Ποιες εποχές επηρεάζουν τη σκέψη μας

Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν γύρω μας να επηρεάζουν και την συναισθηματική μας διάθεση. Και μάλιστα ενδέχεται για κάποιους να μετράει περισσότερο από άλλους. 

Εξάλλου υπάρχουν πολλά στοιχεία που δείχνουν ότι σε χώρες με άσχημες καιρικές συνθήκες υπάρχουν μεγαλύτερα ποσοστά κατάθλιψης και αυτοκτονιών σε σχέση με χώρες όπου το κλίμα είναι εύκρατο.

Με βάση αυτό το γνώμονα, μία ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Liege του Βελγίου πραγματοποίησε μία μελέτη, προκειμένου να αποδειχθεί το αν η δύναμη του εγκεφάλου μας είναι πιο ισχυρή συγκεκριμένες εποχές του χρόνου.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας ότι άνθρωποι με εποχιακή συναισθηματική διαταραχή ή κατάθλιψη είναι πιο ευάλωτοι στις αλλαγές που οι εποχές φέρνουν στον εγκέφαλο.

Η επίδραση των εποχών στην ανθρώπινη φύση και τη λειτουργία του εγκεφάλου, όπως ακριβώς και σε ολόκληρη τη φύση, είναι από πολλά χρόνια γνωστή στην επιστημονική κοινότητα. Το ίδιο ισχύει και για την ανθρώπινη ψυχολογία, κατ΄επέκταση και τη συμπεριφορά. Δεν είναι τυχαίο ότι τα συμπτώματα κατάθλιψης παρατηρούνται με μεγαλύτερη συχνότητα το φθινόπωρο και το χειμώνα.

Οι εποχές επίσης επηρεάζουν τις ορμόνες, το ανοσοποιητικό σύστημα και τη λειτουργία των νευροδιαβιβαστών που αφορούν τη χημική λειτουργία του εγκεφάλου. Με παρόμοιο τρόπο, οι εποχές επιδρούν στη σκέψη, χωρίς ωστόσο ακόμη να έχουν γίνει πιο αναλυτικές μελέτες που να δίνουν περισσότερες πληροφορίες για το πώς δρουν αυτές οι αλλαγές.

Η βελγική έρευνα, αν και μικρής κλίμακας, μελέτησε 28 φοιτητές, 14 άνδρες και 14 γυναίκες περίπου 20 ετών, το διάστημα από Μάιο έως Οκτώβριο. Αυτό που βρέθηκε είναι ότι όταν οι φοιτητές περνούσαν χρόνο μέσα στα πανεπιστημιακά κτήρια, χωρίς σημαντική έκθεση στον ήλιο, οι νοητικές τους λειτουργίες, όπως η προσοχή και η μνήμη, ήταν πεσμένες συγκριτικά με τις περιόδους με μεγαλύτερη επαφή με το φυσικό φως. Εν κατακλείδι, προέκυψε πως η λειτουργία του εγκεφάλου των συμμετεχόντων ήταν στα καλύτερά της το καλοκαίρι, ενώ η χειρότερη περίοδος ήταν τους χειμερινούς μήνες και δη τον Δεκέμβριο. Από την άλλη, η μεσοπρόθεσμη μνήμη ήταν οξύτερη το φθινόπωρο και σε παρακμή την Άνοιξη. Μένει να μελετηθεί το φαινόμενο πιο επισταμένα για ακόμη πιο ασφαλή συμπεράσματα.