό περιοδικό που αίφνης αγιοποιήθηκε!
Στον ίδιο μιντιακό συρφετό όπου το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ο νεος δημοσιογράφος είναι πως πουλάει μόνο ότι έχει να κάνει με “αίμα-ψέμα-σπέρμα”. Χορτάσαμε όμως κι από αίμα κι από ψέμα. Όσο για το σπέρμα; Περιμένουμε να γονιμοποιήσει τη μήτρα της γενικευμένης αντίδρασης….
και επέλεξε Το προσθήκη στην αρχική σελίδα Έπειτα άνοιξε την εφαρμογή .