Το ταξίδι που με έμαθε τι θα πει ευτυχία….

Του Μάνου Χαζηγιάννη

Ρωτάμε και ξαναρωτάμε τι είναι ευτυχία… Μετά από μια εβδομάδα στο δρόμο μαζί με τον Ελπιδοφόρο Χρυσοβέργη έμαθα τι σημαίνει. Ευτυχία σημαίνει να βλέπεις ένα πρόσωπο που υποφέρει να χαμογελά και να ξέρεις ότι είσαι ο λόγος πίσω από αυτό. Σε μια εποχή κατά την οποία, όσο περισσότερο αγαπάει κανείς τον εαυτό του, τόσο γίνεται μεγαλύτερος εχθρός του, όλοι εμείς που συνοδέψαμε τον Έλπι, μάθαμε την αξία της αλληλεγγύης, της συμπαράστασης, του εθελοντισμού, της προσφοράς στον πάσχοντα συνάνθρωπο. 

Συγκινηθήκαμε στην Ηγουμενίτσα και στα Γιάννενα, βουρκώσαμε στην Καλαμπάκα, ανατριχιάσαμε στα Τρίκαλα, στη Λαμία ξεσαλώσαμε, στους Λιβανάτες στοχαστήκαμε, στο Δήλεσι αγκαλιαστήκαμε, κι έτσι αγκαλιασμένοι, ένα σώμα, μια ψυχή, αν και διαφορετικοί χαρακτήρες μεταξύ μας, γίναμε απόστολοι μιας ιδέας φθάνοντας στην πρωτεύουσα. Μιας ιδέας την οποία πιστώνεται ο μοναδικός Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης.

“Ξεκινήσαμε ομάδα και γίναμε κίνημα αγάπης” είπε στο ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ μια από τις μέρες του ταξιδιού (μεταξύ σαλάτας και παστίτσιου, θυμάσαι Έλπι;) και η αλήθεια του σήμανε αίφνης συναγερμό ανθρωπιάς. Η υπερκάλυψη του ποσού-στόχου της καμπάνιας υπήρξε η πιο τρανή απόδειξη πως είναι ζωντανή ακόμη η ανθρωπια όσο και αν κάποιοι αναρωτιούνται…ανθρω-ποια;

Στη χώρα μας όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα η κρίση ερέθισε τα αντανακλαστικά πολλών Ελλήνων, οι οποίοι μεμονωμένα δραστηριοποιήθηκαν βοηθώντας εθελοντικά τους δίπλα τους. Οργανωμένες όμως προσπάθειες δεν υπάρχουν παρά μετρημένες στα δάχτυλα. Το φαγοπότι με τις ΜΚΟ και τα κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών έχει κάνει πολύ επιφυλακτικό τον Έλληνα. Από τους ελάχιστους έμπρακτους και αποτελεσματικούς εναπομείναντες φορείς εθελοντισμού για παράδειγμα είναι οι διοργανωτές των συσσιτίων της Εκκλησίας ή οι περιθάλπτοντες τους πρόσφυγες.

Η αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο όμως είναι σαν το μπλουζάκι της “ΦΛΟΓΑΣ” που φορούσαμε ξανα και ξανά σε όλη η διαδρομή. Ακόμη κι αν γίνεται μούσκεμα, κι αν λερώνεται, κι αν σκίζεται, δεν παύει να φοριέται ξανά και ξανά.

Ο Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης μοιάζει στα μάτια όλων όσοι τον ακολουθήσαμε σε αυτό το ταξίδι σαν ένας σύγχρονος Προμηθέας, ο οποίος έκλεψε από τους θεούς της απάθειας και της σκληρότητας τη φωτιά και έδωσε τη φλόγα στους ανθρώπους που την είχαν ανάγκη.

Elpi εσύ εισαι αυτός! Εσύ είσαι ο κήρυκας της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού. Στο είπα πολλές φορές στο ταξίδι, άκου το άλλη μία “είσαι η έμπνευσή μας”!